Τα χθεσινά αποτελέσματα συνέτριψαν την κυβέρνηση η οποία καταφεύγει στις κάλπες.
Γράφει ο Γιάννης Μακρυγιάννης
Δεν είναι τα λάθη που έκανε η κυβέρνηση καθ’ όλη τη διάρκεια αυτής της τετραετίας. Ούτε τα απίστευτα λάθη της προεκλογικής περιόδου. Δεν είναι η φαυλότητα και η υιοθέτηση παλαιοκομματικών μεθόδων.
Πιθανόν αυτές καθαυτές οι ρουσφετολογικές κινήσεις να έδωσαν και κάτι στον ΣΥΡΙΖΑ, σε αριθμό ψήφων. Ούτε καν η συνολική καθεστωτική συμπεριφορά και η ολοκληρωτική ιδεολογική και πολιτική μετάλλαξη.
Ακόμα και έτσι, οποιοδήποτε κόμμα εξουσίας θα μπορούσε να πει κανείς ότι κερδίζει ή χάνει με ένα λογικό τρόπο.
Το πιο εκκωφαντικό στην ιστορία της χθεσινής εκλογικής ήττας του ΣΥΡΙΖΑ είναι η αλαζονεία, η αμετροέπεια που επέδειξε η ηγεσία του. Η οποία έδειξε όχι απλώς να μην μπορεί να διαχειριστεί τη σκληρή πραγματικότητα, αλλά ότι ζούσε στο δικό της παραμυθένιο κόσμο. Και ότι αδιαφόρησε για τους βασικούς κανόνες της πολιτικής. Και ότι ακόμα και χθες για κάποια στιγμή, ήταν έτοιμη να κάνει ένα ολέθριο λάθος, αδιαφορώντας για το μήνυμα της κάλπης και συνεχίζοντας σαν να μην συμβαίνει τίποτα – ευτυχώς ο Αλέξης Τσίπρας κατάλαβε ότι οι εθνικές εκλογές είναι επιβεβλημένες.
Η αλαζονεία, ο αμοραλισμός και η αμετροέπεια αποτέλεσαν την ύβρη. Και η εκλογική συντριβή σε ευρωκάλπη και αυτοδιοικητικές εκλογές ήταν η τιμωρία για την ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ.
Είναι η ύβρη να πιστεύεις ότι εάν γίνει σαν τη ΝΔ, στο τέλος δεν θα κερδίσει η κανονική ΝΔ. Είναι η ύβρη να νομίζεις ότι μπορείς να κάνεις τα πάντα χωρίς συνέπειες. Να συνεργάζεσαι με τον Καμμένο και μετά με τον Θεοχαρόπουλο και την Δανέλλη, σαν να μην συμβαίνει τίποτα. Να εξαγοράζεις κανονικά πολιτικούς αντιπάλους μέχρι χθες και αυτό να είναι το πιο φυσιολογικό πράγμα. Να απολαμβάνεις την εξουσία, κάνοντας τα πάντα γι’ αυτήν, αλλά να κατηγορείς τους άλλους για οίηση. Να νομίζεις ότι μπορείς να κοροϊδέψεις τους πάντες, υποδυόμενος οτιδήποτε σε βολεύει, χωρίς αρχές, χωρίς σταθερές. Είναι η ύβρη να αδιαφορείς για οτιδήποτε συμβαίνει γύρω σου και να νομίζεις ότι τα πάντα κινούνται με βάση τη βουλησιαρχία σου.
Και τελικά να καταφέρνεις να αυτοεγκλωβίζεσαι στη δική του εικονική πραγματικότητα.
Πιθανόν για παράδειγμα να μην ήταν τόσο σκληρό το αποτέλεσμα και όχι τόσο μεγάλη η διαφορά στις ευρωεκλογές, εάν για εβδομάδες η ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ δεν πρόσβαλε τόσο βάναυσα το εκλογικό σώμα, λέγοντάς του ότι δεν έχει καμία σημασία εάν δώσει μία νίκη στη ΝΔ με πέντε, έξι και επτά μονάδες. Πρώτη φορά αντιμετωπίζει μία πολιτική ηγεσία με τέτοια απαρέσκεια, τόσο υποτίμηση την λαϊκή βούληση. Την ίδια ώρα βεβαίως που προσπαθεί να κερδίσει με πενηντάρικα και αγοραία συμπεριφορά ψηφοφόρους!
Αυτή ήταν η ύβρη και ανάλογη υπήρξε χθες η τιμωρία. Τα υπόλοιπα για τα απίστευτα λάθη και τις καταστροφικές πολιτικές του ΣΥΡΙΖΑ, που έφεραν τη χθεσινή συντριβή και προδικάζουν τη μεγάλη ήττα του στις εθνικές εκλογές, εν καιρώ…
