Ο Άγιος Κύριλλος αγωνίστηκε για την υπεράσπιση της ορθοδοξίας εναντίον της αιρέσεως του Πατριάρχη Κωνσταντινουπόλεως Νεστορίου,ο οποίος αρνούνταν την θεία φύση του Χριστού και ονόμαζε την Παναγία “Χριστοτόκο” αντί για “Θεοτόκο” (πίστευε ότι η Παναγία γέννησε την ανθρώπινη υπόσταση του Χριστού και όχι την θεϊκή).
Στα συγγράμματά του ,ο Άγιος Κύριλλος, εξέφρασε την πίστη της εκκλησίας στην αληθινή σάρκωση του Θεού Λόγου και την τέλεια ένωση της θείας και ανθρώπινης φύσης.
Όταν ο Νεστόριος άρχισε να κηρύττει δημόσια τις αιρετικές του θέσεις,πολλοί λαϊκοί και κληρικοί διέκοψαν την εκκλησιαστική κοινωνία με αυτόν.
Η διακοπή αυτή έγινε προ συνοδικής κρίσεως και καταδίκης του Νεστορίου και είχε σαν αποτέλεσμα την καθαίρεση των κληρικών.
Ο Άγιος Κύριλλος όχι μόνον δεν αναγνώρισε τις ποινές που επέβαλε ο Νεστόριος αλλά επαίνεσε τους κληρικούς ως ομολογητές της πίστεως και τους προέτρεψε να συνεχίσουν την ακοινωνησία με τον αιρετικό πατριάρχη κρατώντας την πίστη τους: “τοις δε των κληρικών ή λαϊκών δια την ορθήν πίστην κεχωρισμένοις ή καθαιρεθείσι παρ’αυτού ,κοινωνούμεν ημείς,ου την εκείνου κυρούντες άδικον ψήφον,επαινούντες δε μάλλον τους πεπονθότας,κακείνο λεγοντες αυτοίς· ει ονειδίζεσθε εν Κυρίω,μακάριοι,ότι το της δυνάμεως και του Θεού Πνεύμα εις υμάς αναπέπαυται” .
Ο Άγιος Κύριλλος συγκάλεσε σύνοδο των επισκόπων της Αιγύπτου που συνέταξε έκθεση του χριστολογικού δόγματος, ακολουθούμενη απ’τους δώδεκα αναθεματισμούς των προτάσεων του Νεστορίου.
Στην Γ’ Οικουμενική σύνοδο που έγινε στην Έφεσο το 431,διακηρύχθηκε η νομιμότητα του όρου ‘“Θεοτόκος” και καθαιρέθηκε ο Νεστόριος ο οποίος και εξορίσθηκε στη Λιβύη.
Ο λαός,ευαισθητοποιημένος στα θέματα της πίστεως, υποδέχθηκε θριαμβευτικά τον αγ. Κύριλλο επευφημώντας την αγία Σύνοδο και δοξάζοντας τον Θεό.
Σήμερα,αντιμέτωποι με την αίρεση του οικουμενισμού ,θα μείνουμε αδρανείς παρατηρητές των αλλεπάλληλων προκλήσεων του πατριάρχη Κωνσταντινουπόλεως που απαιτεί να εμπεδωθούν οι αποφάσεις της Κρήτης ή θα αντιδράσουμε υπακούοντας στις υποδείξεις του αγ.Κυρίλλου έχοντας ως πρότυπο τους λαϊκούς και κληρικούς στην εποχή του αγίου που έκαναν πράξη τον ΙΕ’κανόνα της πρωτοδευτέρας συνόδου;
“Ορθοδοξία”
