Θα μπορούσε να είναι ιστορία του Μεσαίωνα, αλλά ανήκει στο παρόν και αποτελεί ντροπή για το ανθρώπινο είδος.
Ένα νησί βόρειοανατολικά της Αυστραλίας, το Ναουρού, με 10.000 μόνιμο πληθυσμό, δεν είναι γνωστό για τις όμορφες παραλίες του ή τα τουριστικά του μέρη, αλλά για τα κέντρα κράτησης μεταναστών, που δεν διαφέρουν σε τίποτα από τη κόλαση που έχουν περιγράψει και οι πιο τολμηροί συγγραφείς.
Το νησί έβγαζε πάντα μεταλλεύματα και διαμάντια. Στις αρχές του 1990, η παραγωγή μειώθηκε δραματικά και το νησί έπεσε σε ύφεση, με την ανεργία και τη φτώχεια να καλπάζει.
Τότε η Αυστραλία πρότεινε στους αρχηγούς του νησιού, να γίνουν εκεί τα κέντρα κράτησης των μεταναστών και των επικίνδυνων κακοποιών. Τα οικονομικά ανταλλάγματα ήταν τεράστια και η συμφωνία λειτούργησε και συνεχίζει να λειτουργεί.
Η Αυστραλία τα τελευταία χρόνια ακολουθεί αυστηρή πολιτική ως προς τους μετανάστες, και τα κέντρα κράτησης είναι ασφυκτικά γεμάτα, κυρίως από νεαρούς που επιθυμούν μια ευκαιρία στο όνειρο.
Οι ανθρωπιστικές οργανώσεις μιλούν για μια τραγική κατάσταση, όπου οι κρατούμενοι δεν τρώνε και προτιμούν να πεθάνουν, παρά να μείνουν σε αυτό το κολαστήριο.
Οι φύλακες χωρίς την απαραίτητη εκπαίδευση κακοποιούν καθημερινά τους μετανάστες, ενώ οι Γιατροί Χωρίς Σύνορα, μιλούν για μικρά παιδιά που γράφουν καθημερινά πως θέλουν να αυτοκτονήσουν.
