Η κυβέρνηση συνεχίζει να βρίσκεται στο… συννεφάκι της και να υποστηρίζει πώς η χθεσινή απόφαση του Eurogroup ήταν κομβική και απολύτως θετική για την Ελλάδα παραβλέποντας ωστόσο πώς δεν έγινε επί της ουσίας ούτε ένα βήμα παραπάνω για το θέμα του χρέους, ενώ άλλα υπολόγιζε για την έξοδο στις αγορές και άλλα πήρε, αφού βεβαίως σφραγίστηκε η πολιτική της λιτότητας μέχρι το 2060 με πρωτογενή πλεονάσματα τουλάχιστον 2% το χρόνο.
Ο πρωθυπουργός Αλέξης Τσίπρας είχε συνάντηση με τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας Προκόπη Παυλόπουλο προκειμένου να τον ενημερώσει για τις αποφάσεις του Eurogroup, ενώ τις επόμενες ημέρες αναφέρουν πηγές από το Μέγαρο Μαξίμου θα έχει συναντήσεις και με τους πολιτικούς αρχηγούς για να τους ενημερώσει τόσο για τις εξελίξεις στην οικονομία όσο και στο μείζον θέμα του Κυπριακού, αφού πλησιάζει η 28η Ιουνίου και η νέα Διάσκεψη στη Γενεύη.
Σημειώνεται πώς τη Δευτέρα ο Αλέξης Τσίπρας θα δεχθεί στο Μέγαρο Μαξίμου τον Τούρκο πρωθυπουργό Μπιναλί Γιλντιρίμ, στις συνομιλίες με τον οποίο θα βρίσκεται ψηλά το Κυπριακό, αλλά και οι προκλήσεις των Τούρκων στο Αιγαίο. Αμέσως μετά εκτιμάται πώς θα γίνει ο κύκλος επαφών του πρωθυπουργού με τους πολιτικούς αρχηγούς.
Τώρα, όσον αφορά στις αποφάσεις του Eurogroup, η κυβέρνηση από χθες το βράδυ πανηγυρίζει και συνεχίζει και σήμερα παρά το γεγονός ότι σε καμία περίπτωση δεν της βγήκε σχεδόν τίποτα και το αφήγημα της περί της ελάφρυνσης του χρέους κατέρρευσε. Θεωρούν ωστόσο στο Μέγαρο Μαξίμου ότι με αυτά που έγιναν χθες η κυβέρνηση μπορεί να κερδίσει χρόνο σε αντίθεση με το αν υπήρχε ξανά ένα αδιέξοδο και πήγαινε σε ρήξη με τους δανειστές.
Άλλωστε στόχος της κυβέρνησης δεν ήταν άλλος από το να βρεθεί μία φόρμουλα έτσι ώστε η ήττα να είναι πολιτικά διαχειρίσιμη και να μην χαθεί η εξουσία. Ενδεικτικά είναι αυτά που ισχυρίστηκε το Μέγαρο Μαξίμου χθες το βράδυ και επανέλαβε σήμερα το πρωί ο Δημήτρης Τζανακόπουλος, σημειώνοντας πώς η κυβέρνηση κέρδισε, «καθαρές δεσμεύσεις για το χρέος, καθαρές δεσμεύσεις για την ανάπτυξη και περιγραφή του δρόμου ο οποίος πρέπει να ακολουθηθεί, έτσι ώστε τον Αύγουστο του 2018 να έχουμε την ολοκλήρωση του προγράμματος».
Έδω έγκειται και το γεγονός ότι η κυβέρνηση βρίσκεται στο δικό της κόσμο: Κατ’ αρχήν υποστηρίζει ότι το κυριότερο σημείο της απόφασης είναι η σαφής δέσμευση του Eurogroup ότι θα υποστηριχθεί η έξοδος της Ελλάδας στις αγορές και η επιτυχής ολοκλήρωση του προγράμματος, με τη δημιουργία, μάλιστα, ενός σημαντικού αποθέματος ρευστότητας για να στηριχθεί η έξοδος της χώρας στις αγορές.
