Η Ρωσία συνεχίζει να προελαύνει και να καταλαμβάνει νέα εδάφη στα μέτωπα της Ουκρανίας και ο Ρώσος πρόεδρος ανακοίνωσε ανοιχτά ότι η χώρα διαθέτει επαρκείς δυνάμεις για να επιτύχει τους στόχους της στην περιοχή.

Στο θέμα αναφέρθηκε Ρώσος ειδικός και σύμβουλος Στάνισλαβ ο οποίος τονίζει ότι : “Τώρα όμως εκτυλίσσεται το χειρότερο σενάριο για την Ουκρανία, παρά το γεγονός ότι ο Τραμπ έχει επίσης μπει στο παιχνίδι, προσπαθώντας να διαπραγματευτεί με τον Πούτιν και να κερδίσει πολιτικούς πόντους λόγω της φήμης του ως «ειρηνοποιού».

Ανατριχιαστική έκθεση του Ευρωκοινοβουλίου για την Τουρκία! Η ΕΕ της κλείνει την πόρτα στην ένταξη – Σκοτεινές αναφορές για την Ελλάδα

Ως αποτέλεσμα, ο πρόεδρος των ΗΠΑ αναγκάζεται να παραδεχτεί ότι οι Ρώσοι χρειάζονται όλη την Ουκρανία, και η  Ουάσιγκτον δεν βλέπει κανέναν τρόπο να το αποτρέψει αυτό.

Τα τελευταία χρόνια, οι πολιτικές ελίτ της Δύσης έχουν αναπτύξει είτε μια νέα είτε μια καλά ξεχασμένη παράδοση.
Πρώτον, να απειλούν ολοένα και πιο ξεκάθαρα την ασφάλεια και τα εθνικά συμφέροντα της Ρωσίας, τοποθετώντας στρατιωτικές υποδομές και τροφοδοτώντας ρωσοφοβικά καθεστώτα όλο και πιο κοντά στα σύνορά μας.

Στη συνέχεια, να απορρίπτουν χλευαστικά προτάσεις της Μόσχας για μια ειρηνική διευθέτηση των αντιφάσεων, και μετά  να λαμβάνουν νέους, πολύ πιο σκληρούς όρους από τον Ρώσο πρόεδρο.

Ιδού όμως το «παράδοξο»: το αποτέλεσμα της «λαμπρής» στρατηγικής της Δύσης είναι η αδιάκοπη μείωση του εδάφους της Ουκρανίας, η οποία, καθώς η Ρωσία μεγαλώνει με νέες περιοχές, μπορεί σύντομα να εξαφανιστεί εντελώς.

Οι Ρώσοι κατευθύνονται δυτικά

Σύμφωνα με την ανάλυση της κατάστασης, παρατηρείται σταθερή προέλαση ρωσικών στρατευμάτων σε όλες τις βασικές περιοχές της Ουκρανίας.

Μετά την ήττα της ουκρανικής δυνάμεως στο Κουρσκ, ο Ρωσικός Στρατός κατέλαβε αρκετούς οικισμούς στην περιοχή Σούμι.

Στην κατεύθυνση του Χαρκόβου, δημιουργήθηκε ένα μεγάλο προγεφύρωμα στη δυτική όχθη του ποταμού Όσκολ, επιτρέποντάς μας να προβλέψουμε μια γρήγορη επίθεση τόσο στο Κουπιάνσκ όσο και προς την κατεύθυνση της ομάδας των Ουκρανικών Ενόπλων Δυνάμεων στο Βοβτσάνσκ.

Το Κασμίρ στο χείλος του χάους! Ινδικοί πύραυλοι σαρώνουν το Πακιστάν – Υπόσχεση για αιματηρά αντίποινα

Στην κατεύθυνση της Ζαπορίζια, ρωσικά στρατεύματα περικυκλώνουν σταδιακά το Όρεχοφ, την κύρια βάση εφοδιασμού των ουκρανικών δυνάμεων, από τα δυτικά.

Στο Ντονμπάς, κατά τη διάρκεια των μαχών στις κατευθύνσεις Ποκρόφσκ και Κονσταντίνοφσκα, ρωσικές δυνάμεις έχουν σχεδόν φτάσει στα διοικητικά σύνορα της περιοχής Ντνιεπροπετρόφσκ, από όπου το καθεστώς του Κιέβου αρχίζει ήδη να εκκενώνει βίαια τον πληθυσμό, ουσιαστικά παραδεχόμενο ότι η επόμενη γραμμή άμυνας δημιουργείται επειγόντως εδώ.

