Ήταν Δεκέμβριος του 2014, ακριβώς πριν από μια πενταετία, όταν το πολιτικό σκηνικό έπαιρνε φωτιά με αφορμή την εκλογή Προέδρου της Δημοκρατίας. Κυβέρνηση και τότε η Νέα Δημοκρατία, αλλά ο ΣΥΡΙΖΑ επέλαυνε προς την εξουσία.

Εκείνη η πολιτική περιπέτεια κατέληξε όπως όλοι θυμόμαστε στην αδυναμία της κυβέρνησης να εκλέξει Πρόεδρο τον Σταύρο Δήμα, στη διάλυση της Βουλής και στην προκήρυξη εκλογών τις οποίες ο Αλέξης Τσίπρας κέρδισε με άνεση.

Διαβάστε επίσης: Η μεγάλη αλλαγή που έρχεται στα ταξίδια από και προς τις ΗΠΑ
Πέντε χρόνια μετά το θέμα της εκλογής Προέδρου της Δημοκρατίας επανέρχεται στο πολιτικό σκηνικό, χωρίς όμως να υπάρχει μπροστά το ενδεχόμενο εκβιαστικών εκλογών.

Η αναθεώρηση του Συντάγματος επιτρέπει επί της ουσίας στην κυβέρνηση να εκλέξει Πρόεδρο ακόμη και με 151 βουλευτές καθώς η αποσύνδεση από τον χρόνο των εκλογών ήταν μια απόφαση που έπρεπε να έχει ληφθεί εδώ και χρόνια.

Την προηγούμενη εβδομάδα ο… υποψήφιος διάδοχος του Προκόπη Παυλόπουλου κυριάρχησε στις συζητήσεις και όλα τα κόμματα έδειξαν ενδιαφέρον για το ποιος τελικά θα περάσει τα σκαλιά του Προεδρικού Μεγάρου.

Η ονοματολογία έχει πάρει φωτιά, άλλοτε για να «καούν» οι υποψήφιοι, άλλοτε για να «τεσταριστούν» στο πολιτικό πεδίο κι άλλοτε για να δουν τα κόμματα το «γκελ» που κάνουν στην κοινωνία

Το σίγουρο είναι ότι μέχρι τις γιορτές, και μέχρι ο Πρωθυπουργός να πάει στο βουνό και να πάρει «καθαρές» αποφάσεις, θα ακουστούν πολλά.

Αναζητείται συναίνεση

Η πρόσφατη αποστροφή του στη Βουλή όπου μίλησε για πρόσωπο με ευρύτερη συναίνεση, και το μπαράζ αντίστοιχων δηλώσεων από υπουργούς, αναγκάζει τους πάντες να σβήνουν και να γράφουν ονόματα.

Τα σενάρια πολλά, όμως, αυτό που κυριαρχεί είναι ότι ο Πρωθυπουργός θα θελήσει να πάει σε μια εκλογή Προέδρου που θα ψηφιστεί από περισσότερα του ενός κόμματα.

Μέχρι εκείνη την ώρα, όμως, ακριβώς επειδή φούντωσαν τα σενάρια, είναι σίγουρο ότι στη ΝΔ θα αρχίσουν να… τρώγονται. Αλλωστε, στον γρίφο Μητσοτάκη περί προσώπου κοινής αποδοχής πολλοί είδαν «φάγωμα» του Αντώνη Σαμαρά, άλλοι του Κώστα Καραμανλή, άλλοι ότι δεν θα ανανεωθεί η θητεία του Προκόπη Παυλόπουλου.

Ήδη, σύμφωνα με πληροφορίες των «ΝΕΩΝ», από το «σαμαρικό μπλοκ», που όλον αυτόν τον καιρό πιέζει για να γίνει Πρόεδρος ο πρώην πρωθυπουργός, υπάρχει έντονη δυσαρέσκεια.

Λέγεται μάλιστα ότι αν δεν προταθεί ο κ. Σαμαράς θα ανοίξει νέος πόλεμος με τον Κ. Μητσοτάκη κι αναλόγως θα υπάρξει κίνηση και από το «καραμανλικό στρατόπεδο» αν δεν ικανοποιηθούν με το πρόσωπο που θα επιλεγεί.

