Αληθινό συγκλονιστικό περιστατικό-Το παρακάτω καταπληκτικό περιστατικό συνέβη στην δεκαετία του 1960 (επί Χρουστσώφ), στον ναό του Αγίου Γεωργίου του Τροπαιοφόρου στη Σαμαρκάνδη, την τρίτη μεγαλύτερη πόλη του Ουζμπεκιστάν (τότε τμήμα της Σοβιετικής Ένωσης).

Πρωταγωνιστής του θαύματος ήταν ο Αρχιμανδρίτης Σεραφείμ Σατούρωφ, ένας αγιασμένος ιερέας με καταγωγή από το Πέρμ, που ζούσε εξόριστος στη Σαμαρκάνδη, αφού είχε ήδη περάσει 10 χρόνια στη φυλακή λόγω της ιδιότητάς του.

Μια μέρα ένας Ουζμπέκος έφερε τον δεκαπενταετή γιο του στον Αρχιμανδρίτη Σεραφείμ, και έπεσε στα πόδια του:
«Ρώσε Μπάτιουσκα (= παππούλη)! Προσευχήσου για το γιο μου. Έχει επιληπτικές κρίσεις!»
«Πιστεύετε ότι ο Θεός μπορεί να βοηθήσει;”, ρώτησε ο π. Σεραφείμ.
«Πιστεύω!”, απάντησε ο πατέρας. “Πήγα παντού: σε Μουλάδες στην Τασκένδη, στο Μπουχάρ και στην Σαμαρκάνδη. Τους ρώτησα όλους.
Κανείς δεν μπόρεσε να βοηθήσει:
«Λοιπόν, εντάξει – ας προσευχηθούμε μαζί”, είπε ο Μπάτιουσκα.

Γονάτισαν και οι τρεις τους. Ο π. Σεραφείμ διάβασε τον κανόνα και τις ευχές για τους ασθενείς, και τον άλειψε με λάδι, παρά το γεγονός
ότι δεν ήταν βαπτισμένος, αλλά μάλλον περιτμημένος, σύμφωνα με την μουσουλμανική παράδοση.
Τότε ο π. Σεραφείμ είπε: «Δεν θα έχω χρόνο το Σάββατο και την Κυριακή. Θα υπάρχουν πολλοί άνθρωποι στην εκκλησία. Αλλά έλα πάλι τη Δευτέρα, μετά το γεύμα.»

Τη Δευτέρα, όταν εμφανίστηκε αυτός ο μουσουλμάνος με το γιο του στίς πύλες του ναού του Αγίου Γεωργίου του Τροπαιοφόρου, έβγαλε τα παπούτσια του, γόνατισε, και περπάτησε γονατιστός όλο τον δρόμο μέχρι το σπίτι του Σεραφείμ! Ποιος από τους Ρώσους θα σερνόταν στα γόνατα μπροστά στον ευεργέτη του;
Έκλαιγε από χαρά. Έφτασε στον π. Σεραφείμ, έπεσε στα πόδια του, τον ευχαρίστησε και του έδωσε 1.000 ρούβλια. Στη δεκαετία του 1960 δεν ήταν ευκαταφρόνητο ποσό.

»Είμαι μοναχός”, είπε ο π. Σεραφείμ. «Δεν χρειάζομαι χρήματα! Πήγαινε σε όποιο τζαμί θέλεις και δώσε τα σε όποιον Μουλά θέλεις.”
“Ούτε ο Μουλάς βοήθησε, ούτε το τζαμί. Ορίστε, μπάτιουσκα, είναι για σένα!”. Και έβαλε τα χρήματα στο τραπέζι.
Παρόλα αυτά ο Μπάτιουσκα δεν πήρε την αμοιβή.

«Δεν τα χρειάζομαι. Δεν προσευχήθηκα για χρήματα, αλλά για τον Θεό, επειδή μου το ζητήσατε.
Στο τέλος είπε: “Λοιπόν, καλά, δώστε τα στην λογίστριά μας, την Τατιάνα Αλεξάνδροβνα” (αυτή ήταν επίσης εξόριστη από τη Μόσχα). «Θα δεχθεί την προσφορά σας για την εκκλησία του Αγίου Γεωργίου του Τροπαιοφόρου». Ο π. Σεραφείμ τελικά δέχθηκε πέντε μέτρα μαύρου υφάσματος για να φτιάξει ένα ράσο.
Αποχαιρετώντας τον ιερέα, ο Ουζμπέκος υποσχέθηκε:
– Θα πάω να πω σε όλους τους Μουλάδες: “Να, αυτή είναι πραγματικά η Ρωσική πίστη!”.
Λίγο αργότερα κάλεσε έξι Μουλάδες. Ήρθαν με δύο αυτοκίνητα για να ρίξουν μια ματιά στον Μπάτιουσκα. Έμειναν κατάπληκτοι. Ο Μπάτιουσκα ήταν κοντός, γέρος, κυρτωμένος μετά από όλα όσα είχε υποστεί· είχε φυλακιστεί δέκα χρόνια για την πίστη.

Μετά από αυτήν τη θαυματουργική θεραπεία, οι Ουζμπέκοι, πατέρας και γιος, άρχισαν να έρχονται στην εκκλησία. Έλεγαν: «Ναι, η Πίστη σας είναι ο Ήλιος, ενώ η πίστη μας ένα μισοφέγγαρο.”
Πραγματικά η διαφορά της χριστιανικής πίστης από την ισλαμική είναι όση ανάμεσα στον Ήλιο και στην ημισέληνο, το σύμβολο του Ισλάμ.