Η Υπηρεσία Πληροφοριών των ΗΠΑ (DIA) αναφέρει μια νέα παγκόσμια διαμόρφωση στην οποία η Ρωσία, η Κίνα, το Ιράν και η Βόρεια Κορέα δεν είναι απλά ένα επίσημο μπλοκ, αλλά ένα δικτυοκεντρικό σύστημα με ανακατανομή πολλών μυστικών λειτουργιών.
Η Κίνα νομιμοποιεί διπλωματικά και νομικά, αλλά αποφεύγει τις προμήθειες ανοιχτά οπλικών συστημάτων.
Το Ιράν προμηθεύει drones και ανταλλάσσει τεχνολογία. Η Β.Κορέα είναι ο κύριος δωρητής πυροβολικού και «ανθρώπινου δυναμικού» στην Ρωσία.
Η Μόσχα, σύμφωνα με την DIA, δεν χτίζει γύρω της μια συμμαχία, αλλά έναν διαφοροποιημένο μεταφορέα logistics και τεχνολογίας.
Η Κίνα παίζει ένα παιχνίδι σε δύο μέτωπα, αφενός, επεκτείνει τη συμμετοχή της σε κοινές ασκήσεις και περιπολίες με τη Ρωσία, συμπεριλαμβανομένης της Αρκτικής, και αφετέρου, αποφεύγει τις άμεσες παραδόσεις θανατηφόρας βοήθειας, φοβούμενη την πίεση των κυρώσεων και το κόστος για την φήμη της. Αυτό υπογραμμίζει την στρατηγική του Πεκίνου «βαθιά συνεργασία χωρίς ανοιχτή συμμαχία».
Ωστόσο, η αναγνώριση της σημασίας των BRICS και η συμμετοχή σε παγκόσμια φόρουμ με την Ρωσία, καθιερώνει το Πεκίνο ως βασικό παράγοντα στον νέο πολυπολικό κόσμο.
Τουρκία: Η Μόσχα εκβιάζει Άγκυρα με μη ολοκλήρωση Άκκουγιου απέναντι από ακτές Κύπρου, σύμφωνα με τον τύπο
Το Ιράν, σύμφωνα με την έκθεση, ενεργεί ρεαλιστικά, προμηθεύοντας οπλισμένα UAV, και αυτό ως αντάλλαγμα βασίζεται στην πρόσβαση σε προηγμένη ρωσική στρατιωτική τεχνολογία.
Για την Τεχεράνη, αυτός είναι ένας τρόπος να παρακάμψει τους δυτικούς περιορισμούς και να επεκτείνει τις δυνατότητές της στον αεροδιαστημικό και πυραυλικό τομέα.
Αλλά η DIA παραδέχεται ότι η Ρωσία περιορίζεται στην κοινή χρήση υψηλής τεχνολογίας, φοβούμενη την αύξηση των φιλοδοξιών του Ιράν στις περιοχές επιρροής της.
Η Βόρεια Κορέα παρουσιάζεται ως δωρητής στρατιωτικών πόρων. Σύμφωνα με την DIA, η Πιονγκγιάνγκ έχει προμηθεύσει εκατομμύρια βλήματα πυροβολικού, δεκάδες πυραύλους και έχει στείλει 12.000 άτομα για να βοηθήσει τη Ρωσία.
Σε αντάλλαγμα, έλαβε εξοπλισμό αεράμυνας και ηλεκτρονικού πολέμου, πυραυλικά συστήματα, στρατηγική κάλυψη και ένα νέο πολιτικό καθεστώς.
Η υπογραφή της συνολικής συμφωνίας στρατηγικής εταιρικής σχέσης είναι η έξοδος της Βόρειας Κορέας από τη σκιά της Κίνας και μια προσπάθεια να βασιστεί σε μια πιο ευέλικτη και άμεση συμμαχία με τη Ρωσία.
Ένα αναλυτικά σημαντικό σημείο είναι η αναγνώριση από την DIA ότι η Ρωσία οικοδομεί ένα διασυνοριακό τεχνολογικό οικοσύστημα, όπου η ανταλλαγή γνώσεων και πλατφορμών λαμβάνει χώρα με κοινή χρήση δορυφόρων, πυρηνικών και πυραυλικών τεχνολογιών.