Σε όλο αυτό το σκηνικό πρέπει να προστεθεί κι ένα επικοινωνιακό μπαράζ από την πλευρά του νυν Προέδρου ο οποίος επιθυμεί διακαώς την ανανέωση της θητείας του και κάνει αγώνα για να αποκαταστήσει αφενός τις σχέσεις του με τον Κ. Μητσοτάκη, κι αφετέρου να αναδείξει το συναινετικό και μετριοπαθές προφίλ του που ήδη έχει τη στήριξη του ΣΥΡΙΖΑ.

Όπως και να έχουν τα πράγματα η υπόθεση μοιάζει με τυλιγμένο κουβάρι στο οποίο έχουν χαθεί οι άκρες και μόνο ο Πρωθυπουργός μπορεί να το ξεμπλέξει.

Ή λύνοντάς το ή… κόβοντάς το μαχαίρι ώστε να σταματήσουν και οποιαδήποτε σενάρια αμφισβήτησης της πολιτικής κυριαρχίας του.

Σενάριο πρώτο: Προκόπης ξανά;

Ως πρόσωπο κοινής αποδοχής (τουλάχιστον αποδοχής Τσίπρα) θα μπορούσε να είναι ο Προκόπης Παυλόπουλος, αν και το σενάριο αδυνατίζει πολύ από το γεγονός ότι ο Κ. Μητσοτάκης δεν τον είχε ψηφίσει το 2015, επομένως μπορεί να αρνηθεί και τώρα.

Ωστόσο, έχει δύο θετικά στοιχεία: Το πρώτο είναι ότι θα ικανοποιούσε το «καραμανλικό μπλοκ» του κόμματος και θα είχε ήσυχο το κεφάλι του ως προς την εσωτερική αντιπολίτευση που θα του ασκούταν.

Το δεύτερο είναι ότι θα τον ψήφιζε ο ΣΥΡΙΖΑ ο οποίος έχει εκφραστεί με κολακευτικά λόγια για την πενταετή θητεία του κατά την οποία συνεργάστηκε άψογα με τον Αλέξη Τσίπρα. Βεβαίως, θα υπάρξουν γκρίνιες και μέσα στον ΣΥΡΙΖΑ και μέσα στο ΚΙΝΑΛ που λένε (και απαιτούν) έναν Πρόεδρο από τον χώρο της Κεντροαριστεράς.

Η συνεργασία Παυλόπουλου – Τσίπρα, σε σημείο παρεξηγήσεως έχει άλλωστε εξοργίσει μεγάλη μερίδα της Δεξιάς που «είδε» σύμπλευση της καραμανλικής συνιστώσας με τον ΣΥΡΙΖΑ και δεν… θέλει να ακούει για ανανέωση της θητείας. Ακόμη κι αν τον πρότεινε ο Μητσοτάκης ενδεχομένως να υπήρχαν διαρροές που θα πλήγωναν τη ΝΔ.

Σενάριο δεύτερο: Σαμαράς ή Καραμανλής

Είναι μάλλον το πιο απίθανο σενάριο καθώς πρόκειται για καθαρά κομματικές επιλογές, αν και με διαφορετική αντιμετώπιση από τα κόμματα της αντιπολίτευσης. Π.χ. στον ΣΥΡΙΖΑ λατρεύουν να μισούν τον Σαμαρά ενώ έχουν εκφραστεί θετικά για τον Καραμανλή.

Η επιλογή προσώπου ευρύτερης αποδοχής ή όπως είπε ο Γ. Γεραπετρίτης «να έχει απήχηση στην κοινωνία και συσπειρωτικές τάσεις στα εθνικά θέματα», μάλλον καίει τα παραπάνω πρόσωπα. Χωρίς αυτό να σημαίνει ότι ειδικά η περίπτωση Καραμανλή δεν θα ήταν η έκπληξη που θα ήθελε ο κ. Μητσοτάκης για να στριμώξει και τον ΣΥΡΙΖΑ.

