Ένα αμερικανικό πνευματιστικό περιοδικό, το «Μεταφυσικοί Ορίζοντες», δημοσίευσε δύο περιπτώσεις επικοινωνίας, από τις οποίες η μία ήταν επικοινωνία με νεκρό και η άλλη με έναν ζωντανό κατάδικο, που βρισκόταν σε φυλακή της πολιτείας της Τζώρτζια. Και οι δύο περιπτώσεις, σύμφωνα με το περιοδικό, αποτελούσαν απόδειξη της δυνατότητας, κάτω από ορισμένες συνθήκες, να πραγματοποιηθεί μια υπερφυσική επικοινωνία, την οποία η επιστήμη και η κοινή λογική αδυνατούσαν να παραδεχτούν.

Στην πρώτη περίπτωση αναφερόταν το εξής περιστατικό: Μια γυναίκα ηλικίας 35 ετών κατέφυγε σε ένα γνωστό μέντιουμ και του γνωστοποίησε ότι ο σύζυγός της είχε πεθάνει, αφήνοντας μια σειρά από ατακτοποίητους λογαριασμούς κι άλλες εκκρεμότητες, που έπρεπε να της αποκαλυφθούν, ώστε να μπορέσει να διευθετήσει όλα τα ζητήματα.

Το μέντιουμ, μια νεαρή γυναίκα 24 ετών, κατόρθωσε να γίνει ο ενδιάμεσος σταθμός της συνομιλίας ανάμεσα στη χήρα και τον νεκρό σύζυγό της. Μεταβίβαζε στον νεκρό τις ερωτήσεις της και της διαβίβαζε τις απαντήσεις του. Με αυτόν τον μάλλον ανορθόδοξο τρόπο, αποκαλύφθηκαν τελικά τρεις σοβαροί οικονομικοί δανεισμοί, την ύπαρξη των οποίων εκείνη αγνοούσε εντελώς. Ο προσφάτως αποθανών παρακάλεσε τη γυναίκα του να αναζητήσει τους πιστωτές του και να τους επιστρέψει αντιστοίχως 150, 435 και 680 δολάρια. Επιπλέον, της αποκάλυψε ότι είχε μια, άγνωστη σ’ εκείνην, αδερφή με τρία παιδιά και την ικέτευε να της ζητήσει συγχώρεση εκ μέρους του.

Ο θάνατος του ανθρώπου αυτού, που ήταν μεσίτης και που περιόδευε διαρκώς από πόλη σε πόλη, προήλθε από συμφόρηση, καθώς οδηγούσε το αυτοκίνητό του, επιστρέφοντας από τη Φιλαδέλφεια. Ήταν μόλις 40 ετών, ακμαιότατος κι έτσι, δεν του είχε δημιουργηθεί η ανάγκη να τακτοποιήσει τις υποθέσεις του ή έστω να αφήσει μια διαθήκη.

Η ίδια η σύζυγος εξηγούσε στο περιοδικό ότι ήταν προικισμένη από μικρή με ένα είδος υπεραισθησίας, που τη βοηθούσε συχνά να γνωρίζει εκ των προτέρων τις ψυχικές διαθέσεις του άντρα της, όταν εκείνος έλειπε σε περιοδείες.

«Συχνά γνώριζα αν θα επέστρεφε χαρούμενος ή στενοχωρημένος, με χρήματα ή χωρίς χρήματα, αισιόδοξος ή απαισιόδοξος. Ένιωθα πως είχε κάποιο μυστικό, που δεν επεδίωξα να το αποκαλύψω, ίσως γιατί φοβόμουν για τη φύση του. Για την αδερφή του και τα τρία της παιδιά, που ζούσε στον Μισισιπή και που τη βοηθούσε οικονομικά εν αγνοία μου, έμαθα από το μέντιουμ. Την αναζήτησα και τη βρήκα, αλλά ούτε κι εκείνη γνώριζε την ύπαρξή μου. Ο άντρας μου ήταν καλός και τρυφερός, αλλά κρυψίνους και άτακτος».