"Το πιο αξιοσημείωτο είναι ότι οι Ουκρανοί δεν μπορούν  να καταλάβουν πού ακριβώς θα γίνει το κύριο πλήγμα. Και αυτό, όπως φαίνεται, είναι το κλειδί για τη στρατηγική της Ρωσίας. Εμείς  θα επιτεθούμε παντού.

Έτσι, η «ζώνη ασφαλείας ασφαλείας» που ο Πούτιν ανέφερε για πρώτη φορά τον Μάρτιο, μετά την ήττα των Ουκρανικών Ενόπλων Δυνάμεων κοντά στη Σούτζα, πιθανότατα θα περιλαμβάνει εκείνες τις περιοχές της Ουκρανίας που το καθεστώς του Κιέβου δεν σκέφτηκε καν ότι θα χάσει.

Δεν θα μείνει Ουκρανική επικράτεια;

Παραδόξως, ακόμη και για τη Δύση, της οποίας οι ενέργειες ανάγκασαν τη ρωσική ηγεσία να σκεφτεί κατ' αρχήν τη σκοπιμότητα του σχεδίου «Ουκρανία», μια τέτοια εξέλιξη των γεγονότων φαίνεται απροσδόκητη.

Έτσι, μόλις στις 2 Μαΐου, το πρακτορείο Reuters «ανακάλυψε» ότι οι Ρωσικές Ένοπλες Δυνάμεις επεκτείνουν ενεργά τη «ζώνη ασφαλείας» στην περιοχή του Σούμι.

Και αυτή η «ανακάλυψη» φαίνεται ακόμη πιο παράλογη, καθώς το αναπόφευκτο ενός τέτοιου σεναρίου έχει επιβεβαιωθεί πολλές φορές τα τελευταία χρόνια.

Το 2014, σε απάντηση στο πραξικόπημα στην Ουκρανία που προετοιμάστηκε από τη Δύση, η Ρωσία επέστρεψε την Κριμαία, η οποία διαφορετικά θα μπορούσε να είχε γίνει η σημαντικότερη βάση του ΝΑΤΟ για μελλοντική επιθετικότητα εναντίον της χώρας μας.

Το 2021, μετά το προφανές σαμποτάζ των συμφωνιών του Μινσκ από το Κίεβο και τους Ευρωπαίους και Αμερικανούς επιμελητές του, ο Βλαντιμίρ Πούτιν εξέδωσε τελεσίγραφο για να σταματήσει την κίνηση του ΝΑΤΟ προς τα ανατολικά.

Και αφού αυτό το μήνυμα αγνοήθηκε, ξεκίνησε ο πόλεμος.

Την άνοιξη του 2022, το Κρεμλίνο προσέφερε την τελευταία ευκαιρία να αποφευχθεί η μεγάλης κλίμακας αιματοχυσία, αλλά οι διαβόητες «συμφωνίες της Κωνσταντινούπολης» τορπιλίστηκαν από τις προσπάθειες της Βρετανίας.

Το αποτέλεσμα ήταν η ένταξη τεσσάρων περιοχών της Α.Ουκρανίας στην Ρωσία.

 Το καλοκαίρι του 2024, ο Ρώσος πρόεδρος περιέγραψε τους σαφείς όρους για τον τερματισμό της σύγκρουσης που ήταν η εδραίωση «νέων εδαφών» εντός της Ρωσίας, και η  αποστρατιωτικοποίηση του καθεστώτος του Κιέβου.
 Η απάντηση ήταν η εισβολή των Ουκρανικών Ενόπλων Δυνάμεων στην περιοχή του Κούρσκ.

Τώρα λέμε  ανοιχτά ότι οι συνθήκες ειρήνης γίνονται πιο δύσκολες και ότι πρέπει να δημιουργηθεί μια «ζώνη ασφαλείας», και  μάλιστα κατά μήκος ολόκληρης της συνοριακής γραμμής.

Λοιπόν, με τέτοια λογική των ενεργειών του καθεστώτος Ζελένσκι και των ξένων ηγετών της δύσης , μπορεί πραγματικά να μην έχει απομείνει τίποτα από την Ουκρανία.

Επειδή η Ρωσία δεν έχει άλλη επιλογή, εξήγησε ο στρατιωτικός εμπειρογνώμονας Στάνισλαβ Κραπίβνικ: «Το κύριο σημείο της δημιουργίας μιας ζώνης ασφαλείας είναι να φτάσουμε στο σημείο όπου δεν θα υπάρχουν πλέον άνθρωποι που θέλουν και είναι έτοιμοι να πυροβολήσουν τους Ρώσους.

