Μόλις πέντε ημέρες πριν από τη λεγόμενη «Σύνοδο ενοποίησης» που έχει προγραμματιστεί να λάβει χώρα στο Κίεβο το προσεχές Σάββατο τα σοβαρά προβλήματα είναι κάτι παραπάνω από εμφανή.
Ενώ τα γράμματα της πρόσκλησης του Πατριάρχη Βαρθολομαίου ορίζουν ότι κάθε επίσκοπος μπορεί να συνοδεύεται από έναν ιερέα και έναν λαϊκό, η Ιερά Σύνοδος του «Πατριαρχείου Κιέβου» το χαρακτήρισε απαράδεκτο.
Το “Πατριαρχείο” πιστεύει ότι μόνο οι Ουκρανοί επίσκοποι θα πρέπει να συμμετέχουν στη διαδικασία ψηφοφορίας.
Τώρα Φιλάρετος, λέει ότι αν οι όροι της Συνόδου δεν θα είναι επωφελής για την ομάδα του και την Ουκρανία, τότε απλά δεν θα ψηφίσουν.
Ο Φιλάρετος μίλησε για δύο επίπεδα μεγάλων διαφωνιών με την Κωνσταντινούπολη: Πρώτον, πιστεύει ότι μόνο επίσκοποι δικαιούνται συμμετοχή στις εργασίες του συμβουλίου, ενώ η Κωνσταντινούπολη έχει καλέσει τόσο κληρικούς όσο και λαϊκούς, καθώς, και, δεύτερον, ο Φιλάρετος ζητά ανοιχτή ψηφοφορία ενώ η Κωνσταντινούπολη θέλει μυστική ψηφοφορία.
Βούλγαρος Επίσκοπος: Η διαίρεση στον ορθόδοξο κόσμο είναι ήδη γεγονός-Να γίνει Οικουμενική Σύνοδος
Στο μεταξύ ο Βούλγαρος Μητροπολίτη Λόβετς Γαβριήλ σε συνέντευξή του επανέφερε το αίτημα για Οικουμενική ή Πανορθόδοξη Σύνοδο για το ουκρανικό ζήτημα
Ερωτώμενος αρχικά αν υπήρξε διάσταση στη Βουλγαρική Σύνοδο σχετικά με το ζήτημα της ουκρανικής εκκλησίας απάντησε:
“Υπήρξε διάσταση, εφόσον ορισμένοι μητροπολίτες ήθελαν να αποφασίσουν για το ουκρανικό ζήτημα και άλλοι αποφάσισαν να αναβάλουν την εξέταση για την επόμενη συνάντηση”.
Σύμφωνα πάντως με τον Βούλγαρο Επίσκοπο η διαίρεση στον ορθόδοξο κόσμο είναι ήδη γεγονός. “Όπως και πολλοί άλλοι επίσκοποι και εγώ είμαστε πεπεισμένοι ότι αν ο Οικουμενικός Πατριάρχης δεν συγκαλέσει μια Οικουμενική Σύνοδο, για να αποφασίσει για τα εκκλησιαστικά προβλήματα στην Ουκρανία σίγουρα θα προκύψει σχίσμα. Αλλά τώρα δεν είναι πολύ αργά για να λάβει μια τέτοια απόφαση, διότι η Οικουμενική Σύνοδος είναι το ανώτατο διοικητικό όργανο της Μίας, Αγίας, Καθολικής και Αποστολικής Εκκλησία. Έχει το δικαίωμα και την υποχρέωση να λαμβάνει αποφάσεις, ειδικά σε αυτές τις δύσκολες εποχές της κρίσης για την εκκλησία και οι αποφάσεις της είναι κανονικά δεσμευτικές για όλους. Ένα παράδειγμα από το πρόσφατο παρελθόν είναι η Οικουμενική-Πανορθόδοξη Σύνοδος του 1998, οι αποφάσεις της οποίας για το σχίσμα της Βουλγαρικής Ορθόδοξης Εκκλησίας ήταν de facto .
