Ὅσο αὐξάνεται ἡ ἁγιοπατερικὴ ὕστατη καὶ μαρτυρικὴ ἀντίδραση τοῦ ποιμνίου τῆς Ἐκκλησίας, δηλ. ἡ διακοπὴ ἐκκλησιαστικῆς κοινωνίας μὲ τοὺς αἱρετίζοντες οἰκουμενιστές, τόσο αὐξάνεται καὶ ἡ ὀργὴ τους, μὴ ὄντες ἰκανοὶ νὰ ἀποδεχθοῦν, ὅτι ὑπάρχουν ἀκόμα – παρόλη τὴν προεργασία καὶ τὴν πλύση ἐγκεφάλου ποὺ ἔκαναν – ὀρθόδοξα ἀντανακλαστικὰ στὸ ποίμνιο. Τὸ τελευταῖο ἐπιχείρημα ποὺ ἔχουν ἀνακαλύψει, ἀφοῦ ἡ προσπάθεια τους νὰ ἀνακηρύξουν τὸν 15ο Κανόνα δυνητικό ἀπέτυχε, εἶναι, ὅτι τάχα οἱ ἀποτειχιζόμενοι βρίσκονται ἐκτὸς Ἐκκλησίας, διότι διακόπτουν ὄχι μόνο τὸ μνημόσυνο τοῦ Ἐπισκόπου τους ἀλλὰ καὶ ὅτι τάχα ἀνακηρύττουν ἔτσι τὸν ἑαυτό τους Ἐκκλησία. Αὐτὸ φυσικὰ ἀποτελεῖ ἐπαναλαμβανόμενη καὶ κατάφωρη κατάργηση τῶν Ἱερῶν Κανόνων καὶ τῶν παρακαταθηκῶν τῶν Ἁγίων Πατέρων. Γιατὶ οἱ Κανόνες μᾶς προστάζουν, καὶ ὅτι ὁ κοινωνῶν ἀκοινωνήτῳ ἀκοινώνητος ἔστω, καὶ ὅτι δὲν ἐπιτρέπεται ἕνας πιστός, νὰ διακόψει τὸ μνημόσυνο τοῦ δικοῦ του Ἐπισκόπου καὶ νὰ πάει σὲ ἄλλον.

Εἶναι φυσικὸ κακόδοξοι ἄνθρωποι, νὰ ἀντιδροῦν στὸν νόμο τοῦ Πνεύματος καὶ νὰ ψάχνουν αἰτίες γιὰ νὰ κατηγορήσουν ἢ γιὰ νὰ καταργήσουν τοὺς Ἱεροὺς Κανόνες καὶ νὰ συντάξουν νέους, δικούς τους, ὄχι σύμφωνους μὲ τὸ πνεῦμα τοῦ Θεοῦ, ἀλλὰ μὲ τὸ πνεῦμα τῆς παναίρεσης ποὺ ἐκπροσωποῦν εἴτε μὲ τὰ ἔργα τους, εἴτε μὲ τὴν σιωπή τους. Οἱ Ἱεροὶ Κανόνες ὅμως δείχνουν, ποιός πραγματικὰ εἶναι ἐκτὸς Ἐκκλησίας. Ἂς δοῦμε ἀπὸ τὸ ἱερό Πηδάλιο σὲ νεοελληνική, ἐλεύθερη μετάφραση μερικοὺς ἀπὸ αὐτοὺς καὶ ὁ καθένας μας ἂς κατανοήσει τοὺς συνειρμούς του καὶ ἂς βγάλει τὰ συμπεράσματά του:

7η ὑποσημείωση τῶν προλεγομένων τῶν Ἱερῶν Κανόνων τους (Τί λέει γιὰ τοὺς παραβάτες τῶν Ἱερῶν Κανόνων): Ὅποιος παραβαίνει συνοδικὸ Κανόνα πρέπει νὰ τοῦ ἐπιβάλλεται, τὸ ἐπιτίμιο, ποὺ ὁρίζει ὁ Κανόνας, τὸν ὁποῖον παρέβη, κατὰ τὸν 2ο τῆς 6ης.

Οἱ Ἀπόστολοι στὸν ἐπίλογο τῶν Κανόνων: Οἱ θεῖοι Κανόνες πρέπει νὰ τηροῦνται ἀπὸ ὅλους χωρὶς ἀλλαγές. Ὅσοι δὲν τοὺς τηροῦν ὑποβάλλονται σὲ φρικτὰ ἐπιτίμια. Αὐτά, Ἐπίσκοποι, σᾶς διατάζουμε γιὰ τοὺς Κανόνες. Ἐάν μείνετε σὲ αὐτές τὶς διαταγές, θὰ σωθεῖτε καὶ θὰ ἀποκτήσετε εἰρήνη, ἐάν ὅμως γίνετε ἀνυπάκοοι, θὰ κολασθεῖτε καὶ θὰ ἔχετε συνεχὴ πόλεμο μεταξύ σας, ὡς πρέπουσα καταδίκη, διότι δὲν ἀκούσατε καὶ δὲν ὑπακούσατε στὰ λόγια μας.