Αντιθέτως. Αυτό σημαίνει πλήρης παραδοχή της εγκατάλειψης του σχεδίου, που είχε αρχικά η κυβέρνηση για έξοδο στις αγορές πολύ πριν τη λήξη του τρίτου μνημονίου, τον Αύγουστο του 2018. Η κυβέρνηση έλεγε πώς μπορεί και εντός του 2017 να βγεί δοκιμαστικά στις αγορές, όπως είχε κάνει το 2014 και ο Αντώνης Σαμαράς.
Σχετικά με το χρέος, το Eurogroup κινήθηκε στη βάση της απόφασης του 2016, την υπέρβαση της οποίας επεδίωκε διακαώς η κυβέρνηση χωρίς όμως να το πετύχει. Το ΔΝΤ δεν θεωρεί επαρκείς τις διαβεβαιώσεις για τη βιωσιμότητα για το χρέος, γι’ αυτό και δεν μπαίνει ακόμα χρηματοδοτικά στο πρόγραμμα, παρά μόνον μετά το τρίτο μνημόνιο και επιπλέον η ένταξη στην ποσοτική χαλάρωση της ΕΚΤ είναι στον αέρα, παρότι η Κεντρική Τράπεζα θεώρησε την απόφαση πρώτο βήμα για τη βιωσιμότητα.
Αντ’ αυτού το Μέγαρο Μαξίμου θεωρεί πώς «υπήρξε θετική εκτίμηση του ΔΝΤ σε σχέση με τη βιωσιμότητα του χρέους σε αντίθεση με την εκτίμηση της 22ας Μαΐου, όπου το ΔΝΤ θεωρούσε ότι το ελληνικό χρέος δεν βρίσκεται σε τροχιά βιωσιμότητας». Μάλλον δεν άκουσαν προσεκτικά τις δηλώσεις της Κριστίν Λαγκάντ η οποία είπε πώς συμφωνεί κατ’ αρχής για συμμετοχή στο πρόγραμμα και θα υπάρξουν στη συνέχεια οικονομικές αναλύσει για να διαπιστωθεί αν θα συνδράμει στο ελληνικό πρόγραμμα το Ταμείο.
Η κυβέρνηση πανηγυρίζει επίσης ότι «έγινε δεκτή η γαλλική πρόταση για ρήτρα ανάπτυξης που αποτελούσε πάγια διαπραγματευτική θέση της κυβέρνησης από το 2015». Ουσιαστικά πρόκειται για μία γενικόλογη και πάλι αναφορά, καθώς η γαλλική ιδέα θα ενταχθεί κι αυτή στη συζήτηση που θα γίνει το καλοκαίρι του 2018 για τα όποια μέτρα ελάφρυνσης του χρέους εξεταστούν τότε.
Επίσης, η κυβέρνηση δεν κατάφερε να απαλειφθεί η αναφορά των Ευρωπαίων ότι «όπως συμφωνήθηκε το Μάιο του 2016, τα μεσοπρόθεσμα μέτρα για το χρέος, καθώς και ο μηχανισμός προσαρμογής στην ανάπτυξη, θα υλοποιηθούν εάν κριθεί απαραίτητο στο τέλος του προγράμματος» – το περίφημο «από 0 έως 15 χρόνια» για την εφαρμογή των μέτρων ελάφρυνσης.
Εμφανίζεται να πανηγυρίζει επί υποθετικών σεναρίων και προσδοκιών, υποστηρίζοντας ότι «αποφασίστηκε περίοδος χάριτος και επέκταση της ωρίμανσης μέχρι 15 χρόνια σίγουρα, και ενδεχομένως για περισσότερο διάστημα, αν δεν επιτευχθούν υψηλοί ρυθμοί ανάπτυξης. Αυτό διασφαλίζεται από την υιοθέτηση της ρήτρας ανάπτυξης».
Τέλος, η κυβέρνηση εκτιμά θετικά την πρωτοφανή δέσμευση για πρωτογενή πλεονάσματα 2% ως το 2060. Και φυσικά και η ξεκάθαρη τυπικά δέσμευση για πρωτογενή πλεονάσματα 3,5% επί πέντε χρόνια έως και το 2022. Κοινώς, αυτό σημαίνει πώς η χώρα για ακόμη 43 χρόνια θα βρίσκεται σε επιτροπεία και δεν θα μπορεί να σηκώσει κεφάλι για να ασκήσει κοινωνική πολιτική.
