
Δεν είναι ένα απλό προϊόν. Είναι το υλικό που συνδέει όλες τις γεύσεις σε ένα πιάτο.
Ένα μαγνητικό πεδίο ελκύει ανθρώπους από όλο τον κόσμο, από όλες τις αφετηρίες για ένα κοινό, απλό σκοπό: το πιάτο μας. Πρόκειται για το ελληνικό λάδι και τη νέα γενιά παραγωγών, που μας εκπλήσσει με το επιχειρείν και το design στις φιάλες τους.
Το προϊόν, που “μυρίζει” ελληνική ύπαιθρο, έχει αναδειχθεί τα τελευταία χρόνια σε ένα προϊόν πολυτελείας, καθότι η νέα γενιά αγροτών ξεκίνησε να βλέπει ως επιχείρηση την παραγωγή, επενδύοντας στην τυποποίηση, στη συσκευασία, στο μάρκετινγκ και φυσικά στο να εδραιώσει ένα δυνατό μπράντ σε όλο τον πλανήτη.
Το ελληνικό ελαιόλαδο έχει περάσει, λοιπόν, σε άλλο επίπεδο. Υπάρχουν, για παράδειγμα, εταιρείες που πουλούν το λάδι ως συσκευασία αρώματος, άλλες έχουν συνάψει μεγάλα συμβόλαια με καταστήματα σε όλο το κόσμο.
Εν ολίγοις, η νέα γενιά αγροτών “τα σπάει” και κάνει περηφάνη μία Ελλάδα που μαζεύει ακόμα τα κομμάτια της, εργαζομένους που δίνουν τη μάχη τους και νέα παιδιά που φεύγουν στο εξωτερικό για καλύτερες συνθήκες. Πήραν μία κληρονομιά, την ελληνική γη, δεν υιοθέτησαν την νοοτροπία “δουλεύω σε γραφείο” και με νέες ιδέες έφτιαξαν ένα προϊόν πολυτελείας.
Διόλου τυχαία η ανοδική πορεία των εξαγωγών τυποποιημένου ελαιολάδου, όπως επιβεβαιώνουν και τα επίσημα στοιχεία της ΕΛΣΤΑΤ.
Σύμφωνα με την επεξεργασία των στοιχείων από τον ΣΕΒΙΤΕΛ και με εξαίρεση φυσικά τις εξαγωγές προς τις λοιπές ελαιοπαραγωγές χώρες (Ιταλία, Ισπανία), οι ελληνικές εξαγωγές τυποποιημένου ελαιολάδου αυξήθηκαν, κατά 14,4%, το 2018 σε σχέση με το 2017 και ειδικότερα από τους 40.864,5 τόνους έφτασαν τους 46.737,5 τόνους.
Οι εξαγχθείσες κατά το 2018 ποσότητες τυποποιημένου ελαιολάδου ξεπέρασαν και το προηγούμενο ρεκόρ των 42.196,3 τόνων του 2016.
Εντυπωσιακά αυξημένες, κατά 45,26 %, ήταν το 2018 οι εξαγωγές ελαιολάδου και στο σύνολό τους, δηλαδή τυποποιημένου και χύμα. Από τους 113.131 τόνους το 2017 άγγιξαν τους 164.329 τόνους το 2018.
Μεταξύ των 110 περίπου χωρών που υποδέχονται κάθε χρόνο το ελληνικό ελαιόλαδο, περιλαμβάνονται και μικρές, απομακρυσμένες, λιγότερο γνωστές, ως εισαγωγικές ελαιολάδου, χώρες, μεταξύ των οποίων, η Ουγκάντα, η Μαδαγασκάρη, το Μεξικό, η Κόστα Ρίκα, ο Μαυρίκιος, η Σουαζιλάνδη κ.λ.π.