ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΤΗΣ ΟΡΘΟΔΟΞΗΣ ΙΕΡΑΣ ΜΟΝΗΣ ΑΓΙΑΣ ΠΑΡΑΣΚΕΥΗΣ ΜΗΛΟΧΩΡΙΟΥ ΣΤΟ ΔΕΥΤΕΡΟ ΖΗΤΗΜΑ ΤΟ ΟΠΟΙΟ ΘΕΤΕΙ Η ΑΠΟ 16-8-2017 ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΤΗΣ ΜΗΤΡΟΠΟΛΗΣ ΦΛΩΡΙΝΗΣ:

«Στο σημείο αυτό ρωτούμε τους Ιερομονάχους και τους αντιδρώντες. Είναι, λέτε, «οικουμενιστής-αιρετικός» ο Σεβ. Μητροπολίτης Θεόκλητος μνημονεύοντας τον Πατριάρχη Βαρθολομαίο. Με την ίδια λογική θα μπορούσατε να κατηγορήσετε και τον μακαριστό π. Αυγουστίνο ως «οικουμενιστή-αιρετικό», επειδή μνημόνευε ως αρχή του την Ιερά Σύνοδο, η οποία μνημόνευε τον Πατριάρχη Αθηναγόρα. Εσείς πλέον είσθε «άναρχοι και ακέφαλοι»».

Η θέση αυτή της Μητρόπολης Φλωρίνης είναι ΣΟΦΙΣΤΙΚΗ και ΠΑΡΑΠΛΑΝΗΤΙΚΗ και ΠΡΟΦΑΝΩΣ ΕΣΦΑΛΜΕΝΗ.

1 – Διότι η Ορθόδοξη Ιερά Μονή Αγίας Παρασκευής Μηλοχωρίου, με τα μέχρι τώρα ανωτέρω τέσσερα (4) έγγραφά της, δεν γράφει ότι ο Μητροπολίτης Φλωρίνης είναι «οικουμενιστής-αιρετικός», επειδή μόνον μνημονεύει τον Πατριάρχη Κωνσταντινουπόλεως. Αλλά η Ιερά μας Μονή γράφει ότι ο Μητροπολίτης Φλωρίνης απαρνήθηκε την Ορθοδοξία και προσχώρησε στην Παναίρεση του Οικουμενισμού ή Θρησκευτικού Συγκρητισμού ή Γνωστικισμού και τις λοιπές αιρέσεις, οι οποίες εισήχθησαν ψευδο-συνοδικά από την Ψευδο-σύνοδο της Κρήτης, επειδή όχι μόνον δεν αποκηρύσσει δημόσια την εν λόγω Παναίρεση και λοιπές αιρέσεις, αλλά και τις αποδέχεται και τις διακηρύσσει δημόσια, όπως αποδεικνύεται πλήρως από την από την 24-7-2017 κανονική μήνυση επί αιρέσει της Ορθόδοξης Ιεράς μας Μονής εναντίον του.

2 – Ο Πνευματικός μας Πατέρας και μακαριστός Μητροπολίτης μας κυρός Αυγουστίνος (ο Καντιώτης) ουδέποτε απαρνήθηκε την Ορθοδοξία και ουδέποτε προσχώρησε στην Παναίρεση του Οικουμενισμού ή Θρησκευτικού Συγκρητισμού ή Γνωστικισμού, την οποία προάγει και προωθεί το Πατριαρχείο Κωνσταντινουπόλεως από το 1901 από τον ενθρονιστήριο λόγο της δεύτερης πατριαρχείας του Πατριάρχη Κωνσταντινουπόλεως Ιωακείμ Γ΄ (του επονομαζομένου Μεγαλοπρεπούς).

Ως γνωστόν, ο μακαριστός Μητροπολίτης μας, την τριετία 1970-1973, έπαυσε (μαζί με τους μακαριστούς Μητροπολίτες Ελευθερουπόλεως Αμβρόσιο και Παραμυθίας Παύλο) το μνημόσυνο του τότε Πατριάρχη Κωνσταντινουπόλεως Αθηναγόρα, ενώ συνέχισε να μνημονεύει την Ιερά Σύνοδο της Εκκλησίας της Ελλάδος, παρόλον ότι αυτή βρισκόταν σε κοινωνία με τον ίδιο Πατριάρχη, επειδή ο εν λόγω Πατριάρχης, με ιδιαίτερη θέρμη και ένταση, προώθησε, με δημόσιους λόγους και πράξεις, την Παναίρεση του Οικουμενισμού ή Θρησκευτικού Συγκρητισμού ή Γνωστικισμού, και την προπαρασκευή της ψευδο-συνοδικής αναγνώρισής της από Πανορθόδοξη Σύνοδο. Αν περισσότεροι Μητροπολίτες, χωρίς να τους ενδιαφέρουν οι καλές προσωπικές τους σχέσεις με το Φανάρι, είχαν τότε παύσει το μνημόσυνο του Πατριάρχη Αθηναγόρα, δεν θα είχαμε φθάσει εύκολα στην θεολογική, εκκλησιολογική και κανονική κατάντια της Ψευδο-συνόδου της Κρήτης του 2016.

