Εορτάστηκε η Σύναξη της Ι.Εικόνος της Παναγίας Βηματαρίσσης στον Πειραιά

Μέσα στο φως της Αναστάσεως δεν υπάρχουν ούτε φόβοι, ούτε μάχες. Υπάρχει μόνο το φως που γεμίζει τα πάντα, που ερμηνεύει τα πάντα, που θεραπεύει τα πάντα.

Του Σταμάτη Μιχαλακόπουλου / Ι. Ν. Ευαγγελιστρίας
Φωτογραφίες: Παναγιώτης Καράπασιας

Με τη δέουσα εκκλησιαστική λαμπρότητα και μέσα στο αναστάσιμο κλίμα, τιμήθηκε η σύναξη της ιεράς εικόνος της Παναγίας της Βηματάρισσας, της Ιεράς Μονής Βατοπαιδίου, την Κυριακή 23 Απριλίου, στον Ιερό Ναό Ευαγγελιστρίας Πειραιώς.

Το Σάββατο 22 Απρίλίου, παραμονή της εορτής, τελέσθηκε ο Μέγας Πανηγυρικός Εσπερινός και η Ιερά Παράκληση, ενώ στη συνέχεια ακολούθησε κατανυκτική ιερά αγρυπνία.

Την ημέρα της εορτής, τελέσθηκε ο Όρθρος και η αρχαιοπρεπής θεία Λειτουργία του Αποστόλου και Ευαγγελιστού Μάρκου, προεξάρχοντος του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Πειραιώς κ. Σεραφείμ.

Ο Σεβασμιώτατος, στο λόγο που απηύθυνε προς τους πιστούς μετά το πέρας της θ. Λειτουργίας, αναφέρθηκε σε όλα τα γεγονότα της ημέρας. Καταρχήν στο γεγονός της εμφανίσεως του αναστημένου Χριστού μέσα στο υπερώο και της ψηλαφήσεως του Αποστόλου Θωμά. Ταυτόχρονα, στην σύναξη της Υπεραγίας Θεοτόκου, της επιλεγόμενης Βηματαρίσσης και την εόρτιο μνήμη του Αγίου μεγαλομάρτυρος Γεωργίου. Τέλος, με αφορμή την τέλεση της θ. Λειτουργίας του Αποστόλου Μάρκου, και στην μνήμη του Αγίου που εορτάζεται στις 25 Απριλίου.

«Εορτάζουμε όλα αυτά τα ευλογημένα γεγονότα, για να μας προσδώσουν την Χάρη του Αναστάντος, για να μας χαρίσουν την λύτρωση, την ελπίδα, την ειρήνη και την χαρά, που είναι τα δώρα της Αναστάσεως.»

Είναι πολύ σημαντικό το γεγονός που περιγράφει το ιερό Ευαγγέλιο, συνέχισε ο Σεβασμιώτατος. Οι μαθητές είχαν βιώσει την αποκαραδοκία όλων των ελπίδων τους. Είχαν ζήσει τον φόβο και τον τρόμο. Είχαν βαδίσει μέσα στην σκιά του θανάτου. Ο Κύριος είχε βαδίσει τον μαρτυρικό δρόμο του αίματος και της θυσίας.

Όλα τα γεγονότα που είχαν προηγηθεί, είχαν συγκλονίσει και συντρίψει τον μικρό όμιλο των 11 πλέον μαθητών. Βρίσκονται τρομοκρατημένοι στο υπερώον, για να αποφύγουν τα βάσανα και τις θλίψεις των διωκτών του διδασκάλου.

«Και να, μέσα σ’ αυτήν την θλίψη, τον πόνο, την οδύνη, τον φόβο και τον τρόμο, ήλθε ο Ιησούς “και έστη εις το μέσον”. Αυτό είναι το γεγονός όλης της ζωής, όλης της ιστορίας και όλου του κόσμου.