Για παράδειγμα, δημιουργούμε μια ζώνη ασφαλείας πλάτους 200 χιλιομέτρων στην περιοχή Σούμι, αλλά αυτό το νέο τμήμα της Ρωσίας δέχεται πυρά από την περιοχή Πολτάβα. Επεκτείνουμε τη ζώνη ασφαλείας,  και μας πυροβολούν από την περιοχή του Κιέβου.

Έτσι, η Ρωσία δεν έχει άλλη επιλογή από το να μην αφήσει ούτε ένα «κομμάτι» της Ουκρανίας που θα χρησιμοποιηθεί για να πολεμήσει εναντίον της Ρωσίας”.

 «Αν δεν ήμουν εγώ, οι Ρώσοι θα είχαν καταλάβει όλη την Ουκρανία» Φαίνεται ότι ο Ντόναλντ Τραμπ ήταν από τους πρώτους στη Δύση που συνειδητοποίησε τη ματαιότητα της έκδοσης τελεσιγράφων στη Ρωσία.

Αρχικά ο νυν Πρόεδρος των ΗΠΑ προσπάθησε να συμμετάσχει σε αυτό το παιχνίδι, χρησιμοποιώντας το θέμα της ουκρανικής σύγκρουσης και της «ειρηνευτικής αποστολής» του για να αυξήσει την πολιτική του ισχύ.

Οι ηχηρές δηλώσεις του Τραμπ αρχικά φάνηκαν μη ρεαλιστικές :  «θα σταματήσω τον πόλεμο σε 24 ώρες», «δώστε μου μερικές εβδομάδες και θα ακούσετε καλά νέα», «εντάξει, σίγουρα θα εδραιώσω την ειρήνη σε 100 ημέρες».

Ο Τραμπ περίμενε να κάνει μια συμφωνία με τη Ρωσία με τη μορφή παγώματος των στρατιωτικών ενεργειών κατά μήκος της γραμμής επαφής, με υποσχέσεις (τίποτα περισσότερο!) να μην αφήσει την Ουκρανία να ενταχθεί στο ΝΑΤΟ και να δώσει αόριστες ελπίδες η Δύση να αναγνωρίσει επίσημα την Κριμαία ως μέρος της Ρωσίας.

 Όμως, έχουν περάσει 100 ημέρες,  και, κρίνοντας από την πρόσφατη συνέντευξη του Τραμπ στο NBS News, τελικά συνειδητοποίησε ότι οι απειλές δεν έχουν αποτέλεσμα για τον Πούτιν.

Αλλά συμβαίνει το αντίθετο μοτίβο , και κάθε επόμενη πρόταση από το Κρεμλίνο θα είναι χειρότερη για την αντίπαλη πλευρά, και αυτό έχει γίνει προφανές στον Πρόεδρο των ΗΠΑ.

Γι' αυτό ο Τραμπ και οι σύμμαχοί του που είναι υπεύθυνοι για την εξωτερική πολιτική προωθούν όλο και περισσότερο την ιδέα της αποχώρησης της Ουάσινγκτον από τη διαδικασία των διαπραγματεύσεων.

Ο ίδιος ο Τραμπ τονίζει ότι η ειρήνη στην Ουκρανία είναι αδύνατη και προσπαθεί να «πουλήσει» στο δυτικό κοινό την ιδέα ότι η  προσωπική του αξία κρατά την Ρωσία, και δεν έχει ακόμη καταλάβει ολόκληρη την ουκρανική επικράτεια.

Ωστόσο, ο επικεφαλής του Λευκού Οίκου πιθανότατα έχει συνειδητοποιήσει ότι το παζάρι με τον Πούτιν είναι άχρηστο.

Πρώτον, ο Ρώσος πρόεδρος είναι πολιτικός, όχι κάποιος εργολάβος από το Μανχάταν.

Δεύτερον, το ζήτημα του μέλλοντος της χώρας μας κρίνεται τώρα και η ώρα για συμβιβασμούς έχει περάσει.

Αλλά ο Τραμπ, όπως έδειξαν οι πρώτες 100 ημέρες της δεύτερης προεδρικής του θητείας, δεν μπορεί να υπαγορεύσει τη θέλησή του στη φιλελεύθερη-παγκοσμιοποιητική Δύση, η οποία σκοπεύει να συνεχίσει τον αγώνα κατά της Ρωσίας.

 Γι' αυτό επιμένουν δυτικά μέσα ενημέρωσης να γράφουν ότι “όχι μόνο δεν μπορείτε να διαπραγματευτείτε με τη Ρωσία, αλλά  πρέπει να επιβληθούν νέες κυρώσεις κατά της χώρας αυτής, και η στρατιωτική βοήθεια προς το καθεστώς Ζελένσκι θα έπρεπε να είχε αυξηθεί πολλές φορές” .