Όπως διδάσκει ο Άγιος Θεόδωρος ο Στουδίτης, αν ο επίσκοπος (ή ο προκαθήμενος) διδάσκει δημόσια μια αίρεση και πριν την συνοδική ή ψευδο-συνοδική εισαγωγή αυτής της αίρεσης, τότε οι ιερείς, αν το πράττει ο επίσκοπος, ή οι επίσκοποι, αν το πράττει ο προκαθήμενος, μπορούν να ακολουθήσουν είτε την ακρίβεια του 31ου Κανόνα των Αγίων Αποστόλων και του 15ου Κανόνα της Πρωτοδευτέρας Συνόδου διακόπτοντας την πλήρη κοινωνία και τη μνημόνευση του ονόματός του στη Θεία Λατρεία, είτε την οικονομία αυτών εφαρμόζοντας μερική διακοπή της κοινωνίας και την μη παύση της μνημόνευσης του ονόματός του στη Θεία Λατρεία. Μετά, όμως, την συνοδική ή ψευδο-συνοδική εισαγωγή μιας αιρέσεως, τότε εφαρμόζονται υποχρεωτικά ο Κανόνας 31ος των Αγίων Αποστόλων και ο Κανόνας 15ος της Πρωτοδευτέρας Συνόδου, απαγορευομένης οποιασδήποτε εφαρμογής οικονομίας, και γι’ αυτό οι ιερείς υποχρεούνται να διακόψουν πλήρως την κοινωνία και να παύσουν τη μνημόνευση του ονόματος του επισκόπου τους στη Θεία Λατρεία, αν ο επίσκοπός τους αποδέχεται και διαδίδει δημόσια την συνοδική ή την ψευδο-συνοδική εισαγωγή αιρέσεως ή αιρέσεων, καταδικασμένων από τις Άγιες Συνόδους ή τους Αγίους Πατέρες, και οι επίσκοποι υποχρεούνται να διακόψουν πλήρως την κοινωνία και να παύσουν τη μνημόνευση του ονόματος του προκαθημένου τους στη Θεία Λατρεία, αν ο προκαθήμενος τους αποδέχεται και διαδίδει δημόσια την συνοδική ή ψευδο-συνοδική εισαγωγή αιρέσεως ή αιρέσεων, καταδικασμένων από τις Άγιες Συνόδους ή τους Αγίους Πατέρες.

Ως εκ τούτου, επειδή την τριετία 1970-1973 δεν είχε εισαχθεί συνοδικά ή ψευδο-συνοδικά η Παναίρεση του Οικουμενισμού ή Θρησκευτικού Συγκρητισμού ή Γνωστικισμού, ο μακαριστός Μητροπολίτης μας π. Αυγουστίνος εφάρμοσε την οικονομία του Κανόνα 31ου των Αγίων Αποστόλων και του Κανόνα 15ου της Πρωτοδευτέρας Συνόδου, εφαρμόζοντας μερική διακοπή κοινωνίας και παύση μνημοσύνου μόνον του τότε Πατριάρχη Κωνσταντινουπόλεως Αθηναγόρα.

Κατά συνέπεια, η Μητρόπολη Φλωρίνης, ΣΥΓΧΕΟΝΤΑΣ ΤΑ ΕΚΚΛΗΣΙΟΛΟΓΙΚΩΣ ΚΑΙ ΚΑΝΟΝΙΚΩΣ ΑΣΥΓΧΥΤΑ, είτε ΑΔΙΚΑΙΟΛΟΓΗΤΑ ΑΓΝΟΕΙ την Ορθόδοξη Εκκλησιολογία και το Ορθόδοξο Κανονικό Δίκαιο (πράγμα το οποίο δεν δικαιολογείται για έναν Μητροπολίτη) είτε ΕΝΣΥΝΕΙΔΗΤΑ ΠΑΡΑΠΛΑΝΑ τους πιστούς προς τους οποίους απευθύνει την από 16-8-2017 ανακοίνωσή της εναντίον της Ορθόδοξης Ιεράς Μονής της Αγίας Παρασκευής Μηλοχωρίου (πράγμα το οποίο επιπλέον αποδεικνύει πλήρως την ταύτιση του Μητροπολίτη Φλωρίνης και ως προς το φρόνημα με τις αιρετικές αποφάσεις της Ψευδο-συνόδου της Κρήτης).

