Ένα αγαλματίδιο του Μεγάλου Αλεξάνδρου το οποίο σύμφωνα με εκτιμήσεις ειδικών χρονολογείται στον 2ο αιώνα π.Χ. και θεωρείται εξαιρετικά σπάνιο και μοναδικό, βρίσκεται στο επίκεντρο ποινικής δίκης που διεξάγεται σε δεύτερο βαθμό ενώπιον του Τριμελούς Εφετείου Θεσσαλονίκης.
Στο εδώλιο του δικαστηρίου κάθονται δύο άνδρες, ηλικίας 63 και 66 ετών, που κατηγορούνται ότι το κατείχαν και διαπραγματεύονταν την πώλησή του έναντι 7 εκατ. ευρώ. Οι ίδιοι αμφισβητούν τη γνησιότητά του, υποστηρίζοντας ότι πρόκειται για απομίμηση. Πρωτόδικα είχαν καταδικαστεί σε κάθειρξη 8 ετών, ο καθένας, για υπεξαίρεση αρχαιοτήτων, από κοινού, κατ' επάγγελμα και κατ' εξακολούθηση.
Την εκ νέου ενοχή τους ζήτησε ο εισαγγελέας του δευτεροβάθμιου δικαστηρίου, τονίζοντας ότι πρόκειται για σπουδαίο αρχαιολογικό αντικείμενο ενώ επικαλέστηκε, μεταξύ άλλων, γνωμοδοτήσεις - εκτιμήσεις επιτροπής ειδικών που ορίστηκε από το Υπουργείο Πολιτισμού η οποία προσδιόρισε χρονικά το αγαλματίδιο στον 2ο αιώνα π.Χ. Σύμφωνα δε, με έγγραφα της δικογραφίας η αξία του αποτιμάται σε 900.000 ευρώ.
«Γνώριζαν ότι κατέχουν αρχαία και μάλιστα σπουδαία» τόνισε στην αγόρευσή του ο εισαγγελικός λειτουργός, αναφερόμενος παράλληλα και σε άλλες αρχαιότητες που βρέθηκαν στα σπίτια τους.
Πρόκειται για μία μπρούτζινη προτομή αγοριού που τοποθετείται στον 2ο αιώνα μ.Χ., δύο νομίσματα, εκ των οποίων το πρώτο τοποθετείται μεταξύ 525-500 π.Χ. και το δεύτερο στους Βυζαντινούς χρόνους. Η συνολική αξία των συγκεκριμένων αντικειμένων, όπως ανέφερε ο εισαγγελέας υπερβαίνει τα 1,2 εκατ. ευρώ. Αντίθετα, για μία μπρούτζινη προτομή φιλοσόφου που είχε κατασχεθεί και περιλαμβάνεται στην ίδια δικογραφία, ο εισαγγελέας είπε ότι δεν υπάγεται στο νόμο περί αρχαιοτήτων.
Μοναδικό και εξαιρετικά σπάνιο άγαλμα
Καταθέτοντας στο δικαστήριο ως μάρτυρας και αναφερόμενη στο αγαλματίδιο του Μεγάλου Αλεξάνδρου, ύψους 60 εκατ., συντηρήτρια αρχαιοτήτων ανέφερε ότι πρόκειται για μοναδικό και εξαιρετικά σπάνιο άγαλμα αφού, κατα πληροφορίες, απεικονίζει όρθιο τον Μακεδόνα βασιλιά.
«Ανάγεται στον 2ο αιώνα π.Χ.- το κράμα είναι εκείνης της εποχής και η διάβρωσή του αποκαλυπτική του χρόνου, καθώς δεν μπορεί ούτε να αντιγραφεί, ούτε να γίνει απομίμηση» ανέφερα η ίδια, μεταξύ άλλων, κατά την εξέτασή της.
Οι δύο κατηγορούμενοι είχαν συλληφθεί στα τέλη Φεβρουαρίου του 2010 στον αυτοκινητόδρομο της Εγνατίας Οδού, στο ύψος της διασταύρωσης της Καβάλας. Το επίδικο αγαλματίδιο είχε εντοπιστεί στο πορτ- μπαγκάζ του αυτοκινήτου στο οποίο επέβαιναν οι δύο άνδρες- κατά δήλωσή τους ένας επιχειρηματίας κι ένας αγροτοκτηνοτρόφος.
Οι αστυνομικές αρχές φαίνεται πως είχαν πληροφορίες για την εις βάρος τους αποδιδόμενη πράξη, ενώ είχε προηγηθεί πολύμηνη έρευνα, όπως προκύπτει από τη δικογραφία.
Στις απολογίες τους ενώπιον των δικαστών του Εφετείου αρνήθηκαν την κατηγορία.
Ανέφεραν ότι είχε προηγηθεί επαγγελματικό ταξίδι στην Τουρκία ενώ το άγαλμα ήταν δώρο από έναν Τούρκο (τον οποίο κατονόμασαν) χωρίς να γνωρίζουν το περιεχόμενό του. Όσον αφορά τα υπόλοιπα αντικείμενα είπαν ότι τα είχαν αγοράσει κατά καιρούς από δημοφιλή αγορά τουριστών της Κωνσταντινούπολης.
Δια των συνηγόρων τους αμφισβήτησαν την γνησιότητα του αγάλματος του Μεγαλέξανδρου, τονίζοντας ότι πρόκειται για αντικείμενο που κυκλοφορεί ευρέως στο διαδίκτυο ως απομίμηση και ζήτησαν να διενεργηθεί πραγματογνωμοσύνη, ενώ επικαλέστηκαν την κατάθεση μάρτυρα χημικού που - κατά τους ισχυρισμούς τους - εξετάζοντας το εύρημα δεν ήταν σε θέση από την χημική του σύσταση να προσδιορίσει επ' ακριβώς τον χρόνο στον οποίο ανάγεται.
Η δίκη διεκόπη και θα συνεχιστεί με τις αγορεύσεις των συνηγόρων υπεράσπισης. Μετά την πρωτόδικη καταδίκη τους είχαν αφεθεί ελεύθεροι ενόψει του Εφετείου.
