Άκρως προκλητική για μια ακόμη φορά η ομιλία του Μητροπολίτου Μιλήτου κ. Αποστόλου

Καθηγουμένου της Ιεράς Πατριαρχικής και Σταυροπηγιακής Μονής Αγίας Αναστασίας Φαρμακολυτρίας και εκ του περιβάλλοντος του Φαναρίου κατά την εορτή του ενδόξου Μεγαλομάρτυρος Παντελεήμονος του ιαματικού στον ομώνυμο Ιερό Ναό της Ιεράς Μητροπόλεως Νέας Κρήτης και Καλαμαριάς.

Μιλώντας για τη σύγκληση της Συνόδου του Κολυμπαρίου ισχυρίστηκε πως αυτή “σαφέστατα και αναντίλεκτα ήταν αποτέλεσμα της χάριτος του Θεού”.

“Η Σύνοδος είναι η φωνή της Εκκλησίας μας για όλα τα θέματα. Η φωνή της Εκκλησίας δεν εκφράζεται με την άποψη κάποιων ανθρώπων ή μεμονωμένων χριστιανών ή υψηλόβαθμων κληρικών, όσο άγιοι και πνευματικοί και αν είναι αυτοί. Εξάλλου, ένας πνευματικός και εκκλησιαστικά ισορροπημένος άνθρωπος ποτέ δεν εναντιώνεται στη φωνή της Εκκλησίας” τόνισε αφήνοντας σαφέστατες αιχμές κατά των αντιδρώντων και συνέχισε “Αυτά είναι έργα του πονηρού και αυτών οι οποίοι ακολουθούν τις δικές του τακτικές. Αλλά οι Άγιοι της Εκκλησίας μας πορεύθηκαν ακολουθώντας τη φωνή των Συνόδων της Εκκλησίας μας. Η Αγία και Μεγάλη Σύνοδος της Ορθοδοξίας είναι συνέχεια των Οικουμενικών Συνόδων και των άλλων Τοπικών που είχαν τεράστια σημασία για την Εκκλησία και τη θεολογία της”.

Κατόπιν ανέφερε: “Ο λόγος της Συνόδου είναι μια μαρτυρία της χάριτος του Χριστού στη ζωή της Εκκλησίας και ένα ορατό σημείο ότι ο Χριστός δεν μας εγκατέλειψε. Γι᾽ αυτό η Αγία και Μεγάλη Σύνοδος, επειδή ακριβώς ήταν αποτέλεσμα της χάριτος του Θεού, δεν ήταν ένα απλό συνέδριο επισκόπων ή λαικών, για να συζητήσουν θέματα που απασχολούν την Εκκλησία. Ήταν μια προσπάθεια, που για πολλά χρόνια προετοιμαζόταν, για να εναρμονίσουμε τη ζωή μας με το Χριστό, να βάλουμε το θέλημά Του στην καθημερινότητά μας και να Τον αγαπήσουμε περισσότερο. Κατά τη διάρκεια της Μεγάλης αυτής Συνόδου, στην οποία προήδρευε ο Οικουμενικός μας Πατριάρχης, οι σκέψεις όλων ήταν στο Χριστό και οι καρδιές ήταν κοντά Του. Η αγάπη προς Αυτόν ήταν το σημείο επαφής, γι᾽ αυτό όλοι οι Προκαθήμενοι και οι μετέχοντες Αρχιερείς προσέγγισαν τα θέματα και βίωσαν το γεγονός της Συνόδου με ευλάβεια, ταπεινότητα, αλληλοκατανόηση, αλληλοπεριχώρηση και ανοιχτή καρδιά”.

Ενώ η κορύφωση της πρόκλησης ήταν όταν ισχυρίστηκε πως ο Χριστός ήταν παρών!

“Στην αγάπη και την κοινωνία των προσώπων της Αγίας και Μεγάλης Συνόδου και στον πόθο να ακουστεί η φωνή της Εκκλησίας μας εν ενί στόματι προς το σύγχρονο κόσμο, ο Χριστός ήταν παρών και η χάρη Του υπήρχε, όπως υπήρχε και στη ζωή του Αγίου Παντελεήμονος, ο οποίος δεν έζησε τα χρόνια του Χριστού, αλλά Τον πόθησε και Τον αγάπησε πραγματικά” ανέφερε.