7ος Ἀποστολικός: Δὲν πρέπει νὰ γιορτάζουμε μαζὶ μὲ τοὺς Ἰουδαίους ἢ νὰ δεχόμαστε τὰ δώρα τῶν γιορτῶν τους ἢ τὰ ἄζυμα, ὅπως ὁρίζει ὁ 70ος Κανόνας ἀλλὰ καὶ ὁ 37ος και ο 38ος τῆς Λαοδικείας.

10ος Ἀποστολικός: Ὅποιος συμπροσεύχεται μὲ ἀκοινώνητο, ἀκόμα καὶ στὸ σπίτι του, αὐτός πρέπει νὰ ἀφορίζεται.

30ος Ἀποστολικός: Ἐὰν κάποιος Ἐπίσκοπος χρησιμοποίησε ὡς μέσο κοσμικοὺς ἄρχοντες καὶ μέσω αὐτῶν πῆρε ἀξίωμα στὴν Ἐκκλησία πρέπει νὰ καθαιρεῖται καὶ νὰ ἀφορίζεται ὅπως καὶ αὐτοὶ ποὺ κοινωνοῦν μαζί του ( 2ος τῆς 4ης, 3ος και 5ος τῆς 7ης και 13ος τῆς Λαοδικείας).

45ος Ἀποστολικός: Ἐπίσκοπος ἢ Πρεσβύτερος ἢ Διάκονος, ὁ ὁποῖος συμπροσευχήθηκε μὲ αἱρετικούς, πρέπει μόνο νὰ ἀφορίζεται, ἐὰν ὅμως τοὺς ἐπέτρεψε νὰ τελέσουν, ὡς Κληρικοί, κάποιο ἐκκλησιαστικὸ λειτούργημα, νὰ καθαιρεῖται.

58ος Ἀποστολικός: Ἐπίσκοπος ἢ Πρεσβύτερος ποὺ ἀμελεῖ τὸν κλῆρο καὶ τὸν λαὸ καὶ δὲν τοὺς διδάσκει τὴν εὐσέβεια πρέπει νὰ ἀφορίζεται. Ἂν μάλιστα ἐπιμένει στὴν ἀμέλεια καὶ στὴν τεμπελιά, πρέπει νὰ καθαιρεῖται (Τῆς 4ης 21ος καὶ τῆς 6ης 19ος, τῆς 1ης 80ος,…).

62ος Ἀποστολικός: Ἐὰν κάποιος Κληρικός, ἐπειδὴ ἀνθρωπίνως φοβᾶται τοὺς Ἰουδαίους, τοὺς εἰδωλολάτρες ἢ τοὺς αἱρετικούς, ἀρνηθεῖ τὸ ὄνομα τοῦ Χριστοῦ, πρέπει νὰ ἀποβάλλεται, ἐὰν ἀρνηθεῖ τὸ ὄνομα τοῦ Κληρικοῦ, πρέπει νὰ καθαιρεῖται.

81ος Ἀποστολικός: Ἐὰν κάποιος Χριστιανὸς προσφέρει λάδι γιὰ θυσία σὲ εἰδωλολατρικὸ ναὸ ἢ σὲ συναγωγὴ Ἰουδαίων καὶ στὶς γιορτές τους καὶ ἀνάψει μὲ αὐτό λυχνία, πρέπει νὰ ἀφορίζεται (Ἀποστ. 7ος, 65ος και 80ος, τῆς 6ης 11ος, τῆς Ἀντιοχ. 1ος, τῆς Λαοδικ. 29ος, 37ος, 38ος, τῆς Καρθ. 59ος, 82ος, 123ος).

72ος Κανόνας τῆς 4ης Οἰκουμενικῆς Συνόδου: Δὲν ἐπιτρέπεται σὲ ὀρθόδοξο ἄνδρα νὰ συνδέεται μὲ αἱρετικὴ γυναῖκα οὔτε σὲ ὀρθόδοξη γυναῖκα νὰ συνάπτει γάμο μὲ αἱρετικὸ ἄνδρα. Ἐὰν ἀποδειχθεῖ, ὅτι συνέβη κάτι ἀπὸ ὅλα αὐτά, ὁ γάμος θεωρεῖται ἄκυρος…. Ἐὰν κάποιος παραβεῖ αὐτά, ποὺ ὁρίζονται ἀπὸ ἐμᾶς, πρέπει νὰ ἀφορίζεται.

