Του Άγγελου Ρούσσου
Σαν σήμερα το 1963 αναβάλλεται για τα τέλη Σεπτεμβρίου η Πανορθόδοξος Σύνοδος της Ρόδου και ο Πατριάρχης Αθηναγόρας καλεί στην Κωνσταντινούπολη αντιπροσωπεία της Εκκλησίας της Ελλάδος προς διευθέτηση των διαφορών.
Ποιος; Ο Πατριάρχης Αθηναγόρας, τον οποίον πολλάκις αρκετοί έχουν “σταυρώσει” δικαίως ή αδίκως για την αρχή του οικουμενιστικού κακού. Όμως εκείνος ο Πατριάρχης είχε το σθένος να αναβάλλει την Πανορθόδοξη και να συζητήσει με μια Εκκλησία με την οποία είχε διαφορές.
Οι σημερινοί κλαρούχοι του Φαναρίου είδαν όχι μια αλλά 4 Εκκλησίες να απόσχουν από την περσινή Σύνοδο της Κρήτης και όχι μόνο δεν ίδρωσε το αυτί τους, όχι μόνο δεν σκέφτηκαν ούτε για μια στιγμή προσωρινή αναβολή “προς διευθέτηση των διαφορών” αλλά χτυπώντας την γροθιά στο μαχαίρι με περίσσιο εκκλησιαστικό εγωισμό διενήργησαν μια αποτυχημένη Σύνοδο όπου δεν εκπροσωπήθηκε δια των Ιεραρχών το μισό -και παραπάνω-Ορθόδοξο ποίμνιο της υφηλίου και η οποία απειλεί να οδηγήσει σε σχίσμα της Ορθοδοξία.
Κι ενώ στην εισηγητική του ομιλία στο Κολυμπάρι ο Οικουμενικός Πατριάρχης Βαρθολομαίος επικαλέστηκε τον προκατοχό του Αθηναγόρα λέγοντας “τὴν προσπάθειαν πρὸς τοῦτο ἀνενέωσεν ὁ ἀοίδιμος προκάτοχος ἡμῶν Οἰκουμενικὸς Πατριάρχης Ἀθηναγόρας, μετὰ τὴν λῆξιν τοῦ Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου, ὅτε ὑπὸ τῶν ἐν Ρόδῳ Πανορθοδόξων Διασκέψεων τῶν ἐτῶν 1961, 1963 καὶ 1964 ἀπεφασίσθη νὰ συγκληθῇ ἡ παροῦσα Ἁγία καὶ Μεγάλη Σύνοδος, τὴν ὁποίαν, χάριτι Θεοῦ, ἐγκαινιάζομεν σήμερον”, λησμόνησε πως για χάρη της ενότητας ο Αθηναγόρας όταν προέκυψε πρόβλημα καλεσε στην Κωνσταντινούπολη αντιπροσωπεία της Εκκλησίας της Ελλάδος προς διευθέτηση των διαφορών….
Αντιθέτως ο κ. Βαρθολομαίος που υποτίθεται πως κόπτεται για την ενότητα επιχείρησε να μεταθέσει την ευθύνη στους απόντες αντί να κοιτάξει στα μάτια το πρόβλημα.