Η σύζυγος περιέγραφε ακόμη πώς αισθανόταν, όταν επικοινωνούσε με τον νεκρό: «Στην αρχή βίωνα μια βαθιά ταραχή, καθώς έβλεπα το κάτωχρο πρόσωπο της διαμέσου, που ήταν τόσο βυθισμένη στην παραίσθησή της. Ανησυχούσα μήπως λιποθυμήσω. Ύστερα, αναγνώριζα τη φωνή του άντρα μου να βγαίνει μέσα από το στόμα μιας ξένης. Φεύγοντας από τον χώρο της, αισθανόμουν τέτοια δυσφορία και ψυχική κόπωση, που αναρωτιόμουν αν θα κατορθώσω να συνέλθω. Πάντως, εκποίησα ένα από τα δύο μας ακίνητα, σύμφωνα με τη θέλησή του, για να τακτοποιήσω τις οφειλές του και για να βοηθήσω εμπράκτως την αδερφή του και τα τρία της παιδιά».

Μια άλλη, ίσως ακόμα πιο ενδιαφέρουσα περίπτωση, αναφερόταν στο ίδιο περιοδικό. Μια νέα κοπέλα, ονόματι Κρίστι Μπέλμαν, συνδεόταν ερωτικά για δύο χρόνια με έναν νέο, που ήταν δοκιμαστής αυτοκίνητων. Επρόκειτο να παντρευτούν, όταν έλαβε ξαφνικά ένα γράμμα του, που έλεγε: «Είσαι άξια για καλύτερη τύχη. Είμαι ένας πρόστυχος. Μη με αναζητήσεις πουθενά και ποτέ! Πες ότι δε με συνάντησες στη ζωή σου. Συγχώρησέ με και ξέχασέ με».

Η κοπέλα εξηγούσε στο περιοδικό ότι το μόνο που της έμενε να κάνει ήταν να υπακούσει, γνωρίζοντας τον χαρακτήρα του, αφού ήταν επίμονος και ξεροκέφαλος άνθρωπος. Μάλιστα, υποψιάστηκε ότι πιθανά να είχε συνάψει άλλη σχέση με μία φίλη της, που την είχε χάσει τους τελευταίους μήνες. Διαλύθηκε ψυχολογικά, αλλά μετά από έναν χρόνο κατάφερε να ανασυγκροτηθεί και να συνέρθει αρκετά, χωρίς όμως να έχει κλείσει εντελώς η πληγή.

Εν τούτοις, αποφάσισε να καταφύγει σε ένα μέντιουμ, γιατί ένιωθε να λαμβάνει αδιόρατα και μπερδεμένα μηνύματα στο υποσυνείδητό της από τον πρώην αγαπημένο της. Στις πρώτες συνεδρίες, το μέντιουμ δεν μπορούσε να τον εντοπίσει γεωγραφικά, γιατί αυτό πρωτίστως ενδιέφερε την Κρίστι, μιας και επιθυμούσε να τον δει από κοντά. Σε κάποια επόμενη συνάντησή τους, όμως, το μέντιουμ, με τη φωνή του αγαπημένου της, της εξομολογήθηκε ότι βρισκόταν στη φυλακή και της υπέδειξε σε ποια ακριβώς είχε εγκλειστεί ως τρόφιμος. Είχε πάρει μέρος σε μια διάρρηξη, είχε καταδικαστεί, είχε αρρωστήσει και της ζητούσε με λαχτάρα να τον επισκεφτεί.

Πολλοί επιστήμονες φρονούν πως η ψυχική ευαισθησία ενός προικισμένου ανθρώπου έχει την ικανότητα να εκμηδενίζει όλες τις αποστάσεις, είτε σε αυτόν τον κόσμο, είτε στον κόσμο των νεκρών, προκειμένου να επικοινωνήσει με αυτόν που πραγματικά επιθυμεί.

Η είδηση δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα «ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ», στις 11/05/1969…