Σύμφωνα με τη νέα μελέτη που διενήργησε ο καθηγητής Κοινωνιολογίας στο Πανεπιστήμιο της Ουάσιγκτον, Julie Brines και ο υποψήφιος διδάκτορας Brian Serafini, οι παντρεμένοι σκέφτονται να πάρουν διαζύγιο δύο φορές τον χρόνο, και συγκεκριμένα τον Μάρτιο και τον Αύγουστο.
Οι ερευνητές ανακάλυψαν πως η προοπτική του χωρισμού ακολουθεί κατά κάποιο τρόπο το ετήσιο πρόγραμμα των οικογενειακών διακοπών αφού από Νοέμβριο έως Δεκέμβριο οι σκέψεις για διαζύγιο φαίνονται ασθενείς ενώ οξύνονται τον Μάρτιο, μετά δηλαδή το πέρας των χειμερινών διακοπών και της παγκόσμιας ημέρας των ερωτευμένων.
Το αίσθημα της φυγής από τον γάμο φαίνεται να μειώνεται εκ νέου τον Απρίλιο και δεν επανέρχεται στο νου παρά τον μήνα Αύγουστο – μετά δηλαδή τον πιο δημοφιλή μήνα διακοπών για τους Αμερικάνους, τον Ιούλιο.
«Η Οικογενειακή ζωή διέπεται από ένα “κοινωνικό ρολόι” που παρατηρεί τις γενέθλιες επετείους, τις γιορτές και άλλες ειδικές εορταστικές και μεταβατικές περιόδους» αναφέρουν οι Brines και Serafini στη μελέτη τους, που παρουσιάστηκε αυτό το Σαββατοκύριακο στο ετήσιο συνέδριο της Αμερικανικής Κοινωνιολογικής Εταιρείας. Η νέα έρευνά τους παρέχει «τις πρώτες συστηματικές και ποσοτικές ενδείξεις» καθώς και ένα χρονοδιάγραμμα του πότε το συναίσθημα της φυγής από έναν γάμο γίνεται έντονο και διαρκές.
Οι συγγραφείς ανέλυσαν δεδομένα διαζυγίων από 37 νομούς της πολιτείας της Ουάσιγκτον για 14 χρόνια, πριν, κατά και μετά της Μεγάλης Ύφεσης και κατέληξαν πως οι εποχιακές τάσεις διαζυγίου ήταν συνεπείς ανεξάρτητα από την οικονομική κατάσταση των ερωτηθέντων κάθε φορά ζευγαριών.
Μάλιστα, παρόλο που οι γονείς με ανήλικα τέκνα ήταν πιο πιθανό να ακολουθήσουν αυτή την εποχιακή τάση, ακόμα και τα άτεκνα ζευγάρια ανέφεραν πως σκέφτονταν το διαζύγιο τον Μάρτιο και τον Αύγουστο.
Μια εξήγηση για την τάση αυτή, σύμφωνα με τους ερευνητές, θα μπορούσε να είναι πως τα ζευγάρια καθυστερούν το διαζύγιό τους κατά τη διάρκεια «κοινωνικά ευαίσθητων ημερολογιακών περιόδων». Βέβαια μια τέτοια εκτίμηση θα σήμαινε πως θα έπρεπε να παρουσιάζεται αυξημένο το ποσοστό των διαζυγίων και των σκέψεων για χωρισμό και τον Ιανουάριο μετά τις χριστουγεννιάτικες, δηλαδή, διακοπές, γεγονός που δεν επιβεβαιώνεται από την έρευνα. Αντ 'αυτού, τα ζευγάρια συνηθίζουν να περιμένουν τον Μάρτιο για τέτοιου είδους αποφάσεις.
Όπως υποστηρίζουν οι ερευνητές οι διακοπές και οι αργίες κάνουν τους ανθρώπους αισιόδοξους για το μέλλον και ενσταλάζουν την πεποίθηση ότι ακόμα και οι σχέσεις που έχουν φτάσει σε ένα τέλμα μπορεί να βελτιωθούν.
Αφότου όμως περάσει η περίοδος των διακοπών, κατά την οποία οι σύντροφοι περνούν πολύ περισσότερο χρόνο μαζί, οι άνθρωποι αισθάνονται πιο δυστυχισμένοι από ότι πριν.
Οι ειδικοί ονομάζουν την συγκεκριμένη θεωρία «ανεκπλήρωτη υπόσχεση». Αυτού του είδους οι συναισθηματικές μεταπτώσεις μπορούν να προκύψουν από το άγχος που προκαλούν τα προβλήματα του έγγαμου βίου και ως εκ τούτου είναι πολύ πιθανό να εντείνουν την δυσαρέσκεια ή την διχόνοια του παρελθόντος φτάνοντάς μερικά ζευγάρια σε «οριακό σημείο» αναφέρουν οι ερευνητές.
Αυτή η ιδέα, μάλιστα, ότι οι διακοπές αυξάνουν και εν συνεχεία κατακρημνίσουν τις ελπίδες των ανθρώπων εντοπίζεται και στις περιπτώσεις αυτοκτονίας. Οι Brines και Serafini σημειώνουν ότι η τάση των διαζυγίων τους μήνες μετά τις διακοπές είναι «εντυπωσιακά παρόμοια» με τις ετήσιες προβλέψεις των κοινωνιολόγων για τις τάσεις αυτοκτονίας.