Τότε είχε δηλώσει: “Ἐκφράζομεν τὴν λύπην ἡμῶν, πεποίθαμεν δὲ καὶ ὁλοκλήρου τοῦ ἱεροῦ τούτου σώματος, διὰ τὴν ἀπουσίαν ἐκ τοῦ μέσου ἡμῶν τῶν ἀδελφῶν Ἐκκλησιῶν Ἀντιοχείας, Ρωσσίας, Βουλγαρίας καὶ Γεωργίας, αἱ ὁποῖαι ἐγνώρισαν ἡμῖν ταύτην τὴν τελευταίαν στιγμήν, ἐνῷ αἱ πλεῖσται εἶχον ἤδη κοινοποιήσει ἡμῖν τὴν συμμετοχὴν αὐτῶν καὶ δὴ καὶ τὸν κατάλογον τῶν ὀνομάτων τῶν Ἀντιπροσωπειῶν των. Διὸ καὶ ὄντως αἰφνιδίασεν ἡμᾶς δυσαρέστως ἡ τὴν δωδεκάτην ὥραν ἀπόφασις περὶ ἀποχῆς αὐτῶν, τοσούτῳ μᾶλλον ὅσῳ αἱ Ἐκκλησίαι αὗται μετέσχον ὅλων τῶν φάσεων τῆς προετοιμασίας τῆς Ἁγίας καὶ Μεγάλης Συνόδου, μέχρι καὶ τῆς Ἱερᾶς Συνάξεως τῶν Προκαθημένων τοῦ παρελθόντος Ἰανουαρίου, καὶ ἑπομένως εἶχον ὅλας τὰς εὐκαιρίας νὰ θέσουν τὰ ἅπερ ἐπικαλοῦνται νῦν εἰς δικαιολογίαν τῆς ἀποχῆς αὐτῶν θέματα πρὶν ἢ ἀποφασίσουν μεθ᾿ ἡμῶν καὶ συνυπογράψουν τὴν σύγκλησιν τῆς Ἁγίας καὶ Μεγάλης Συνόδου. Τὴν πρωτοφανῆ ταύτην συμπεριφοράν των δυσκολευόμεθα νὰ κατανοήσωμεν, ἐπαφιέμενοι τὴν ἐπ᾿ αὐτῆς κρίσιν εἰς τὰς λοιπὰς ἀδελφὰς Ἐκκλησίας καὶ εἰς τὴν Ἱστορίαν”.
Ενώ δεν είχε παραλείψει να επιτεθεί και ευθέως εναντίον όσων αντιδρούν λέγοντας: “Ἡ οὑτωσὶ ἐκφρασθεῖσα καὶ διατυπωθεῖσα πίστις ἡμῶν ἑρμηνεύεται καὶ ἐκφράζεται ἀλαθήτως μόνον ὑπὸ τῆς Ἐκκλησίας συνοδικῶς. Ἀτυχῶς, κατὰ τὰς ἡμέρας ταύτας, ἐπιπολάζει τὸ φαινόμενον ὁμάδων ἢ ἀτόμων, διεκδικούντων ὑπὲρ ἑαυτῶν τὸ ἀλάθητον ἐν τῇ ἑρμηνείᾳ τῶν Πατέρων καὶ τῆς Ὀρθοδόξου πίστεως, κηρυττόντων «αἱρετικοὺς» πάντας τοὺς πρὸς αὐτοὺς διαφωνοῦντας, καὶ ἐξεγειρόντων τὸν πιστὸν λαόν, ἐνίοτε καὶ ἐναντίον τῶν κανονικῶν αὐτοῦ ποιμένων. Ἐντὸς τοῦ κλίματος τούτου, τὸ ὁποῖον δύναται νὰ ἀποβῇ ἄκρως ἐπικίνδυνον διὰ τὴν ἑνότητα τῆς Ἐκκλησίας, τείνει νὰ λησμονηθῇ ὅτι τὰ ὅρια μεταξὺ αἱρέσεως καὶ Ὀρθοδοξίας καθορίζονται συνοδικῶς καὶ μόνον, εἴτε ἀναφέρονται ταῦτα εἰς παλαιάς, εἴτε εἰς νεωτέρας δοξασίας. Οὐδείς, πλὴν τῶν ἱερῶν Συνόδων, δύναται νὰ ἀνακηρύττῃ ἀπόψεις ἢ θέσεις ὡς «αἱρετικάς», διεκδικῶν οὕτως ὑπὲρ ἑαυτοῦ τὸ ἀλάθητον. Συναφῶς, καταδικάζομεν καὶ τὸν ὑπό τινων χαρακτηρισμὸν τῆς παρούσης Συνόδου ὡς δῆθεν ληστρικῆς, προτοῦ αὕτη συνέλθῃ καὶ λάβῃ τὰς ἐν Ἁγίῳ Πνεύματι ἀποφάσεις της”.
Λίγοι μαθαίνουν από την ιστορία και επομένως είναι καταδικασμένοι να την ξαναζήσουν σαν τραγωδία ή σαν φάρσα…
