Μεγάλα προβλήματα στο οικοσύστημα της Μακεδονίας έχει προκαλέσει η παράνομη απελευθέρωση 50.000 μινκ μέσα από εκτροφείο της Καστοριάς.

Τα προβλήματα είναι αμέτρητα με τα περισσότερα να φαντάζουν πλέον άλυτα, αφού αγέλες του εισβλητικού ζώου έχουν εντοπιστεί σε πολλά μέρη από την Καστοριά μέχρι τη Σιάτιστα και από την Κόνιτσα και τον Γράμμο μέχρι τα Αλβανικά σύνορα.

Όπως αναφέρει ο αντιπρόεδρος εταιρίας Περιβάλλοντος και σταθμού περίθαλψη Δυτικής Μακεδονίας Νίκος Παναγιωτόπουλος, ο αριθμός τους είναι πλέον ανυπολόγιστος, καθώς από το 2010 μέχρι σήμερα είναι άγνωστο το πόσες φορές έχουν αναπαραχθεί. Τα μινκ αναπαράγονται μια φορά τον χρόνο, ενώ κάθε φορά γεννιούνται πάνω από τέσσερα και πέντε γουνοφόρα ζώα.

Τεράστια ζημιά στο περιβάλλον

«Το περιβαλλοντικό πρόβλημα εδώ και μια δεκαετία έχει γιγαντωθεί. Θα πρέπει να συνειδητοποιήσουμε πως οποιοδήποτε ζώο ή ακόμα και φυτό όταν εισβάλλει σε μια ξένη πανίδα ή χλωρίδα το πρώτο που θέλει να κάνει είναι να επεκταθεί. Ειδικά τα μινκ είναι επεκτατικά και δουλεύουν σαν αγέλες. Το πρόβλημα στο περιβαλλοντικό κομμάτι και το αποτύπωμα που έχει αφήσει είναι τεράστιο» αναφέρει ο ειδικός.

«Ειδικά στην λίμνη της Καστοριάς που κάνουμε συνεχώς μελέτες και κρατάμε μια βάση δεδομένων, έχουμε δει μεγάλες μετακινήσεις ορνιθοπανίδας, μεγάλη μείωση σε είδη πουλιών που είναι και είδη προτεραιότητας και μεγάλη μείωση στις βίδρες που έχουν σχεδόν και τις ίδιες τροφικές συνήθειες με τα μινκ. Η βίδρα είναι ένα μοναχικό ζώο, ενώ τα μινκ ανάλογα με την οικογένεια μπορείς να δεις πέντε και επτά μαζί», πρόσθεσε.

«Υπολογίζεται ότι από το 2010 τα αδέσποτα μινκ πρέπει να έχουν αναπαραχθεί πάνω από πέντε φορές, κανονικά αναπαράγονται μια φορά το χρόνο. Καταλαβαίνουμε πως όλα αυτά έχουν αφομοιωθεί πλέον στο περιβάλλον της περιοχής με αποτέλεσμα να έχουμε έναν ακόμα θηρευτή που δεν ξέρουμε την συμπεριφορά του. Είναι βέβαια σε εξέλιξη ένα πρόγραμμα αλλά είναι ακόμα στην αρχή του. Δυστυχώς αργήσαμε και κυρίως η πολιτεία να δει το πρόβλημα. Εμείς από την πρώτη στιγμή χτυπούσαμε τις «καμπάνες» για τα θέματα που θα προέκυπταν», υποστηρίζει ο επιστήμονας.

Κάνουν επιθέσεις σε οικόσιτα ζώα

Το πρόβλημα δεν είναι μόνο περιβαλλοντικό έχει και οικονομική διάσταση τονίζει ο Νίκος Παναγιωτόπουλος. 

«Πολλοί έχουν σταματήσει να κάνουν οικόσιτα ζώα διότι έχουμε πολλές επιθέσεις από τα μινκ σε κοτέτσια και στάβλους. Έχουν επιτεθεί ακόμα και σε μικρά αρνιά, σκοτώνουν οικόσιτες γάτες. Η χώρο κατάκτηση του είδους φτάνει μέχρι την Κόνιτσα, στον Γράμμο, στα Αλβανικά σύνορο από μέσα. Όσα δεν ζουν σε παραποτάμιες περιοχές ζουν και μέσα στην πόλη. Ανεβαίνουν πάνω στις στέγες και κυνηγάνε πουλιά. Το πρόβλημα είναι πολυδιάστατο, έχουν δημιουργήσει μια ανακατωσούρα σε όλη την περιοχή. Φυσικά και έχουμε δει και αυτά που δεν τα βλέπουμε ξέρουν να κρύβονται. Έπρεπε να είχαμε μειώσει τους αριθμούς τότε. Την πρώτη διετία έπρεπε να είχαν κινηθεί πιο γρήγορα οι αρχές».

Η παράνομη απελευθέρωση γύρισε μπούμερανγκ

Η παράνομη απελευθέρωση των 50.000 μινκ είχε πραγματοποιηθεί στις 26 Αυγούστου 2010.

«Τότε είχαν αφεθεί ελεύθερα τουλάχιστον 50.000 μινκ. Τις πρώτες δυο ημέρες είχαν συλληφθεί κάποια, ωστόσο κανένας δεν είναι σε θέση να πει τον ακριβή αριθμό τους. Ποτέ κανένας δεν μας το πιστοποίησε αυτό με αποτέλεσμα να μην μπορεί να γίνει υπολογισμός του πόσα είναι ελεύθερα. Από την άλλη έχουμε και τα μινκ δραπέτες που το σκάνε από τις φάρμες. Υπολογίζω πως ένα 3% από αυτά που είναι ελεύθερα μπορεί να είναι οι δραπέτες. Για μένα αυτό που είχε συμβεί τότε ήταν ξεκάθαρα μια τρομοκρατική ενέργεια απέναντι στη φύση, τα αγνά ζωοφιλικά τους αισθήματα θα μπορούσαν να τα είχαν δείξουν με άλλο τρόπο τα μέλη του μετώπου απελευθέρωσης ζώων. Δεν μπορούμε να πάμε σ' ένα ζωολογικό κήπο και ν ανοίξουμε τις πόρτες επειδή δεν μας αρέσει. Αυτή η ενέργεια γύρισε μπούμερανγκ χωρίς να ξέρουμε τις πραγματικές επιπτώσεις».

Πολυδιάστατο το αποτύπωμα της καταστροφής

«Μιλάμε με ερπετολόγους και βλέπουμε πως υπάρχει θέμα και στα φίδια. Μπορεί αυτό το είδος μινκ να έχει μειώσει δραματικά κάποιον αριθμό από ένα αμφίβιο ή να το έχει εξαλείψει. Δεν έχει γίνει μια σοβαρή μελέτη, ώστε να γνωρίζουμε πόσο πολυδιάστατο είναι το αποτύπωμα ειδικά στην πανίδα της περιοχής. Εκπονήθηκε ένα πρόγραμμα το οποίο είναι ακόμα σε εξέλιξη χωρίς να ξέρουμε τους στόχους του. Ανάμεσα σε αυτά που προβλέπει το πρόγραμμα είναι και η παγίδευση των μινκ αλλά τι να το κάνεις όταν έχουν γεμίσει όλες οι περιοχές».