Στη Λευκάδα υπάρχει ένα τόπος παραδεισένιος, με τιρκουάζ νερά και μια απέραντη παραλία. Ήταν πηγή έμπνευσης για τον ποιητή Άγγελο Σικελιανό.
Οι παραλίες αστείρευτης ομορφιάς, για τις οποίες η Λευκάδα είναι γνωστή παγκοσμίως, αφού πολλές απ’ αυτές έχουν ψηφιστεί επανειλημμένα από τουριστικούς οδηγούς ως οι καλύτερες της Μεσογείου, με πιο γνωστές το Πόρτο Κατσίκι και τους Εγκρεμνούς, αποτελούν πόλο έλξης πολλών εκατομμυρίων τουριστών ανά τον κόσμο. Υπάρχουν επίσης και οι καταρράκτες στο Δημοσάρι, λίγο έξω απ’ το Νυδρί, καθώς και το Φαράγγι της Μέλισσας στο δήμο Σφακιωτών.
Υπάρχει όμως και το «νησάκι του Σικελιανού» ή Άγιος Νικόλαος, στην είσοδο της Λευκάδας, που είναι ένα πραγματικά παραδεισένιο νησί. Αυτόν τον τόπο λάτρεψε η Εύα, γυναίκα του ποιητή μας Άγγελου Σικελιανού, και εκεί έζησαν ο Άγγελος Σικελιανός, η γυναίκα του και το παιδί τους Γλαύκος.
Μοναδική τους παρέα οι ψαράδες, με τους οποίους ο Άγγελος Σικελιανός συζητούσε ώρες ατελείωτες. Σ’ αυτό το νησάκι, ο Άγγελος Σικελιανός εμπνεύστηκε και συνέγραψε με ασυγκράτητη έμπνευση τις μεγάλες του ποιητικές συλλογές.
Αξίζει να σημειωθεί ότι το μοναδικό κτίσμα που υπάρχει πάνω στο νησί είναι το εκκλησάκι του Αγίου Νικολάου. Το εκκλησάκι αυτό, που σχεδόν φιλά τη θάλασσα, γιορτάζει την πρώτη Κυριακή μετά τις 10 Μαΐου, την ανάμνηση της διέλευσης του Ιερού σκηνώματος του Αγίου Νικολάου από τη Λευκάδα το 1087. Λίγο μετά (καθώς οι σχετικές πηγές αναφέρουν την ύπαρξη ναού στο νησάκι λίγο πριν το 1100) χρονολογείται και η ίδρυση του πρώτου ναού.
