Το τραπέζι-παγοδρόμιο του Πούτιν δεν έμεινε ασχολίαστο. Δεν χρειάζεται να είναι κανείς πολιτικός αναλυτής ή ψυχίατρος για να κατανοήσει τη σημειολογία του τεράστιου, λευκού τραπεζιού που χρησιμοποιήθηκε για τις πρόσφατες συνομιλίες μεταξύ του Ρώσου και Γάλλου προέδρου. Ο Βλάντιμιρ Πούτιν κράτησε τον Γάλλο ομόλογο του μακριά.

Η απόσταση είναι ένα παλαιό και δοκιμασμένο τρικ επιβολής εξουσίας από μονάρχες, βασιλείς και αυτοκράτορες του παρελθόντος. Το ίδιο και η επίδειξη δύναμης. Μία ακόμα αποστολή που επιτέλεσε το τραπέζι.

Πολλοί έσπευσαν να επικαλεστούν την πανδημία και τον κίνδυνο του κορωνοϊού. Πράγματι, ο Πούτιν είναι γνωστό ότι προσέχει ιδιαίτερα, επιβάλλοντας δύο εβδομάδες καραντίνας σε όσους συναντάει. Παρ όλες τις προφυλάξεις, στάθηκε δίπλα δίπλα στον Κινέζο πρόεδρο. Εκεί το μήνυμα ήταν σαφές: είμαστε κοντά.

Δεν είναι η πρώτη φορά που ο Πούτιν υιοθετεί παρόμοιες μεθόδους, όπως με το τραπέζι-παγοδρόμιο. Κατά τη διάρκεια του πρώτου τετ-α-τετ που είχε με την πρώην Γερμανίδα καγκελάριο, το μαύρο λαμπραντόρ του έκανε την εμφάνισή του. Θα ήταν ένα χαριτωμένο παρελκόμενο, αν ο φόβος της Μέρκελ για τα σκυλιά δεν ήταν τόσο γνωστός. Ο Πούτιν κοίταζε με ένα αχνό, σχεδόν ειρωνικό χαμόγελο πότε τον σκύλο, πότε τη συνομιλήτριά του, όσο εκείνη πάσχιζε να διατηρήσει την αυτοκυριαρχία της.

Τόσο διαβασμένος, όσο και εκπαιδευμένος, ο Πούτιν αντιμετωπίζει κάθε κατ’ ιδίαν επαφή με πολιτικούς αντιπάλους ή ξένους ηγέτες σαν μία παρτίδα σκάκι ή πόκερ. Παραμένει ανέκφραστος, μιλάει ελάχιστα και επιχειρεί να λυγίσει αυτόν που έχει απέναντί του, κερδίζοντας έτσι το συγκριτικό πλεονέκτημα. Η απόφασή του Ρώσου προέδρου να αποφεύγει την χρήση αγγλικών τόσο στις συνεντεύξεις Τύπου, όσο και στις διαπραγματεύσεις με άλλους ηγέτες είναι επίσης συνειδητή και στρατηγικά επιλεγμένη.

Κάποτε είχε δηλώσει ότι δεν θέλει να παρερμηνεύονται τα λεγόμενά του. Μιλώντας αποκλειστικά ρωσικά, αν και γνωρίζει αγγλικά, τον διευκολύνει να έχει τον έλεγχο της κατάστασης. Δεν εγκαταλείπει τη βολή του, επιλέγει προσεχτικά τις λέξεις του και δεν αναλώνεται στο να προσπαθεί να μιλάει εύγλωττα μία άλλη γλώσσα.

Εξάλλου, πρόκειται για τον πολιτικό που κρατάει τους καλεσμένους του συστηματικά σε αναμονή. Το ρεκόρ έχει σπάσει με την Άνγκελα Μέρκελ, την οποία έστησε για τέσσερις ολόκληρες ώρες. Δεν έχει διστάσει να κάνει ακόμα και τη Βασίλισσα Ελισάβετ να τον περιμένει 14 λεπτά. Το κόλπο της αναμονής επίσης είναι γνωστό και χιλιοπαιγμένο. Ο Λουδοβίκος ο 14ος το έκανε συστηματικά για να αποσυντονίσει τους άλλους ηγέτες και να «σπάσει τον τσαμπουκά τους». Όταν πλέον εμφανίζεσαι, ο καλεσμένος σου είναι ταραγμένος, ψυχολογικά κουρασμένος και αποπροσανατολισμένος!

Ο καυστικός λόγος που παρεκκλίνει του επίσημου κώδικά είναι ένας ακόμα άσσος στο μανίκι του Ρώσου προέδρου. Αιφνιδιάζει τους συνομιλητές του, φέρνοντάς τους σε αμηχανία. Κάποτε είχε πει ότι δεν επιθυμεί τίποτα περισσότερο από το να πιάσει Τσετσένους τρομοκράτες «να τους χώσει το κεφάλι στην τουαλέτα και να τους εξαφανίσει από προσώπου γης».

Η λίστα δεν τελειώνει εδώ. Διακόπτει απότομα τις συναντήσεις, αφήνοντας τους συνομιλητές του μπερδεμένους. Μπορεί να παραμείνει αμίλητος για πολλά λεπτά, προκαλώντας αμηχανία και πολλά ακόμα κόλπα που με τα χρόνια έχει υιοθετήσει. Λέγεται, μάλιστα, ότι ο τέως πρόεδρος των Ηνωμένων Πολιτειών Ντόναλντ Τραμπ επιχείρησε να μιμηθεί τα κόλπα του Πούτιν. Το ζήτημα, όμως, δεν είναι τι κάνεις, αλλά και πώς το κάνεις…