Εγκλωβισμένη στην πολιτική της και στα ανύπαρκτα αποτελέσματά της είναι η κυβέρνηση στο θέμα της αξιολόγησης. Τα δίνει όλα, έχει ξεχάσει τις κόκκινες γραμμές, αλλά από τη στιγμή που δεν έχει πετύχει κανέναν στόχο στο πεδίο της πραγματικής οικονομίας, οι δανειστές δεν την εμπιστεύονται. Και της ζητούν συνεχώς περισσότερα.

Είναι χαρακτηριστικό το μήνυμα Σόιμπλε πως αν αποχωρήσει το ΔΝΤ, αυτό θα σημαίνει ότι το πρόγραμμα της χώρας μας έχει καταστραφεί, αλλά και πως δεν θα συμμετέχει η Γερμανία σε ένα πρόγραμμα χωρίς το ΔΝΤ. Συμπληρωματικά, ακολούθησε και η πρόβλεψη Τόμσεν για την ανεργία. Σύμφωνα με το στέλεχος του ΔΝΤ θα πρέπει να περιμένουμε το… 2038 για να την δούμε στα προ κρίσης επίπεδα.

Η μόνη θετική είδηση ήταν από την πλευρά του Μάριο Ντράγκι, ο οποίος δήλωσε ότι η ΕΚΤ δεν θεωρεί κανένα χρέος μη βιώσιμο εξαρχής. Ο επικεφαλής της ΕΚΤ έστειλε και ένα μήνυμα στον Σόιμπλε: Δεν αρκεί η νομισματική πολιτική για να έρθει η ανάπτυξη.

Σε όλα αυτά η κυβέρνηση αντέδρασε με τον γνωστό της τρόπο, με δαιμονοποίηση κάθε μη αρεστής φωνής. Ενώ πριν από λίγες ημέρες ο Σόιμπλε ήταν ήρωας, όταν «μιλούσε» για πρόγραμμα από το Βερολίνο χωρίς το ΔΝΤ, χθες έγινε ξανά… μπαμπούλας. Για τον κ. Τόμσεν, βέβαια, τα συναισθήματα είναι σχετικά σταθερά, αν και η κυβέρνηση έχει περάσει φάση… έρωτα και με το Ταμείο, όταν της έδινε επιχειρήματα πως δεν είναι βιώσιμο το χρέος. Στο πλαίσιο αυτό, χθες ειρωνεύθηκε τον κ. Τόμσεν για τις αποτυχημένες προβλέψεις του και τον κάλεσε να γράψει ένα… blog.

Εκπρόσωπος του ΔΝΤ, όμως, προχώρησε ένα ακόμη βήμα, πέρα από τον Τόμσεν, ξεκαθαρίζοντας ότι δεν πρόκειται τα στελέχη του να επιστρέψουν στην Αθήνα αν δεν τηρηθούν οι δεσμεύσεις των υπουργών για τις μεταρρυθμίσεις που έχουν αναλάβει. Και ανέφερε χαρακτηριστικά την μείωση του αφορολόγητου!

Σε κάθε περίπτωση, η ουσία είναι πως η κυβέρνηση βρίσκεται σε μία διαπραγμάτευση χωρίς απτά αποτελέσματα στα χέρια της και χωρίς στρατηγική. Αποτέλεσμα είναι να δίνουν και να παίρνουν οι ημερομηνίες για το κλείσιμο της αξιολόγησης, από τον Μάρτιο μέχρι και το καλοκαίρι, γεγονός που κρατά σε ομηρεία την οικονομία και ανοιχτά τα πολιτικά σενάρια.

Ακολουθεί στα ελληνικά και τα αγγλικά η ακριβής μετάφραση των δηλώσεων του υπουργού οικονομικών της Γερμανίας:
Στην ερώτηση «πιστεύετε ότι είναι πιθανό το ΔΝΤ να συμμετέχει σε ένα νέο πρόγραμμα διάσωσης για την Ελλάδα», ο Γερμανός Υπουργός Οικονομικών απάντησε ως εξής:

Το ελληνικό πρόγραμμα στηρίζεται ήδη από την αρχή του, το 2010, στην συμμετοχή του ΔΝΤ. Εμείς συμφωνήσαμε πέρσι τον Μάιο, σχετικώς με όσα θα πρέπει να συμφωνηθούν με την ελληνική κυβέρνηση στην δεύτερη αξιολόγηση του προγράμματος. Το πρόγραμμα έχει συμφωνηθεί το 2015 – ίσως θυμάστε ότι ο Πρωθυπουργός Τσίπρας έκανε προεκλογική εκστρατεία για επανεκλογή του με επιχείρημα ότι (σημ: αυτή η συμφωνία) «είναι το αντίθετο από όσα σας υποσχέθηκα πριν από μισό χρόνο». Αλλά επανεξελέγη και τώρα η συμφωνία πρέπει να υλοποιηθεί. Αν η ελληνική κυβέρνηση δεν τηρήσει όσα έχει συμφωνήσει – κι αυτός είναι ο λόγος που το ΔΝΤ διστάζει να συμμετέχει, δεν είναι το πρόβλημα το ΔΝΤ – είναι πρόβλημα των ελληνικών αρχών.  Αν αυτό συμβεί, το πρόγραμμα θα τερματιστεί, διότι από τις προϋποθέσεις του προγράμματος, η βάση θα έχει καταστραφεί. Στην Γερμανία η νομοθεσία είναι απολύτως σαφής. Αν το αλλάξουμε, αν το τρίτο πρόγραμμα αλλάξει, θα έπρεπε να διαπραγματευτούμε ένα νέο πρόγραμμα. Αλλά το πρώτο που θα έπρεπε να συμβεί θα ήταν το γερμανικό κοινοβούλιο να επιτρέψει, να δώσει την άδεια για διαπραγματεύσεις. Εγώ δεν θα συμβούλευα να προσπαθήσουμε να πάρουμε την άδεια της γερμανικής βουλής, διότι θα έλεγε (σημ: οι βουλευτές) «αν η ελληνική Κυβέρνηση, οι ελληνικές αρχές δεν είναι ικανές με όλη αυτήν την ευελιξία να είναι συνεπείς έναντι των ευρωπαϊκών θεσμών, τότε να επιμείνουμε σε αυτό που έχει ήδη εγκριθεί, διότι οι προϋποθέσεις για ένα νέο πρόγραμμα δεν είναι καλές».

Και στα αγγλικά:
Do you think the IMF is likely to be participating in a new Greek bailout plan?
«The Greek program is based from the very beginning in 2010 on the participation of the IMF, and we have agreed in May last year, under which, on what is needed, on what needs to be negotiated with Greek government, in this supervision of this second round of the programme. The programme has been agreed in 2015, you may remember that Prime Minister Tsipras ran for a new election, for re-election because ‘that is the opposite of what I promised you half a year ago’ but he won, and now it has to be implemented. If Greece government will not stick to what they have agreed, and that is the reason why IMF is hesitating to join, it’s not the problem of the IMF, it’s the problem of Greece authority. If that would happen, the program will be ended. Because the pre-condition of the program, the basis, is destroyed and in Germany the legislation is totally clear. If we would change, if the ​III program would be changed, we would have to negotiate on a new program, but the first that would, have been that German Parliament, must allow, must permission to negotiations, and I would not give the advice that we should try to get the permission of German Parliament, because they would say, if Greece government, if Greek authorities are not able with all the flexibilities granted by European institutions to Greek authorities, to stick to what they have approved, the precondition for a program is not good.»