Υπενθυμίζεται ότι ο μακαριστός Μητροπολίτης μας ΑΠΕΛΑΘΗΚΕ ατύπως από το Άγιο Όρος από τον Πολιτικό Διοικητή του κ. Λούλη – με τη συνδρομή της αστυνομικής δύναμης, ύστερα από σχετική αίτηση της Ιεράς Επιστασίας του Αγίου Όρους (με Πρωτεπιστάτη τον Αντιπρόσωπο της Μονής Ιβήρων, κατόπιν ευλόγως τεκμαιρόμενης διαβούλευσης αυτής με το Πατριαρχείο Κωνσταντινουπόλεως επί πατριαρχείας Δημητρίου και με διευθυντή του Πατριαρχικού Γραφείου τον σημερινό Πατριάρχη Κωνσταντινουπόλεως – επειδή, στο κήρυγμά του το εσπέρας της εορτής στο κτιτορικό μνημόσυνο, στην Ιερά Μονή Κουτλουμουσίου στην εορτή της Μεταμορφώσεως του Σωτήρος (κατά το ακολουθούμενο από το Άγιο Όρος Ιουλιανό ημερολόγιο), άσκησε αντιαιρετική κριτική κατά της Παναίρεσης του Οικουμενισμού ή Θρησκευτικού Συγκρητισμού ή Γνωστικισμού, την οποία προωθούσε και προωθεί το Πατριαρχείο Κωνσταντινουπόλεως. Όμως, ο μακαριστός Μητροπολίτης μας π. Αυγουστίνος είχε δώσει εντολή στον αρχιμανδρίτη π. Αθανάσιο Σιαμάκη (βλέπετε το περιοδικό «Σάλπιγξ Ορθοδοξίας», τευχ. Ιουλίου 1990, αριθ. 253) να αποσιωπήσει το περιστατικό της άτυπης απελάσεώς του αυτής από το Άγιο Όρος, προκειμένου να αποφευχθεί ο σκανδαλισμός των πιστών. Αλλά, μετά την Ψευδο-σύνοδο της Κρήτης η οποία εισήγαγε ψευδο-συνοδικά την Παναίρεση του Οικουμενισμού ή Θρησκευτικού Συγκρητισμού ή Γνωστικισμού, οπότε, κατά το κοινώς λεγόμενο «ο κόμπος έφτασε στο χτένι», πρέπει να αποκαλυφθεί στους Ευσεβείς Ορθοδόξους Χριστιανούς η άτυπη απέλαση του μακαριστού Μητροπολίτη μας π. Αυγουστίνου από τον Πολιτικό Διοικητή κ. Λούλη (βλέπετε το περιοδικό «Ο Άγιος Αγαθάγγελος Εσφιγμενίτης», Ιουλίου – Αυγούστου 1990, τευχ. 120, και το βιβλίο της Νίκης Καπλάνογλου με τίτλο «Κόρακες του Οικουμενισμού», σελ. 14-16, Κοζάνη 2017).

Ας αναφέρει, με άλλη ανακοίνωσή του προς το κοινό, ο Μητροπολίτης Φλωρίνης 1) αν ο ίδιος άσκησε ποτέ, σε οποιαδήποτε άλλη δημόσια ομιλία του (πλην της Εγκυκλίου του για την Κυριακή της Ορθοδοξίας του έτους 2008, δημοσιευμένης στα περιοδικά «Σάλπιγξ Ορθοδοξίας» και «Χριστιανική Σπίθα» του ίδιου έτους, όπου μιλάει αόριστα γι’ αυτήν την Παναίρεση, χωρίς να αναφέρεται στους παράγοντες αυτής, την οποία Εγκύκλιό του όμως δεν εφαρμόζει ιδίως μετά την Ψευδο-σύνοδο της Κρήτης), αντιαιρετική κριτική κατά της Παναίρεσης του Οικουμενισμού ή Θρησκευτικού Συγκρητισμού ή Γνωστικισμού, και κατά του προωθούντος αυτήν Πατριαρχείου Κωνσταντινουπόλεως επί 116 έτη, ή 2) αν ο ίδιος Μητροπολίτης Φλωρίνης μίλησε σε καμία αγιορειτική πανήγυρη κατά της ίδιας Παναίρεσης του Οικουμενισμού ή Θρησκευτικού Συγκρητισμού ή Γνωστικισμού, η οποία προωθείται από το Πατριαρχείο Κωνσταντινουπόλεως. Η αλήθεια είναι ότι ΟΥΔΕΠΟΤΕ έχει πράξει ΟΥΤΕ το ένα ούτε το άλλο. Και πάντως ουδέποτε αποκήρυξε δημόσια τις αιρετικές αποφάσεις της Ψευδο-συνόδου της Κρήτης.

