Ἀγαπητοί μου Χριστιανοί,
ΧΡΙΣΤΟΣ  ΑΝΕΣΤΗ !
-Α-
Ἡ Ἀνάσταση τοῦ Χριστοῦ εἶναι τὸ μεγαλύτερο γεγονὸς στὴν παγκόσμια Ἱστορία. Ἐπάνω σ’ αὐτὸ στηρίζεται ἡ Ἁγία μας Ἐκκλησία, καθὼς καὶ ἡ πίστη στὴν ἀνάσταση τῶν κεκοιμημένων ἀδελφῶν μας, ὅπως ὁμολογοῦμε στὸ Σύμβολο τῆς Πίστεως : «προσδοκῶ ἀνάστασιν νεκρῶν καὶ ζωὴν τοῦ μέλλοντος αἰῶνος». Γι’ αὐτὸ καὶ ἡ Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία μας λέγεται «Ἐκκλησία τῆς Ἀναστάσεως». Κάθε Κυριακή, ἡ Ἀκολουθία τοῦ Ὄρθρου εἶναι ἀναστάσιμη. Ὅλα τὰ τροπάρια μιλᾶνε γιὰ τὸ μοναδικὸ αὐτὸ γεγονός, μὲ ἀποκορύφωμα τὸ «Ἀνάστασιν Χριστοῦ θεασάμενοι, προσκυνήσωμεν Ἰησοῦν τὸν μόνον ἀναμάρτητον…».
Τὰ δὲ ἕνδεκα (11) «Ἑωθινὰ Εὐαγγέλια», ἀναφέρονται, τὸ καθένα, σὲ κάποια περιστατικά, ποὺ σχετίζονται μὲ τὴν Ἀνάσταση.  Κι’ ὅταν ὁ χριστιανὸς ἀξιώνεται – ἀφοῦ ἔχει ἑτοιμασθῆ μὲ τὴν ἐξομολόγηση – νὰ κοινωνήσῃ Σῶμα καὶ Αἷμα Χριστοῦ, Ἀνάσταση ἔχει, Πάσχα ἔχει : «Πάσχα θὰ κάνω πάλι σήμερα, κι’ εἶναι ἡ λαχτάρα μου μεγάλη, Πάσχα θὰ κάνω πάλι σήμερα, γιατὶ θὰ κοινωνήσω πάλι», τραγουδάει ὁ Γ. Βερίτης, ὁ χριστιανὸς ποιητής.
-Β-
Ἀλλά, ἡ Ἀνάσταση τοῦ Κυρίου εἶναι συνυφασμένη καὶ μὲ τὴν πορεία τοῦ Γένους τῶν Ἑλλήνων, ἰδιαίτερα ὅταν ἡ Πατρίδα μας βρισκόταν ὑπόδουλη κάτω ἀπὸ ἀλλόδοξους δυνάστες. Εἶναι χαρακτηριστικό, ὅτι ἀρκετοὶ Νεομάρτυρες, ποὺ θυσιάστηκαν γιὰ τὴν Ἁγία Ὀρθόδοξη Πίστη μας στὰ μαῦρα χρόνια τῆς τουρκοκρατίας, βάδιζαν στὸ μαρτύριο ψάλλοντας τὸ «Χριστὸς Ἀνέστη». Ὅταν δέ, τὴν Πασχαλιά, οἱ ραγιάδες ἀντάλλασσαν μεταξύ τους ἀναστάσιμες εὐχές, ἐννοοῦσαν καὶ τὴν ἀνάσταση τῆς σκλαβωμένης Πατρίδας. Πόσο δὲ οἱ τύραννοι φοβόντουσαν τὴν Ἀνάσταση, τὸ βλέπαμε ὅσοι πηγαίναμε στὸ ἀκριτικὸ Μαυρόπουλο ἐπὶ τοῦ ἀοιδίμου Μητροπολίτου ΣΕΒΑΣΤΙΑΝΟΥ : Μόλις ἄρχιζε τὸ «ΧΡΙΣΤΟΣ  ΑΝΕΣΤΗ»,  σὲ ὅλα τὰ χωριὰ τῆς Δρόπολης ἔσβηναν τὰ φῶτα καὶ ἡ περιοχή, σ’ ὅλη αὐτὴ τὴν μεγάλη ἔκταση, βυθιζότανε στὸ σκοτάδι. Τὸ σκοτάδι, ὅμως, γρήγορα ὑποχώρησε καὶ ἔδωσε τὴν θέση του στὸ ἀναστάσιμο φῶς, στὴν χαρὰ καὶ στὴν ἐλπίδα, μετὰ τὸ γκρέμισμα τῶν ἠλεκτροφόρων συρματοπλεγμάτων, ποὺ ἔζωναν ἀπ’ ἄκρη σ’ ἄκρη τὴν Ἀλβανία καὶ ἰδιαίτερα τὴν Βόρειο Ἤπειρο.