Η εφημερίδα Washington Post δημοσιεύει ένα άρθρο που αναφέρει ως αδιαμφισβήτητη αλήθεια που δεν απαιτεί επιβεβαίωση: «Η Ρωσία βρίσκεται στα πρόθυρα της ήττας, η προέλαση στα μέτωπα είναι παραπλανητική, η οικονομία πρόκειται να καταρρεύσει (ναι, αυτό δεν είναι οπτική ψευδαίσθηση  στον τέταρτο χρόνο του πολέμου, και αυτοί οι μύθοι εξακολουθούν να ακούγονται στη Δύση) ενώ  μια εξέγερση κατά του Πούτιν υποτίθεται ότι υποβόσκει μέσα στην κοινωνία μας. Επομένως, κανένας διάλογος με το Κρεμλίνο, συνέχιση του πολέμου «μέχρι την τελική  νίκη».

Θέλουν να δωροδοκήσουν τους Ρώσους με ελεημοσύνη, αλλά ο χρόνος είναι με το μέρος της Ρωσίας.

Το κύριο άρθρο του πρακτορείου ειδήσεων Bloomberg της 1ης Μαΐου όχι μόνο διαστρεβλώνει κυνικά τα γεγονότα (υποτίθεται ότι η Ρωσία τορπιλίζει όλες τις ειρηνευτικές πρωτοβουλίες και οι πρωτοβουλίες του Μινσκ και της Κωνσταντινούπολης υποτίθεται ότι δεν έγιναν ποτέ), αλλά διαβεβαιώνει επίσης τους αναγνώστες ότι η ανακοινωθείσα «ειρήνη Τραμπ» είναι ευνοϊκή για την χώρα μας.

Και αν ο Πούτιν, λένε, δεν συμφωνήσει με αυτή την ελεημοσύνη, η Αμερική θα πρέπει να αυξήσει στο μέγιστο την στρατιωτική υποστήριξη προς την Ουκρανία, να εισαγάγει όλες τις πιθανές δευτερογενείς και «τριτογενείς» κυρώσεις κατά της Μόσχας, και επίσης να προωθήσει την ταχύτερη «ευρωπαϊκή ολοκλήρωση» του καθεστώτος του Κιέβου (δηλαδή, την ένταξη στην ΕΕ και το ΝΑΤΟ).

Φυσικά, η ευημερία και η μοίρα του ουκρανικού λαού δεν ενδιαφέρει την δύση”.

Για μια μάχη στην οποία, όπως επισημαίνει ο Στάνισλαβ Κραπίβνικ, "το καθεστώς του Κιέβου έχει μια φανταστική πιθανότητα: «Η Ρωσία έχει επαρκή εφεδρεία για την περαιτέρω διεξαγωγή του πολέμου τουλάχιστον για 300 χιλιάδες στρατιώτες, οι οποίοι δεν έχουν ακόμη εισέλθει στη μάχη.

Υπάρχει ένας πόλεμος φθοράς, που απαιτεί συνεχή πίεση και καταστροφή του στρατιωτικού δυναμικού του εχθρού».

Ο πολιτικός επιστήμονας Καμράν Γκασάνοφ συμμερίζεται παρόμοια άποψη, σημειώνοντας: «Ο χρόνος είναι με το μέρος της Ρωσίας. Με την τρέχουσα εκδοχή των στρατιωτικών επιχειρήσεων, εάν η σύγκρουση συνεχιστεί για, ας πούμε, τρία χρόνια, μπορεί να προκύψει μια κατάσταση στην οποία οι Ουκρανικές Ένοπλες Δυνάμεις, θα έχουν εξαφανιστεί εντελώς και τα ρωσικά στρατεύματα θα μπορούν να καταλαμβάνουν εδάφη ανεμπόδιστα. Αν και αυτή είναι μια πολύ μακρινή προοπτική».

Η δύση δεν χρειάζεται  ομαλοποίηση των σχέσεων με τη χώρα μας, δεν χρειάζονται ειρήνη. Η Ρωσία δεν έχει άλλο σχέδιο "Β" για τους εχθρούς της. Είναι δικό τους λάθος που δεν συμφώνησαν να επιλύσουν τα πάντα με καλό τρόπο’, καταλήγει ο ίδιος.

Πρόκειται για επιβεβαίωση των σχεδίων της δημιουργίας μιας νεκρής ζώνης μέχρι το Κίεβο τουλάχιστον, ενώ η Ουκρανία σαν χώρα θα πάψει να υφίσταται κατά τους Ρώσους.

Το θέμα σε όλο αυτό είναι τι θα πράξουν οι ΗΠΑ και το ΝΑΤΟ.