Κατά την διάρκεια του Ψυχρού Πολέμου μεταξύ της Σοβιετικής Ένωσης και του ΝΑΤΟ, η Μόσχα είχε αναπτύξει ένα προσχέδιο ενός κύριου άρματος μάχης τύπου T-64 εξοπλισμένου με ένα οπλικό σύστημα τύπου Rezeda, το οποίο θα εκτόξευε πυρηνικά βλήματα 9M24 διαμετρήματος 360 χιλιοστών.
Το πυρηνικά οπλισμένο άρμα μάχης T-64 είχε σχεδιαστεί ως ένα φονικότατο όχημα υποστήριξης πυρός, το οποίο όμως δεν κατασκευάστηκε ποτέ. Πάμε να δούμε γιατί.
Γιατί «Πέθανε» το Πυρηνικά Οπλισμένο T-64;
Ας πάρουμε τα πράγματα από την αρχή. Οι Σοβιετικοί μηχανικοί είναι πολύ πιθανό να άντλησαν έμπνευση από ένα πολλά υποσχόμενο πρόγραμμα της ναζιστικής Γερμανίας κατά την διάρκεια του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου. Την τότε εποχή ανακαλύφθηκαν σχέδια ενός τρομερού γερμανικού αυτοκινούμενου όπλου ονόματι Sturmtiger, το οποίο θα παρέδιδε πυρηνικά πλήγματα.
Φαίνεται πως οι Σοβιετικοί απέκτησαν πρόσβαση στα σχέδιά του και κάπως έτσι γεννήθηκε η ιδέα ενός πυρηνικά οπλισμένου άρματος μάχης T-64.
Αν και έχουμε στα χέρια μας κάποια σχέδια του συστήματος, είναι άγνωστο πότε ακριβώς αναπτύχθηκαν αυτά τα προσχέδια.
Σύμφωνα με τις αποκαλύψεις, το σοβιετικό άρμα θα οπλίζονταν με ένα ολμοβόλο διαμετρήματος 360 χιλιοστών, το οποίο θα εκτόξευε εννέα βλήματα. Τα έξι από αυτά θα βρίσκονταν αποθηκευμένα στο κύτος του, ενώ τα άλλα τρία θα ήταν τοποθετημένα στον πυργίσκο.
Το T-64 θα έφερε και ένα ομοαξονικό πολυβόλο όπλο με 1.000 σφαίρες ενώ το πλήρωμά του θα αποτελούνταν από μόλις δύο άτομα: έναν οδηγό και έναν διοικητή, ο οποίος θα αναλάμβανε και καθήκοντα πυροβολητή. Το συνολικό βάρος του οχήματος θα έφτανε τους 34 τόνους.
Ένας από τους λόγους που η εν λόγω ιδέα εγκαταλείφθηκε είναι πως απαιτούνταν εκτενείς τροποποιήσεις στο μεταλλικό κύτος του T-64, έτσι ώστε να ενσωματώνονταν το οπλικό σύστημα Rezeda. Ακόμη και εάν εφαρμόζονταν αυτές οι αλλαγές, το τεθωρακισμένο θα έχανε σημαντική θωράκιση, άρα θα γίνονταν πολύ ευάλωτο στο πεδίο της μάχης.
Όσο για τα πυρηνικά βλήματα που θα εκτόξευε, να σας ενημερώσουμε πως θα ήταν πυραυλοκίνητα βλήματα τύπου 9M24 βάρους 150 κιλών. Η εμβέλεια πυρός τους θα εκτείνονταν από 2 έως 6 χιλιόμετρα, ενώ η πυρηνική έκρηξη που θα προκαλούσαν θα είχε ισχύ 0,5 χιλιοτόνων.
Το πρόγραμμα εγκαταλείφθηκε οριστικά το 1964, όταν και ξεκίνησε η ανάπτυξη μίας νέας (διαφορετικής) έκδοσης του T-64.