-Γ-
Ποιὸς θὰ τὸ πίστευε, ὅμως, ὅτι κάποιοι συμπατριῶτες μας ζοῦν ἀκόμη στὸ σκοτάδι τῆς ἀπιστίας καὶ πολεμοῦν μὲ μανία τὴν Ἀνάσταση ; φέρνουμε στὸ μυαλό μας τὶς προσπάθειες ἐκείνων, ποὺ τυφλωμένοι ἀπὸ τὸν κομματικὸ φανατισμὸ δὲν ἤθελαν μὲ κανένα τρόπο νὰ ἀκουστῆ ἀπὸ τοὺς ὑποδούλους, τότε, ἀδελφοὺς Βορειοηπειρῶτες τὸ ἐλπιδοφόρο ἀναστάσιμο μήνυμα. Πότε κόβοντας τὰ φῶτα καὶ πότε δημιουργῶντας ἄλλα προβλήματα, προσπαθοῦσαν νὰ ἐμποδίσουν τὸν ἀοίδιμο Μητροπολίτη μας ν’ ἀπευθύνῃ πρὸς τὸ πέρα τῶν συνόρων ποίμνιό του λόγους παρηγορίας καὶ παρακλήσεως. Καὶ σήμερα, κάποιοι ἄλλοι τὸ ἴδιο προσπαθοῦν νὰ κάνουν : Νὰ βάλουν, δηλαδή, τὴν Ἐκκλησία στὸ περιθώριο, νὰ μὴν ἔχῃ λόγο καὶ ἄποψη γιὰ ὅσα συμβαίνουν. Μιλᾶνε ἐπιπόλαια, ἀλλὰ μὲ φανατισμὸ γιὰ τὸν χωρισμὸ Κράτους – Ἐκκλησίας · ὑποβαθμίζουν τὸ μάθημα τῶν θρησκευτικῶν · καλλιεργοῦν τὴν ἀσυδοσία καὶ τὴν χαλάρωση τῶν ἠθῶν, ἐνῷ ἐπιχειροῦν νὰ συκοφαντήσουν τοὺς Ἐπισκόπους καὶ ὅλους τοὺς κληρικούς, παρουσιάζοντας ἀνύπαρκτα – κατὰ κανόνα – σκάνδαλα, μὲ μοναδικὸ σκοπὸ νὰ ἀποδυναμώσουν τὴν ἐπιρροὴ τῆς Ἐκκλησίας στὸν Ἑλληνικὸ Λαό.
-Δ-
«Μάτην φυλάττεις τὸν τάφον κουστωδία», θὰ λέῃ καὶ θὰ ἐπαναλαμβάνῃ ἡ Ἐκκλησία σὲ ὅλους ὅσοι ἐπιθυμοῦν δόξαν παλαιοτέρων ἤ καὶ νεωτέρων διωκτῶν. «Φῶς Χριστοῦ φαίνει πᾶσι». Ὀ ἄδειος τάφος θὰ προκαλῇ δέος καὶ θαυμασμὸ στοὺς ἀνθρώπους, ποὺ ἀντικρύζουν ἀπροκάλυπτα τὰ γεγονότα, ὅπως ἀκριβῶς συμβαίνει μὲ τοὺς εἰδικοὺς τεχνῖτες ποὺ ἀσχολοῦνται τὶς ἡμέρες αὐτὲς μὲ τὴν συντήρηση τοῦ παναγίου Τάφου καὶ τοῦ Ἱεροῦ Κουβουκλίου, στὸν πανίερο Ναὸ τῆς Ἀναστάσεως στὰ Ἱεροσόλυμα.
Ἀδελφοί , μὴ σκιάζεστε στὰ σκότη τῆς ἀπιστίας, γιατὶ τὸ φῶς ποὺ ἄναψε τὸ πρωΐ «τῆς μιᾶς Σαββάτων», τὸ Φῶς δηλαδὴ τῆς Ἀναστάσεως, ἁπλώνεται παντοῦ. Ἡ χαρά, ἡ ἀγάπη, ἀλλὰ καὶ ἡ ἀληθινὴ μετάνοια θὰ κυριαρχήσουν στὶς ἀνθρώπινες καρδιές. Καὶ ἤδη ἀκούγεται ὁ νικητήριος παιάνας : ΧΡΙΣΤΟΣ  ΑΝΕΣΤΗ – ΑΛΗΘΩΣ  ΑΝΕΣΤΗ !
Διάπυρος εὐχέτης ἐν Χριστῷ Ἀναστάντι
Ο   ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ
+ Ὁ Δρυϊνουπόλεως, Πωγωνιανῆς καὶ Κονίτσης  Α Ν Δ Ρ Ε Α Σ