Η Ιερά Σύνοδος του Πατριαρχείου Ρουμανίας στην συνεδρία της 6ης και 7ης Ιουνίου 2016 αποφάσισε την αγιοκατάταξή του Οσίου Ιακώβ της Πούτνα και των Οσίων Σίλα, Παΐσίου και Νάθαν.Το γεγονός θα λάβει μέρος στις 14 Μαΐου 2017 στην Μονή Πούτνα. Η μνήμη τους θα τιμάται στις 15 και αντίστοιχα 16 Μαΐου.
Ο Άγιος ιεράρχης Ιάκωβος της Πούτνα,μητροπολίτης Μολδαβίας,είναι ένα δώρο ανεκτίμητο το οποίο δώρησε ο Θεός στον ρουμανικό λαό και στην Ορθόδοξη εκκλησία.Μπήκε στο μοναστήρι για πρώτη φορά στα δώδεκά του χρόνια,και έφτασε ηγούμενος της φημισμένης μονής Πούτνα,επίσκοπος Ρανταούτσι και μητροπολίτης Μολδαβίας(1750-1760)και έλαμψε δια της αγάπης και της θυσίας του για τους ανθρώπους,για τον ζήλο με τον οποίο εργάστηκε για την εκκλησία του Χριστού και το ορθόδοξο φρόνημά του και τους αγώνες του υπέρ της Ορθοδόξου πίστεως. Μεγάλο ήταν το φιλανθρωπικό του έργο ενώ ξεχωριστή ήταν η φροντίδα του για την ορθόδοξη διαπαιδαγώγηση των παιδιών και των οικογενειών.Είναι ο δεύτερος μεγάλος κτήτορας της μονής Πούτνα (σ.σ.πρώτος ο Άγιος Στέφανος ο Μέγας to 1469- ) και κτήτορας του νοσοκομείου Άγιος Σπυρίδων του Ιασίου (1757) Μαζί με τον Άγιο Ιάκωβο, στην Πούτνα και στην Σιχαστρία της Πούτνα, έζησαν οι Όσιοι Σίλας, Παΐσιος και Νάθαν. Ο Όσιος Σίλας γεννήθηκε το 1697 και έγινε μοναχός στην σκήτη Ορασένι στο Μποτοσάνι.Γύρω στο 1714 ήλθε στην Σιχαστρία της Πούτνα.Το 1753 ο Άγιος Ιάκωβος της Πούτνα του όρισε ως υπακοή να διακονεί τους πατέρες της Σιχαστρίας,διακόνημα που είχε μέχρι το 1783.Αισθανόμενος το τέλος του τα δύο τελευταία χρόνια της ζωής του τα έζησε αποτραβηγμένος,υπομένοντας τις ασθένειες του σώματος με υπομονή και προσευχή.Παρέδωσε την ψυχή του στα χέρια του Σωτήρος Χριστού στις 23 Απριλίου 1783. Η παράδοση μας λέει ότι ο Όσιος Παΐσιος ήταν σαν μία στήλη πυρός,στηρίζοντας και συμβουλεύοντας τους γύρω μοναχούς και ανθρώπους.Είχε λάβει το προορατικό χάρισμα και τον τιμούσαν όλοι σαν ένα πραγματικό ποιμένα. Εκοιμήθη στις 16 Δεκεμβρίου 1784. Ο Όσιος Νάθαν γεννήθηκε το 1717 στο Πασκάνι.Έγινε μοναχός στην Μονή Πούτνα και έγινε ιερομόναχος με το όνομα Ναθαναήλ.Στο μοναστήρι του ανέθεσαν το διακόνηµα του εκκλησιάρχη αλλά και του αντιγραφέα χειρογράφων. Εκοιμήθη στις 26 Δεκεμβρίου 1784. Στηρίζοντας ο ένας τον άλλον,εν προσευχή και υπακοή,εργάστηκαν και αύξησαν τα τάλαντά τους και έγραψαν μία ιερή σελίδα στην ιστορία της Μολδαβίας του 18ου αιώνα.