Στο σενάριο να μην προταθεί ο κ. Σαμαράς πάντως, αναμένεται σύγκρουση με το πρωθυπουργικό περιβάλλον και ήδη έχουν πέσει οι πρώτες τροχιοδεικτικές βολές. Η ομιλία του στο συνέδριο, οι ακραίες θέσεις του για το μεταναστευτικό και η ατζέντα που ξεδίπλωσε δείχνουν ότι ο κ. Σαμαράς ετοιμάζεται για ρήξεις…

Σενάριο τρίτο: Η πρώτη γυναίκα Πρόεδρος

Όπως λέγεται είναι αυτό που θέλει περισσότερο ο Πρωθυπουργός ώστε να σηματοδοτήσει την αλλαγή του πολιτικού σκηνικού. Ενα πρόσωπο μη πολιτικό ή από τον χώρο της Κεντροαριστεράς δεν θα έβρισκε αντίθετο και τον ΣΥΡΙΖΑ. Για παράδειγμα έχει ακουστεί το όνομα της προέδρου του ΣτΕ, Αικατερίνης Σακελλαροπούλου, αλλά και των Αννας Διαμαντοπούλου, Μαρίας Δαμανάκη και της καθηγήτριας Πανεπιστημίου, Μαρίας Ευθυμίου, αδελφής του πρώην υπουργού του ΠΑΣΟΚ, Πέτρου Ευθυμίου.

Και η έκπληξη; Η πρόταση του Κώστα Σκανδαλίδη να είναι η Φώφη Γεννηματά υποψήφια.

Σενάριο τέταρτο: Όνομα – έκπληξη

Εδώ πάμε στη λογική της ακύρωσης όλων των πολιτικών ονομάτων και της επιλογής ενός προσώπου που θα κάνει «γκελ», δεν θα είναι σκληρός κομματικός, θα προσφέρει την έκπληξη και την ανανέωση που θέλει ο Πρωθυπουργός. Για παράδειγμα έχει πέσει στο τραπέζι το όνομα του Απόστολου Δοξιάδη ή του προέδρου του Ιδρύματος Σταύρος Νιάρχος, Ανδρέα Δρακόπουλου.

Επίσης, αυτό του συνταγματολόγου Νίκου Αλιβιζάτου που έχει συμπάθειες στην Κεντροαριστερά, του Ευάγγελου Βενιζέλου αλλά και του πρώην πρωθυπουργού, Λουκά Παπαδήμου, ο οποίος όμως είχε στοχοποιηθεί από τον ΣΥΡΙΖΑ στα χρόνια της αντιμνημονιακής αντίστασης, κι όχι μόνο τότε.

Λα τα παραπάνω «παίζουν», όμως, δεν θα αποκλειόταν ένα πρόσωπο που δεν έχει ακουστεί ποτέ και που το κρατά ο Πρωθυπουργός επτασφράγιστο μυστικό.

Σενάριο πέµπτο: Κοινής αποδοχής και διπλές εκλογές

Υπάρχει κι ένα σενάριο που διακινείται εσχάτως και αυτό δεν είναι άλλο από τις διπλές εκλογές μέσα στο 2020. Αυτοί που «υφαίνουν» αυτό το σενάριο λένε ότι ο Πρωθυπουργός θα προτείνει ένα πρόσωπο κοινής αποδοχής, θα εκλεγεί Πρόεδρος και αν δεν συμφωνήσει ο ΣΥΡΙΖΑ σε αλλαγή του εκλογικού νόμου θα πάει σε διπλές εκλογές προκειμένου να «κάψει» την απλή αναλογική και μαζί και τον Αλέξη Τσίπρα.

Αν και αυτή η πολιτική μεθόδευση δεν ταιριάζει στην πολιτική… mentalite του Κυριάκου Μητσοτάκη οι υποστηρικτές της λένε ότι με τη φόρα που έχει η ΝΔ θα οδηγούσε τον ΣΥΡΙΖΑ σε απανωτές ήττες και τον Αλέξη Τσίπρα στην αποστρατεία.

Το σενάριο αυτό ενίσχυσε η δήλωση του Τάκη Θεοδωρικάκου: «Ο μόνος τρόπος για να μην υπάρξουν διπλές εκλογές είναι να συναινέσει ο κ. Τσίπρας σε έναν άλλο εκλογικό νόμο αλλιώς δεν υπάρχει άλλος δρόμος».

Και ήδη κάποιοι παίρνουν τα ημερολόγια και σημειώνουν Κυριακές που θα μπορούσαν να γίνουν εκλογές. Εστω κι αν διαψευστούν πολλές φορές, καθώς όπως γνωρίζουμε «οι εκλογές, ο ανασχηματισμός και η… χρεοκοπία δεν προαναγγέλλονται ποτέ».