Κάθε άνθρωπος περνάει από αυτόν τον καιάδα του πόνου και της οδύνης που βίωσαν οι μαθητές του Χριστού. Μπορεί να μην βιώνουμε αυτήν την αποκαραδοκία των ελπίδων, στον έσχατο βαθμό όπως εκείνοι. Αλλά κι εμείς φοβόμαστε, αγωνιούμε, υποφέρουμε, προβληματιζόμαστε.

Και περνάμε το καμίνι των θλίψεων, τα βάσανα, τις πίκρες, τις οδύνες, όλα όσα συγκροτούν τον βίο της καθημερινότητας μας που είναι βάναυση και σκληρή.»

Έχουμε λοιπόν ανάγκη από αυτό το γεγονός που έζησαν σήμερα οι Απόστολοι. Να έλθει ο Κύριος και να σταθεί μέσα στις καρδιές μας, στις κοινωνίες μας, στην οικογένεια μας. Και να μας πει αυτόν τον λόγο της ελπίδας και της ειρήνης και να βιώσουμε το γεγονός της Χάριτος Του.

Γιατί ο Αναστημένος Χριστός προσφέρει την λύτρωση, την θεραπεία, την σωτηρία, την υπέρβαση κάθε θανάτου και κάθε οδύνης.
Το δώρο της Αναστάσεως είναι ακριβώς αυτό το γεγονός. Και τότε, η ολιγοπιστία μας και η μικρότητα μας καταλύονται από το φως το ανέσπερο του Αναστημένου Κυρίου.

Ο Θωμάς έκανε μία πράξη βαθειάς αναγνώρισης, ότι ο Αναστημένος Χριστός είναι ο αληθινός Θεός. Και αυτός πρέπει να είναι και ο δικός μας λόγος.

Και όπως τόνισε ο Σεβασμιώτατος:

«Πάντοτε ο Χριστός έρχεται στις καρδιές που Τον ζητούν. Κι εμείς πρέπει να γονατίσουμε ενώπιον Του λέγοντας τον λόγο της πίστεως, της αναγνωρίσεως του σωτηριώδους έργου του για μας, “ο Κύριος μου και ο Θεός μου”. Και ακριβώς τότε, η ειρήνη του Θεού, η χαρά, η πληρότητα θα γεμίσουν την ύπαρξη μας.»

Με αυτόν τον τρόπο πορεύτηκαν οι Άγιοι, όπως ο μεγαλομάρτυς Άγιος Γεώργιος. Είχε στην καρδιά του τον Αναστημένο Χριστό γι’ αυτό και δεν δείλιασε μπροστά στο μαρτύριο και στον θάνατο. Γιατί κανείς δεν μπορούσε να σκοτώσει μέσα του, την εικόνα του Αναστάντος. Τον ίδιο Αναστημένο Χριστό βίωσε και ο Ευαγγελιστής Μάρκος.

Το γεγονός της Αναστάσεως είναι εκείνο που συγκροτεί την Εκκλησία και είναι η εγγύηση της προσωπικής αναστάσεως κάθε πιστού που βιώνει αυτό το γεγονός στην εσχατολογική του προοπτική και στην παρούσα βιοτή του.

Και ο Σεβασμιώτατος ολοκλήρωσε τον λόγο του:

«Αυτό το γεγονός μας το χαρίζει η Κυρία Θεοτόκος, της οποίας το ιερό εικόνισμα βρίσκεται στο μέσον του Ναού, στολισμένο με τα άνθη της αγάπης, της ευλάβειας και της άπειρης ευγνωμοσύνης μας.

Και καλούμαστε κι εμείς μέσα στην δική μας καρδιά, στο δικό μας υπερώο, να δεχθούμε τον Αναστημένο Κύριο για να απολαύσουμε τα δώρα της Αναστάσεως.

Μέσα στο φως της Αναστάσεως δεν υπάρχουν ούτε φόβοι, ούτε μάχες. Υπάρχει μόνο το φως που γεμίζει τα πάντα, που ερμηνεύει τα πάντα, που θεραπεύει τα πάντα».