Στὴν ἐρμηνεία τοῦ Κανόνα τῆς ἐν Καρθαγένῃ τοπικῆς Συνόδου: Μὲ πολλὰ ἐπιχειρήματα ἀποδεικνύει ὁ παρὼν Κανόνας, ὅτι τὸ βάπτισμα τῶν αἱρετικῶν καὶ σχισματικῶν δὲν μπορεῖ νὰ γίνει δεκτὸ καὶ ὅτι πρέπει αὐτοὶ νὰ βαπτίζονται, ὅταν ἐπιστρέφουν στὴν Ὀρθοδοξία τῆς Καθολικῆς Ἐκκλησίας. Πρῶτον, γιατὶ τὸ βάπτισμα εἶναι ἕνα καὶ γιατὶ αὐτὸ βρίσκεται μόνο στὴν Καθολικὴ Ἐκκλησία. Ἀκολούθως οἱ αἱρετικοὶ καὶ οἱ σχισματικοί, ἐπειδὴ βρίσκονται ἔξω ἀπὸ τὴν Ἐκκλησία, δὲν ἔχουν τὸ ἕνα βάπτισμα.

Στὴν τοπικὴ Σύνοδο τῆς Λαοδικείας:

6ος Κανόνας: Δὲν ἐπιτρέπεται στοὺς αἱρετικοὺς νὰ εἰσέρχονται στὴν Ἐκκλησία, ἂν ἐπιμένουν στὴν αἵρεση (βλέπε καὶ 45ος καὶ 65ος Ἀποστολικός).

37ος Κανόνας: Δὲν ἐπιτρέπεται νὰ παίρνουμε τὰ δῶρα ποὺ μᾶς στέλνονται ἀπὸ Ἑβραίους καὶ αἱρετικοὺς στὶς γιορτές τους, οὔτε νὰ συνεορτάζουμε μὲ αὐτούς.

39ος Κανόνας: Δὲν ἐπιτρέπεται νὰ συνεορτάζουμε μὲ τὰ ἔθνη καὶ νὰ κοινωνοῦμε τὴν ἀθεότητά τους.

Σχόλιο στὸν πρῶτο Κανόνα τῆς 4ης Οἰκουμενικῆς Συνόδου: …Ἀλλὰ ἀναθεματίζουν (σημ. οἱ Ἅγιοι Πατέρες) καὶ ὅποιον δὲν κρατάει τὰ εὐσεβῆ δόγματα τῶν προαναφερθέντων Πατέρων, οὔτε τὰ φρονεῖ μὲ τὸν νοῦ, οὔτε τὰ κηρύττει μὲ τὴν γλώσσα, ἀλλὰ ἀντιθέτως ἐπιχειρεῖ νὰ ἐναντιώνεται σ’ αὐτά, καὶ ὁρίζουν, ὅτι αὐτός πρέπει νὰ ἀποβάλλεται ἀπὸ τὸν κατάλογο τῶν Χριστιανῶν καὶ νὰ ἀποκόπτεται, ὡς ἐχθρὸς καὶ ὡς μολυσμένο μέλος.

Κανεὶς πιστὸς ἀπὸ αὐτοὺς ποὺ διέκοψαν τὴν μνημόνευση τῶν οἰκουμενιστῶν Ἐπισκόπων δὲν πῆγε σὲ «Σύνοδο» ἢ ἀλλοῦ, π.χ. στὴν Ἀσσίζη καὶ δὲν περιφρόνησε τοὺς Κανόνες Κανεὶς δὲν τόλμησε νὰ ἀμφισβητήσει τὴν διδασκαλία τῶν Πατέρων. Πῶς λοιπὸν εἶναι ἐκτὸς Ἐκκλησίας; Καὶ ἂν αὐτοὶ, γιὰ νὰ κάνουμε τὸν advocatus diaboli βρίσκονται ἐκτός, τότε ποῦ βρίσκονται οἱ ἄλλοι, ποὺ συνάχθηκαν «συνοδικῶς» καὶ τοὺς ἀκύρωσαν («ἐν Ἁγίῳ Πνεύματι» ὅπως λέει π.χ. ὁ Κορίνθου κ.ἄ.); Ἂς ξαναδιαβάσουμε, τί λέει τὸ Ἱερὸ Πηδάλιο γιὰ τὸ κῦρος τῶν Ἱερῶν Κανόνων: Ὅσοι δὲν τοὺς τηροῦν ὑποβάλλονται σὲ φρικτὰ ἐπιτίμια… πρέπει νὰ ἀποβάλλονται ἀπὸ τὸν κατάλογο τῶν Χριστιανῶν καὶ νὰ ἀποκόπτονται, ὡς ἐχθροὶ καὶ ὡς μολυσμένα μέλη.

Ἀδαμάντιος Τσακίρογλου, Κλασσικὸς φιλόλογος, Ἱστορικός.