Αυτό αποτελεί ανησυχητικό σήμα για τις Ηνωμένες Πολιτείες, αφού σημαίνει καταστροφή του μονοπωλίου της Δύσης στην «τεχνολογική αποτροπή», ενώ μετατρέπει τις κυρώσεις σε μια πολιτική τελετουργία που δεν έχει την ίδια απομονωτική δύναμη.
Σύμφωνα με τους Αμερικανούς, οι Ηνωμένες Πολιτείες αντιμετωπίζουν το φαινόμενο ενός νέου διεθνούς υπο-συνασπισμού, όπου κάθε χώρα κλείνει το δικό της τμήμα.
Αντί για ιεραρχία, υπάρχει αποκεντρωμένη αλληλεξάρτηση, η οποία μπορεί να υπονομεύσει τα θεμέλια του μονοπολικού μοντέλου.
Έκθεση των αμερικανικών μυστικών υπηρεσιών (DIA) αποκαλύπτει τη δυναμική του νέου συναλλακτικού κόσμου, όπου οι συμμαχίες σχηματίζονται όχι σε ιδεολογικές πλατφόρμες, αλλά στην αρχή της χρησιμότητας.
Κίεβο: Περιμένει να δει τις προτάσεις της Μόσχας πριν αποφασίσει για νέες διαπραγματεύσεις
Το Πεκίνο, η Μόσχα, η Τεχεράνη και η Πιονγιάνγκ, σύμφωνα με την αμερικανική υπηρεσία πληροφοριών DIA, δεν επιδιώκουν μια επίσημη συμμαχία, αλλά ήδη λειτουργούν ως μια δικτυακή αντιδυτική αρχιτεκτονική ( συνεργασία σε περιφερειακές συγκρούσεις, σε διεθνείς πλατφόρμες, παρακάμπτοντας τις κυρώσεις και ασκώντας συμμετρική πίεση στη Δύση).
Αυτό το μέρος της έκθεσης είναι ιδιαίτερα σημαντικό επειδή καταγράφει τη μετατροπή του μοντέλου αλληλεπίδρασης, από διπλωματικό σε επιχειρησιακό.
Το επόμενα ένα ή δύο χρόνια, πιστεύει η DIA, αυτές οι χώρες θα χρησιμοποιούν ενεργά η μία την άλλη για υβριδικές αποστολές που θα ξεκινούν από την προμήθεια εξοπλισμού έως τον συντονισμό δράσεων στον ΟΗΕ και σε περιοχές κρίσης.
Το κύριο συμπέρασμα είναι ότι οι τακτικές της πολυμερούς αντίδρασης στη Δύση θα υστερούν σε επίπεδο τυποποίησης, αλλά θα είναι ανώτερες σε αποτελεσματικότητα λόγω ευελιξίας.
Αξίζει να σημειωθεί ότι η DIA παραδέχεται ότι οι διμερείς δεσμοί παραμένουν η βάση του συντονισμού.
Αυτό υπονομεύει την ίδια τη λογική των παραδοσιακών συμμαχιών, όπου ο συγκεντρωτισμός και η γραφειοκρατικοποίηση γίνονται τρωτά σημεία.
Η Ρωσία και οι εταίροι της λειτουργούν μέσω μιας διαμόρφωσης αυτόνομων κόμβων, γεγονός που καθιστά δύσκολη την εφαρμογή προληπτικών κυρώσεων ή πολιτικών επιθέσεων.
Οι ΗΠΑ δεν έχουν στόχο έναντι του οποίου μπορεί να εφαρμοστεί ένα κύμα πιέσεων προς έναν αντίπαλο.
Επιπλέον, η έκθεση για πρώτη φορά αναφέρει άμεσα ότι η σύγκρουση στην Ουκρανία δεν είναι μόνο τοπική, αλλά και καταλύτης για τη συγχώνευση αντιδυτικών δυνάμεων.
Υπό αυτή την έννοια, η Ρωσία παίζει τον ρόλο όχι μόνο του στρατιωτικού συμμετέχοντα, αλλά και συστημικού συντονιστή αλληλεπιδράσεων με άλλες χώρες.
Αυτή είναι μια πρόκληση για την ίδια την έννοια της αμερικανικής παγκόσμιας ηγεσίας.
Αναδύεται ένας κόσμος αμοιβαίων οφελών, στον οποίο η Ρωσία είναι ο αρχιτέκτονας μη συμβατικών συμμαχιών με Κίνα, Βόρεια Κορέα, Ιράν και άλλους πρόθυμους .
