Ο Γερμανός Καθηγητής της Ψυχιατρικής Albert Moll ήταν μεγάλος επικριτής του Μυστικισμού και του Πνευματισμού, παρά το γεγονός ότι είχε σπουδάσει και Παραψυχολογία.
Ο Albert Moll είχε αποφασίσει να αποκαλύψει κάθε απάτη που σχετιζόταν με μέντιουμ και αποκρυφισμό, έχοντας μετατραπεί σε ντετέκτιβ, ο οποίος παρακολουθούσε στενά διάφορα πνευματιστικά πειράματα και πνευματιστικές συγκεντρώσεις. Με υπομονή και οξυμένη προσοχή, ερευνούσε με σχολαστικότητα κάθε τι που έπεφτε στην αντίληψή του και πολλές φορές καλούνταν στα Δικαστήρια, ώστε να αποφανθεί αν οι μαρτυρίες των μέντιουμ ήταν αληθινές ή ψευδείς. Μάλιστα, είχε τη φήμη ότι διεξήγαγε τις έρευνές του χωρίς καμία προκατάληψη.
Ο σπουδαίος Γερμανός επιστήμονας είχε πει στους δημοσιογράφους:
«Για 35 χρόνια παρακολούθησα πάρα πολλές πνευματιστικές συνεδριάσεις. Προσωπικώς, εξέτασα μέντιουμ πάσης φύσεως. Αλλά, ουδέποτε είδα έστω και μια εκδήλωση αποκρυφισμού υπό συνθήκες καθαρώς επιστημονικές.
Βεβαίως, είναι πιθανό φασματικά χέρια να φτάνουν από έναν κόσμο αθέατο σε μας και είναι πιθανό, επίσης, το ανθρώπινο πνεύμα να κατέχει μυστηριώδεις ψυχικές δυνάμεις, άγνωστες ακόμη στην Επιστήμη. Αλλά, από το σημείο αυτό, μέχρι του να υποστηρίζεται ότι οι ψυχές των νεκρών μπορούν να μας μιλούν, υπάρχει τεράστια απόσταση».
Ο Albert Moll ερευνούσε με ζέση τα πνευματιστικά φαινόμενα και προσπαθούσε να βρει σε αυτά επιστημονική εξήγηση, ώστε να ωφεληθεί η ανθρωπότητα από την πιθανή επαφή με έναν άλλο κόσμο. Ένας αιώνας, ο οποίος ανακάλυψε το ραδιόφωνο και το τηλέφωνο, τα οποία κάποτε θα φάνταζαν ως αλχημείες, δε θα μπορούσε να αρνηθεί να εξερευνήσει τα μυστήρια της τηλεπάθειας και της διαίσθησης.
Επίσης, ο Καθηγητής διατεινόταν ότι οι σύγχρονοί του επιστήμονες θα έθεταν τις βάσεις, ούτως ώστε να παραχθούν μηχανήματα, τα οποία θα επέτρεπαν την επικοινωνία με τις αόρατες δυνάμεις που υπάρχουν γύρω μας, αλλά δεν γίνονταν ορατές ή εκλογικευμένα αισθητές. Ακόμη, προέτρεπε τους ανθρώπους να είναι επιφυλακτικοί με τα έργα των πνευματιστών και να μην τα αποδέχονται με τυφλή εμπιστοσύνη, καθώς κάτι τέτοιο θα ήταν αλαζονικό και αντιεπιστημονικό.
«Αν ένα τραπέζι σηκώνεται στον αέρα, αν άνθη πέφτουν από το ταβάνι, αν μια μορφή αποκτά ύλη από κάποιο εκτόπλασμα, αν μια φωνή ακούγεται από το Υπερπέραν, δεν έπεται ότι πρέπει απλώς να παρακολουθούμε έκπληκτοι το φαινόμενο, χωρίς να προσπαθούμε να δώσουμε μια επιστημονική εξήγηση σε όλα αυτά τα τόσο εντυπωσιακά. Υπάρχουν και επιτήδειοι πνευματιστές, που χρησιμοποιούν τεχνάσματα, υπάρχουν και ψευδαισθήσεις, αλλά, βεβαίως, υπάρχουν και πράγματα, που δεν μπορεί να τα κατανοήσει κανείς, παρά την επιστημονική του πείρα», δήλωνε ο Albert Moll.
Ο επιφανής Γερμανός Καθηγητής της Ψυχιατρικής διατράνωνε ότι κάθε άνθρωπος διαθέτει, πέραν των γνωστών πέντε αισθήσεων, και μία έκτη, η οποία είναι νεκρωμένη. Είχε την πεποίθηση ότι εάν αυτή την έκτη αίσθηση την καλλιεργούσαμε, θα βλέπαμε πράγματα αδιανόητα και εκπληκτικά. Κατά τον ίδιο, υπάρχουν άνθρωποι με αναπτυγμένη την έκτη αίσθηση, των οποίων οι ισχυρισμοί μας φαίνονται απίθανοι, εξαιτίας της σωματικής μας ατέλειας, καθώς αυτά που οραματίζονται ή αντιλαμβάνονται, φαντάζουν στους υπόλοιπους εξωπραγματικά.
Αν και ο Albert Moll παρακολουθούσε τον πνευματισμό με βλέμμα επικριτικό και πάντα επιστημονικό, θεωρούσε ότι ήταν βασικό καθήκον της Επιστήμης να διερευνήσει τα τρίσβαθά του, ώστε να αποκρυπτογραφηθεί το αίνιγμα των άδυτων του απόκρυφου κόσμου, αλλά και της ίδιας της ψυχής.
«Πρέπει να ανοιχτεί διάπλατα η θύρα του Αγνώστου μέσω της Επιστήμης. Η μέρα αυτή θα είναι ιστορική, επειδή μόνο τότε θα γίνει ο άνθρωπος το ον, που οραματίστηκε να πλάσει ο Θεός», φρονούσε ο Albert Moll.
Η είδηση δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα «ΕΜΠΡΟΣ», στις 07/06/1930…
