Πρέπει να είναι κάποιος σταθερός, αμετακίνητος». Αυτή η φράση του γέροντος Παϊσίου αποκτά τραγική βεβαιότητα στις μέρες της καθολικής παγκοσμιοποίησης, που βιώνουμε όλοι στο πετσί μας.

Το παγκόσμιο κεφάλαιο, με πρωτοπόρο τους Αμερικανούς, έχει υποτάξει με δέλεαρ τον πλούτο τις ηγέτιδες τάξεις και τα Μ.Μ.Ε. της υφηλίου.

Μέσω αυτών των επιχειρηματιών, κομμάτων, κυβερνήσεων, καναλιών, εφημερίδων και με μια καλή ενορχηστρωμένη επίθεση στο λαό με γνώμονα το πάντα επίκαιρο σύνθημα «άρτο και θεάματα», στη σύγχρονη εκδοχή του, δηλαδή tittytainment , «διασκέδαση και αισχρά θεάματα», έχουν καταφέρει να αποκοιμήσουν τους λαούς. Στη θέση κάθε «παράδοσης», «συντήρησης» και «θρησκείας» προβάλλεται τώρα η «πρόοδος» και ο «εκσυγχρονισμός». Όταν βέβαια τα κανάλια αδειάζουν και δεν προβάλλουν κάθε λογής συρφετό με στόχο τον εκμαυλισμό των θεατών και την αποβολή κάθε ηθικού ενδοιασμού.

Οι πρόγονοί μας πριν 200 χρόνια ήταν φτωχοί, αγράμματοι, εξαθλιωμένοι, κρατούσαν κάτι σκουριασμένα καρυοφύλλια και είχαν ξεγραφτεί για πάντα από τις Μεγάλες Δυνάμεις. Ήταν όμως πιστοί και την πίστη τους αυτή την είχαν κρατήσει επί 400 χρόνια, πολλές φορές με αίματα. Την είχαν διδαχτεί στο Κρυφό Σχολειό και στην Εκκλησία, που ποτέ δεν έπαψε να είναι το αποκούμπι του λαού. Και διάλεξαν την 25η Μαρτίου, ημέρα του Ευαγγελισμού, για να κηρύξουν επίσημα, με τις ευλογίες της Εκκλησίας, το ευαγγέλιο της λευτεριάς.

Όσοι σήμερα αμφισβητούν αυτές τις αλήθειες, που μας παραδόθηκαν με το στόμα των ιστορικών και των αγίων, δεν επιχειρούν τίποτε άλλο παρά να αποξενώσουν το λαό από τις πηγές της πνευματικής του ανανέωσης και να απαλλαγούν από το φόβο μήπως η Εκκλησία τούς ξαναχαλάσει τα σχέδια.

Γιορτή της πίστης και της λευτεριάς, κι οι ισχυροί τα έχουν βάλει και με τις δύο. Γι’ αυτό προωθούν με κάθε μέσο την καταπάτηση των δογμάτων της Εκκλησίας, μέσα από τη θύελλα των οικουμενιστικών διασκέψεων. Γι’ αυτό χρηματοδοτούν τη διαστρέβλωση της ιστορικής αλήθειας μέσα από την εκ νέου συγγραφή των διδακτικών βιβλίων. Γι’ αυτό προωθούν την εξάρτηση των λαών από το Κεφάλαιο, ώστε να καθίσταται εύκολη η χειραγώγησή τους.

Σ’ αυτήν την κατεύθυνση, οι θιασώτες της παγκοσμιοποίησης έχουν πετύχει πολλά. Δεν είναι μόνο το Παγκόσμιο Συμβούλιο Εκκλησιών. Είναι η ανερυθρίαστη συμμετοχή μας σε πανθρησκειακούς διαλόγους, που γίνονται δήθεν για την παγκόσμια ειρήνη. Δεν είναι μόνο το βιβλίο ιστορίας της έκτης Δημοτικού. Είναι όλα τα βιβλία που έχουν γραφτεί τα τελευταία χρόνια, είτε ιστορικά είτε όχι, και στο σύνολο των οποίων επιχειρείται η απόρριψη κάθε παραδεδομένης αξίας, ακόμη και στα βιβλία των Θρησκευτικών. Δεν είναι μόνο οι αναταραχές που συντελούνται στα Βαλκάνια, υποδαυλιζόμενες από τους ισχυρούς της γης. Είναι και ο νέο-οθωμανισμός στον οποίο έχει υποταχθεί όλη η εγχώρια ελίτ και το μουσουλμανικό τόξο που απλώνεται στα Βαλκάνια για να τα υποτάξει

Σ’ όλα αυτά εμείς τι έχουμε να απαντήσουμε; Καταρχήν, να μην ξεχνάμε ότι οι επαναστάσεις δεν μπαίνουν σε μουσεία. Είναι πάντα παρούσες για να μας μεταδίδουν ορμή και πνευματικά εφόδια για τις νέες επαναστάσεις. Με προσευχή,με αγνότητα και με αδιαπραγμάτευτη πίστη να προτάξουμε τα στήθη μας στον αγώνα. «Ένα το χελιδόνι κι η άνοιξη ακριβή· για να γυρίσει ο ήλιος θέλει δουλειά πολλή». Ο Θεός μας, ο οποίος «δικαιοσύνας ηγάπησε» θα μας δίνει τη δύναμη. Μεθ’ ημών ο Θεός· γνώτε έθνη και ηττάσθε· ότι μεθ’ ημών ο Θεός.