Ο αρχιεπίσκοπος Αθηνών και πάσης Ελλάδος Ιερώνυμος δήλωσε ότι «όταν ο κόσμος αλλάζει, τότε ακριβώς είναι η στιγμή που πρέπει να δυναμώσουμε τις ρίζες μας. Όταν οι ρίζες είναι δυνατές, θα μεταδώσουν ζωή, θα θρέψουν νέους καρπούς που θα ανανεώσουν το πρόσωπο της γης».

Κατά την κοινή σύσκεψη της Ιεράς Συνόδου με τους καθηγητές των Θεολογικών Σχολών, στο Διορθόδοξο Κέντρο της Εκκλησίας της Ελλάδος, αναφέρθηκε στο Μεγάλο Φώτιο, προστάτη της Ιεράς Συνόδου της Εκκλησίας της Ελλάδος, τον «σοφό Πατριάρχη», που «ανήκει στις πατερικές προσωπικότητες οι οποίες προσδιόρισαν το περιεχόμενο της ιστορίας κατά τρόπο μοναδικό». 

Επ' αυτού, τόνισε πως «πολύ λίγοι είχαν την ευκαιρία και τη χάρη να προσφέρουν μια τόσο ακμαία ακτινοβολία του χριστιανικού μηνύματος. Η πατριαρχία του εγκαινίασε παραλλήλως νέα δημιουργική περίοδο στις τέχνες και τα γράμματα, γνωστή ως Μακεδονική Αναγέννηση. Στοιχεία του κλασικού πνεύματος, τα φώτα και τα αγαθά της ελληνικής αρχαιότητας, αναβιώνονται ιδωμένα με την πνευματικότητα της Ορθοδοξίας και οδηγούν σε μια χρυσή τομή η οποία καταργεί τη ρήξη της εικονομαχικής κρίσης».

Σε άλλο σημείο του λόγου του, ο προκαθήμενος της ελλαδικής Εκκλησίας αναρωτήθηκε «κατά πόσο η μνήμη και τα διδάγματα του τιμωμένου αγίου πατρός δύνανται να εμπνεύσουν και να καθοδηγήσουν τα έργα μας;», σημειώνοντας πως «συλλογίζομαι ότι το ζητούμενο είναι ο λόγος και η στάση μας ως ποιμένων και καθηγητών να μην περιορισθεί σε διαπιστώσεις, αλλά να αναδυθεί ο τρόπος για δημιουργία, ανάκαμψη, διόρθωση, θεμελίωση στις σύγχρονες κατευθύνσεις της παιδείας και της ποιμαντικής μας».

Επιπρόσθετα, τόνισε ότι «στις μέρες μας, που διαθέτουμε τα πληρέστερα μέσα για να γίνει η παιδεία καλύτερη, επικρατεί παραδόξως απερίγραπτη πνευματική ένδεια, η οποία διευρύνει τα υπαρξιακά αδιέξοδα. Η όλη προβληματική γύρω από το μάθημα των Θρησκευτικών και τα νέα προγράμματα αποτυπώνει αυτήν ακριβώς την πραγματικότητα. Ενδιαφέρει περισσότερο η παράθεση ετερόκλητων πληροφοριών εν είδει δαιδαλώδους ιστού αιωρούμενου σε τόπο χωρίς έδαφος, παρά η σημασία τους, η οποία εκ φύσεως έγκειται στο βάθος των πραγμάτων».

Μετέπειτα, ο αρχιεπίσκοπος μίλησε για τις επιδράσεις στον χώρο της Παιδείας και του μαθήματος των Θρησκευτικών, με την επισήμανση πως «ο Καποδίστριας είχε δηλώσει ότι η εκπαίδευση δεν μπορεί να χωρίσει από τα εκκλησιαστικά θέματα. Οι δύο αυτοί τομείς τροφοδοτούνται από την ίδια πηγή, των φώτων. Αργότερα, διακρίναμε την Εκκλησία του χωριού στο κέντρο, πλάι το σχολείο και λίγο πιο πέρα η Κοινότητα. Κάτι που συναντάμε συχνά στο εξωτερικό. Σήμερα, όμως, και για λόγους δομικούς, αλλά και για λόγους ιδεολογίας, βλέπουμε το σχολείο μακριά από την Εκκλησία. Και αυτό είναι ένα θέμα που μας απασχολεί» πρόσθεσε.