Η πρώην αρχιτεκτόνισσα δεν δίνει σεντ για το αν θα τσαλακώσει την εικόνα της, αρκεί να γελάσει η ίδια πρώτα με αυτή…
Η Βαγγελιώ Φασουλάκη γεννήθηκε στο Ηράκλειο της Κρήτης ακριβώς πριν από 34 χρόνια. Ήταν και τότε Σεπτέμβριος. Σεπτέμβριος του 1983.
Η Βαγγελιώ στα εννιά της χρόνια πάει στο ωδείο για να μάθει κιθάρα. Συμμετέχει στην παιδική και νεανική χορωδία του Δήμου Ηρακλείου, όπως και σε μαθητικούς διαγωνισμούς κερδίζοντας διακρίσεις.
Το 2001 από το νησί της ανεβαίνει στη Θεσσαλονίκη για να σπουδάσει αρχιτεκτονική. Ανοιχτός άνθρωπος όπως είναι κερδίζει αμέσως φίλους - μουσικούς φίλους που μαζί παίζουν σε μικρά φοιτητικά μαγαζιά της Θεσσαλονίκης και της γύρω περιφέρειας.
Όμως οι φίλοι ήταν πολλοί και τα είδη της μουσικής τους. Ρεμπέτικο, rock, έντεχνο, παραδοσιακό, blues, punk-rock…και αν την φώναζαν τότε και για Bollywood…όχι δεν θα’λεγε!
To 2009 γυρίζει στην Κρήτη και δουλεύει σαν αρχιτέκτονας χωρίς να σταματήσει να ασχολείται επαγγελματικά με το τραγούδι, παίζοντας με καλούς μουσικούς – ρεμπέτικα και παραδοσιακά.
Όμως το 2013, με καλή δικαιολογία την κρίση, αφήνει την αρχιτεκτονική και αποφασίζει να ασχοληθεί ολοκληρωτικά με τη μουσική, με κομμάτια που επιλέγει η ίδια, χωρίς τους περιορισμούς της ταμπέλας του κάθε είδους.
Δημιουργώντας αρχικά τους Alan Dalon, και μετέπειτα τους Γκα-Γκάν και “το Πάρτυ”, διασκεύαζουν τραγούδια ελληνικού και ξένου ρεπερτορίου και με έντονο το στοιχείο της θεατρικότητας και του αυτοσαρκασμού επί σκηνής, έχουν καταφέρει με μεγάλη επιτυχία να κερδίσουν τις καρδιές του κρητικού (και όχι μόνο) κοινού, μετρώντας εκατοντάδες εμφανίσεις!
Το 2014 ενώνει τις δυνάμεις της με τρείς κουκλοπαίχτριες, δημιουργόντας την Κουκλοθεατρική Ομάδα «Τραμπάλα» και με την παράσταση «Λαμπίκο!» κερδίζουν διάκριση στο Διεθνές Φεστιβάλ Κουκλοθεάτρου και Παντομίμας Κιλκίς 2014. Εκ τότε ταξιδεύουν σε σχολεία, δήμους και Διεθνή Φεστιβάλ σε Ελλάδα και εξωτερικό.
Η Βαγγελιώ αυτό τον καιρό δουλεύει με τους συνεργάτες-μουσικούς της για την πρώτη ολοκληρωμένη προσωπική της δουλειά.
Το αγαπημένο χόμπι της Βαγγελιώς είναι να κάνει τρελά σχέδια, να τα ανακοινώνει (βλέποντας τον τρόμο στα μάτια τους) στους συνεργάτες της, και μαζί να τα πραγματοποιούν. Δημιουργεί τους δικούς της κόσμους γεμάτους χρώμα, μουσικές και φυσικά πολλά γέλια. Φτιάχνει με τους Alan Dalon το «Cabaret», μια παράσταση με τραγούδια, κομπέρ και σκηνικά με χιλιάδες λαμπιόνια, από την εποχή της ποτοαπαγορευσης στην Αμερική.
Ταξιδεύει με «Το Πάρτυ» στα parties 8 δεκαετιών (1920-2000), αλλάζοντας 26 όργανα, 82 περούκες, 95 φορεσιές και 132 προσωπικότητες! Παίζει και τραγουδά στο "Λαμπίκο!", όπου σφουγγαρίστρες μακαρόνια και ξεσκονόπανα χορεύουν, ερωτεύονται και ξιφομαχούν για την αγάπη. Όλες λοιπόν οι παραστάσεις έχουν ένα κοινό στοιχείο. Το χιούμορ φυσικά!
Όταν ακούει ένα τραγούδι αυτομάτως δημιουργεί εικόνες και όταν αυτές οι εικόνες την κάνουν να χαμογελά, καταλαβαίνει ότι ήρθε η ώρα για το επόμενο videoclip. Το τραγούδι «Είσαι η Νοβοκαΐνη» (1957) σε μουσική Βασίλη Καραπατάκη και στίχους Χρήστου Κολοκοτρώνη ερμηνεύτηκε από την Γιώτα Λύδια και το τρίο Γκρέκο. Η Νοβοκαίνη ήταν ένα τοπικό αναισθητικό της εποχής που χρησιμοποιούσαν κυρίως από οδοντιάτρους.
Το τραγούδι «Βαριέμαι» σε μουσική του Νίκυ Γιάκοβλεφ και στίχους του Πυθαγόρα, ήταν ενα old fashioned jazz κομμάτι που κυκλοφόρησε το 1963 ερμηνευμένο απο την Μαίρη Λώ. Η ιδέα του βιντεοκλίπ βασίστηκε στην παράσταση κουκλοθεάτρου «Λαμπίκο» της ομάδας "Τραμπάλα"( σύλληψη "Τραμπάλα", σκηνοθεσία Roberto White) με τις σκηνοθετικές πινελιές του Κωνσταντίνου Τσακιρέλη.
Πάντως, όσα χρόνια και αν περάσουν, όσες δουλειές και αν γίνουν ένα μόνο πράγμα δεν απασχολεί την Βαγγελιώ: Δεν δίνει σεντ για το αν θα τσαλακώσει την εικόνα της, αρκεί να γελάσει η ίδια πρώτα με αυτή.
