«Η Ιθάκη δεν είναι ένας προορισμός, είναι ένα ταξίδι αέναο», αναφέρει ο Αλέξης Τσίπρας μιλώντας για το υπό έκδοση βιβλίο του με τον ομώνυμο τίτλο, στην πλατφόρμα «BookVoice-the podcast».
Στη συζήτηση με τον ηθοποιό Αιμίλιο Χειλάκη, που ανέγνωσε την ηχογραφημένη έκδοση, και τον παρουσιαστή του BookVoice Σπήλιο Λαμπρόπουλο αναφέρει: «Αυτό το βιβλίο έχει ένα χαρακτήρα χρέους απέναντι στην ιστορία, αλλά έχει και ένα χαρακτήρα κάθαρσης, αυτογνωσίας, επαναπροσέγγισης της αλήθειας και των γεγονότων».
«Περιγράφω βέβαια και πώς εγώ με την σύντροφό μου βιώσαμε κάποιες καταστάσεις. Το πως ένιωσα όταν την ημέρα του δημοψηφίσματος είχε γενέθλια ο μικρός μου γιός και εγώ δεν τα θυμήθηκα. Έψαχνε αγωνιωδώς να μου το θυμίσει η σύντροφός μου και εγώ την έδιωχνα από την αίθουσα γιατί είχα συνεδρίαση, γιατί παιζόταν το μέλλον της χώρας και όταν το συνειδητοποίησα δαγκώθηκα. Γιατί πέρα απ'π όλα τα άλλα είσαι και άνθρωπος. Δεν είναι μόνο η ευθύνη» αναφέρει για με αφορμή τις δραματικές στιγμές του 2015 τις ημέρες του δημοψηφίσματος.
Όπως μάλιστα αναφέρει ο κ. Τσίπρας, προτιμά τον όρο reload, αντί του rebranding. «Γέμισα τις μπαταρίες μου» σημειώνει.
Δείτε ολόκληρο το podcast με τον Αλέξη Τσίπρα για το βιβλίου του «Ιθάκη»:
Τσίπρας: Κανείς πρώην πρωθυπουργός δεν γράφει σε ενεστώτα χρόνο
Ο πρώην πρωθυπουργός ανέφερε πως η «Ιθάκη» διαφέρει από τα συνηθισμένα πολιτικά απομνημονεύματα, καθώς είναι γραμμένη σε ενεστώτα χρόνο. «Η ιδιαιτερότητα είναι ότι κανείς πρώην πρωθυπουργός δεν γράφει σε ενεστώτα χρόνο. Όλοι γράφουν σε παρελθόντα χρόνο. Κάνω την αυτοκριτική μου, αλλά κάνω και κριτική», υπογράμμισε.
«Δεν έχω αφήσει τίποτα εκτός… ομολογώ ότι από την πρώτη γραφή μέχρι την τελευταία έχει υπάρξει επεξεργασία, κυρίως όχι με το βλέμμα στο μέλλον, με το βλέμμα στην προσπάθεια να είμαι όσο πιο αντικειμενικός και όσο το δυνατόν λιγότερο άδικος, γατί δεν μπορεί να μην είσαι καθόλου άδικος απέναντι στους ανθρώπους και στα γεγονότα. Γι' αυτό τον λόγο έχω το βιβλίο - γράφτηκε και μία και δεύτερη και τρίτη φορά, ενώ υπήρξε μία προσπάθεια από τον Ιούλη μέχρι σήμερα. Το είδα αρκετές φορές ώστε κάθε λέξη να με αντιπροσωπεύει και να είναι όσο το δυνατόν πιο κοντά στην αλήθεια» αναφέρει ο πρώην πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ.
Σε άλλο σημείο είπε ότι «για μένα όλη αυτή η διαδικασία της συγγραφής είχε ένα χαρακτήρα λύτρωσης, κάθαρσης. Άρα ψυχοθεραπευτικό θα έλεγε κανείς, αυτογνωσίας. Και ναι, όντως το κομμάτι της αφήγησης, όταν μπαίνει και σε διαλόγους και σε προσπάθεια μεταφοράς στο κείμενο, ας πούμε του βιώματος, έχει μια γοητεία».
Για την παραίτησή του από την ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ μετά την διπλή ήττα στις εκλογές του 2023 αποκάλυψε: «Όταν αποφάσισα να παραιτηθώ (από την ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ), είχα στο μυαλό μου ότι έρχεται η στιγμή που πρέπει να μιλήσω. Διότι, προσέξτε τώρα, έχουν μιλήσει όλοι γι' αυτές τις δραματικές, γι' αυτή τη δραματική περίοδο της ελληνικής σύγχρονης ελληνικής ιστορίας, έχουν μιλήσει πάρα πολλοί ξένοι και Έλληνες».
«Η Ιθάκη δεν είναι ένας προορισμός, είναι ένα ταξίδι αέναο. Και αυτό αφορά τον καθένα από εμάς. Γιατί όλοι μας βιώνουμε τις δικές μας Οδύσσειες και έχουμε τις δικές μας Ιθάκες. Αλλά έχει να κάνει και με την πολιτική. Έχει να κάνει με την Αριστερά, έχει να κάνει με την κοινωνία, έχει να κάνει με τους κοινωνικούς αγώνες, την εξέλιξη του κόσμου. Δεν σταματάει, αυτό δεν σταματάει ποτέ…» σημείωσε αναφερόμενος στον τίτλο του βιβλίου.
«Υπό αυτή την έννοια έχει και μια φιλοσοφική αξία ο τίτλος που επέλεξα. Τον επέλεξα βέβαια εδώ και ένα εξάμηνο, έχοντας δομήσει το βιβλίο και έχοντας συνειδητοποιήσει τελικά πως υπάρχει ένα αλληγορικό πεδίο όλων όσων ζήσαμε σαν περιπέτεια συλλογική και η περιπέτεια που έχει ο κάθε άνθρωπος παλεύοντας, διεκδικώντας, ελπίζοντας, κάνοντας όνειρα και κατακτώντας κάποια από αυτά».
Τσίπρας: Πρόκειται για ένα βιβλίο-κομμάτι της σύγχρονης ιστορίας του τόπου
Ο Αλέξης Τσίπρας αναφέρει ακόμη ότι δεν πρόκειται μόνο για ένα βιβλίο αλλά για ένα κομμάτι της σύγχρονης ιστορίας του τόπου και προσθέτει για την κρίσιμη περίοδο: «Αναλάβαμε την ευθύνη να ξελασπώσουμε το μέλλον ενός λαού που άλλοι είχαν λασπώσει. Οι στιγμές είχαν μία τραγικότητα και είχαν αγωνία για τους απλούς καθημερινούς ανθρώπους. Όλο αυτό ήταν κτήμα της καθημερινότητας, γιατί οι διαπραγματεύσεις δεν έγιναν πίσω από κλειστές κάμερες. Για τη δραματική εκείνη περίοδο έχουν μιλήσει πάρα πολλοί αλλά όχι ο βασικός πρωταγωνιστής. Είναι ένα χρέος απέναντι στον εαυτό μου αλλά και απέναντι στην ιστορία. Έπρεπε να βυθιστώ σε μία θάλασσα στοιχείων για να αποτυπώσω τα πραγματικά δεδομένα. Και να είναι μία κατάθεση ψυχής».