Η αλήθεια είναι ότι ο Μητροπολίτης Φλωρίνης – ο οποίος μόνον καυχάται ότι ήταν στο πλευρό του μακαριστού Πνευματικού μας Πατέρα και Μητροπολίτη μας κυρού Αυγουστίνου περισσότερο από τριάντα χρόνια – δεν μιμείται δυστυχώς τον ΠΑΝΑΞΙΟ Μακαριστό π. Αυγουστίνο, αλλά συμπορεύεται ιδίως μετά την Ψευδο-σύνοδο της Κρήτης με το Πατριαρχείο Κωνσταντινουπόλεως, φοβούμενος μήπως καθαιρεθεί και χάσει τον θρόνο του, αν αγωνιστεί υπέρ της Ορθοδοξίας και κατά της Παναίρεσης του Οικουμενισμού ή Θρησκευτικού Συγκρητισμού ή Γνωστικισμού, δεδομένου ότι η παράγραφος 22 της αιρετικής απόφασης «Σχέσεις της Ορθοδόξου Εκκλησίας με τον λοιπόν χριστιανικόν κόσμον» απειλεί αδιάκοπη σειρά καθαιρέσεων για τους επισκόπους και ιερείς που δεν αποδέχονται τις αιρετικές αποφάσεις της Ψευδο-συνόδου της Κρήτης, κατά παράβαση της Ορθόδοξης Εκκλησιολογίας, η οποία προβλέπει ότι ο Φύλακας της Ορθοδοξίας είναι ο Λαός, δηλαδή όλοι οι πιστοί, κληρικοί, μοναχοί και λαϊκοί, όπως αναφέρει η Κοινή Εγκύκλιος των Τεσσάρων Πατριαρχών και των Πατριαρχικών τους Συνόδων του έτους 1848.

«Άναρχη» και «ακέφαλη» δεν είναι η Ορθόδοξη Ιερά Μονή της Αγίας Παρασκευής Μηλοχωρίου, διότι έχει Αρχή της και Κεφαλή της τον Κύριο μας Ιησού Χριστό, του οποίου το Σώμα είναι η Εκκλησία Του η οποία είναι αποκλειστικά και μόνον η Ορθόδοξη Εκκλησία, η οποία διατηρεί ανόθευτη την Πίστη των Προφητών, των Αποστόλων και των Πατέρων. Αντιθέτως, η Ψευδο-σύνοδος της Κρήτης, με την αιρετική της απόφαση «Σχέσεις της Ορθοδόξου Εκκλησίας προς τον λοιπόν χριστιανικόν κόσμον», δημιούργησε νέο Σώμα, την Ψευδο-εκκλησία του Οικουμενισμού ή Θρησκευτικού Συγκρητισμού ή Γνωστικισμού, η οποία αποτελείται από τις δέκα (10) Αυτοκέφαλες που έλαβαν μέρος σε αυτήν την Ψευδο-σύνοδο, καθώς και από τους αιρετικούς (Παπικούς, Προτεστάντες και Μονοφυσίτες), και από τις άλλες θρησκείες τις επινοημένες από ανθρώπους. Συνεπώς, η Ψευδο-σύνοδος της Κρήτης, αφού δημιούργησε νέο Σώμα, την Ψευδο-εκκλησία του Οικουμενισμού, δημιούργησε και νέο «Χριστό», δηλαδή τον Αντίχριστο.

Σημειωτέον ότι η Ψευδο-σύνοδος, με την εν λόγω αιρετική απόφασή της, αναγνώρισε σαν δήθεν «Εκκλησίες» (με τη δογματική έννοια του όρου, αλλά με την πρόφαση της ιστορικής τους ονομασίας) τους αιρετικούς (Παπικούς, Προτεστάντες και Μονοφυσίτες), καθώς και αναγνώρισε την Ψευδο-εκκλησία του Οικουμενισμού ή Θρησκευτικού Συγκρητισμού ή Γνωστικισμού του λεγόμενου «Παγκοσμίου Συμβουλίου Εκκλησιών», του οποίου η αιρετική εκκλησιολογία περιλαμβάνει τόσο την ενότητα των λεγόμενων «εκκλησιών», δηλαδή της ορθόδοξης και των αιρέσεων (ή του ενιαίου χριστιανισμού), όσο και την ενότητα της ανθρωπότητας, δηλαδή την ενότητα του ενιαίου χριστιανισμού με τις λοιπές θρησκείες τις επινοημένες από ανθρώπους.

Από την Ιερά Μονή
katanixis.gr