Η επίθεση στην ντισκοτέκ Ρέινα της Κωνσταντινούπολης είναι μια επιπλέον απόδειξη ότι το ισλαμικό κράτος θέλει να κάνει την Τουρκία το βασικό πολεμικό της μέτωπο, γράφει το έγκυρο αμερικανικό σάιτ Slate.
«Η τρομοκρατική οργάνωση του ισλαμικού κράτους ανέλαβε την ευθύνη, την Δευτέρα 2 Ιανουαρίου, για την αιματηρή επίθεση στη Ρέινα που προκάλεσε τον θάνατο σε 39 άτομα, το βράδυ της Πρωτοχρονιάς.
Η Τουρκία είναι πλέον μια από τις χώρες με τα περισσότερα θύματα από την τρομοκρατία, είτε τα χτυπήματα προέρχονται από το ισλαμικό κράτος, είτε από τους Αετούς της ελευθερίας (TAK), ένα κουρδικό γκρουπούσκουλο που πρόσκειται στο ΡΚΚ. Συνολικά, 22 επιθέσεις έγιναν σε τουρκικό έδαφος το 2016, προκαλώντας τον θάνατο σε 360 άτομα.
Η επίθεση στο αεροδρόμιο της Κωνσταντινούπολης στις 28 Ιουνίου, η οποία προκάλεσε τον θάνατο σε 41 άτομα δεν ήταν σίγουρα αποτέλεσμα της «συμφιλίωσης» της Τουρκίας με το Ισραήλ, η οποία είχε ανακοινωθεί την προηγούμενη μέρα. Χάνοντας έδαφος στο Ιράκ και στη Συρία, η νέα στρατηγική της οργάνωσης του ισλαμικού κράτους είναι να εξάγει τον πόλεμο στην Τουρκία, ώστε να ανοίξει ένα νέο μέτωπο.
Με την επίθεση στο αεροδρόμιο της Κωνσταντινούπολης (61,3 εκατομμύρια επιβάτες το 2015, δηλαδή 2 φορές περισσότεροι από το αεροδρόμιο των Βρυξελλών), το ισλαμικό κράτος δεν χτύπησε ούτε για το κουρδικό ούτε εναντίον των τουριστών. Χτύπησε την καρδιά της τουρκικής παρουσίας στον κόσμο. Η επίθεση ήταν καλά μελετημένη και είχε υλοποιηθεί από μια ομάδα 7 ανδρών. Ορισμένοι από αυτούς κατάγονταν από την κεντρική Ασία, σύμφωνα με τον ειδικό στα στρατιωτικά θέματα Metin Gurcan και τρεις σκοτώθηκαν, 1 συνελήφθη και 3 άλλοι αναζητώνται ακόμη.
Το καλοκαίρι του 2014 και κυρίως το καλοκαίρι του 2015, με το άνοιγμα της βάσης του Ιντσιρλίκ στα F-16 των Αμερικανών, οι τουρκικές αρχές έκαναν τελικά τη μεγάλη στροφή και μπήκαν στην συμμαχία των κρατών που μάχονται το ισλαμικό κράτος στο Ιράκ και στη Συρία. Χωρίς να το διαφημίσουν ιδιαίτερα, οι Τούρκοι μπήκαν στη μάχη με αεροπορικά χτυπήματα κατά του ισλαμικού κράτους, με συλλήψεις, με ανταλλαγές πληροφοριών, με έλεγχο των ξένων τζιχαντιστών, δίνοντας ωστόσο, πάντα, προτεραιότητα στο άλλο μέτωπο, εναντίον των Κούρδων του ΡΚΚ.
Το ισλαμικό κράτος θεωρεί λοιπόν την Αγκυρα υπεύθυνη τόσο για τις απώλειες εδάφους όσο και για τις ανθρώπινες απώλειες. Ο αμερικανός εξπέρ Michael S. Smith II σημείωνε ήδη από τα μέσα του 2015, στο περιοδικό Dabiq ότι το ισλαμικό κράτος ήθελε να εξάγει το τζιχάντ στην Τουρκία, κάνοντας όλο και περισσότερο στόχο της προπαγάνδας του τον Ερντογάν.
Με έναν ύπουλο και λιγότερο επικοινωνιακό τρόπο, το ισλαμικό κράτος εξαπολύει συχνά πυραύλους Katyusha στα τουρκικά χωριά και έχει ήδη σκοτώσει 21 άτομα. Αυτό γεννάει τον εφιάλτη να γίνει η Τουρκία ένα είδος Ισραήλ, όπου εξαπολύονται συνεχώς ρουκέτες από την Γάζα και το Νότιο Λίβανο.
Για να κάνει ακόμη σαφέστερη τη νέα στρατηγική του, το ισλαμικό κράτος εξαπέλυσε τον περασμένο Απρίλιο έναν πύραυλο ρωσικής κατασκευής από τα εδάφη του στη Συρία και διέλυσε δύο τουρκικά T-155. Στη συνέχεια, την 1η Μαίου τοποθέτησε ένα αυτοκίνητο ζωσμένο με εκρηκτικά στο αστυνομικό τμήμα του Gaziantep, σκοτώνοντας 2 αστυνομικούς και τραυματίζοντας 20 άτομα. Υπεύθυνος αυτής της επίθεσης φαίνεται ότι ήταν ένα μέλος της τουρκικής «θυγατρικής» του ισλαμικού κράτους, και ο οποίος είχε κάνει ήδη δύο επιθέσεις, στο Suruç και στην Αγκυρα το 2015 με στόχο το αριστερό κίνημα των Κούρδων. Ηταν η πρώτη φορά στο Gaziantep που το ισλαμικό κράτος εξαπέλυε επίθεση στις δυνάμεις ασφαλείας της Τουρκίας.
Η νέα στρατηγική του ισλαμικού κράτους εναντίον της Τουρκίας, επειδή δεν κάνει θεαματικά πολλά θύματα, δεν γίνεται πρωτοσέλιδο στις εφημερίδες της Δύσης. Ωστόσο, αυτές οι επιθέσεις δίνουν τον πραγματικό τόνο του τι συμβαίνει σήμερα στην Τουρκία, η οποία γίνεται σταδιακά το βασικό πέρασμα για χιλιάδες τζιχαντιστές του ισλαμικού κράτους.
Στην πραγματικότητα, η Τουρκία βρίσκεται σε πόλεμο με το ισλαμικό κράτος, χωρίς να το λέει. Η Τουρκία επί τρία χρόνια διευκόλυνε την ανάπτυξη του ισλαμικού κράτους, επειδή έχουν κοινό εχθρό τους Κούρδους. Και τώρα, η Τουρκία θα πρέπει να πολεμήσει τον τζιχαντισμό όχι μόνο στην Συρία και στο Ιράκ αλλά και στο ίδιο της το έδαφος».