Πολλά παράδοξα φαινόμενα βασανίζουν το ανθρώπινο μυαλό, που ψάχνει απεγνωσμένα να τους δώσει εκλογικευμένες ερμηνείες. Καμιά φορά, όμως, η λογική αποτυγχάνει…Κατά τη διάρκεια του ταξιδιού του από την Αγγλία στην Αμερική, λοιπόν, ο Πλοίαρχος Μάριατ έγραφε ένα βράδυ στην καμπίνα του, όταν άκουσε έναν περίεργο θόρυβο. Υψώνοντας τα μάτια του, μπόρεσε να δει καθαρά τη μορφή του αδελφού του, ο οποίος βρισκόταν μίλια μακριά, στην πατρίδα.Πριν προλάβει ο Πλοίαρχος να αντιδράσει, η οικεία μορφή ευθύς εξαφανίστηκε. Αφού απόμεινε για μερικές στιγμές μαρμαρωμένος από κατάπληξη κι απορία, έβγαλε το σημειωματάριό του και σημείωσε την ακριβή ημέρα και ώρα που συνέβη τούτο το ανεξήγητο συμβάν.Λίγο χρόνο, όμως, μετά το τέλος του ταξιδιού, ο Πλοίαρχος πληροφορήθηκε το θλιβερό γεγονός του αιφνίδιου θανάτου του αδελφού του, ο οποίος είχε δυστυχώς αποβιώσει την ίδια ακριβώς μέρα κι ώρα που τον είχε δει μυστηριωδώς να παρουσιάζεται σαν οπτασία στην καμπίνα του, καταμεσής του ωκεανού.Ο Camille Flammarion, ο διάσημος αυτός Γάλλος αστρονόμος, είχε παρακολουθήσει προσεκτικά παρόμοια ανεξήγητα φαινόμενα και μέχρι το τέλος της πολυετούς καριέρας του είχε καταγράψει χιλιάδες τέτοιες περιπτώσεις. Μια από τις πλέον παράδοξες ήταν εκείνη ενός φίλοι του ιατρού, του Χ…Κατά τον Μάιο του 1910, ο ιατρός αυτός συνομιλούσε με έναν συνάδελφό του για το φαινόμενο της εμφάνισης εξ αποστάσεως ενός προσώπου, τη στιγμή που εκείνο πέθαινε.Επί τη ευκαιρία, είπε στον φίλο του τα εξής:-Άκουσε, φίλε μου! Εάν, όπως είναι πιθανόν, εγώ τύχει να πεθάνω πριν από σένα, σου δίνω τον λόγο της τιμής μου ότι θα εμφανιστώ ενώπιόν σου μόλις πεθάνω, με την προϋπόθεση ότι η ψυχή μου δε θα χαθεί μαζί με το σώμα μου.-Τότε, να έρθεις να μου ανακοινώσεις την παρουσία σπάζοντας, για παράδειγμα, τούτη εδώ τη λάμπα.Αφού πέρασαν μερικοί μήνες, τον Δεκέμβριο του ίδιου έτους, ο ιατρός Μ…, στο σπίτι του οποίου είχε διεξαχθεί η προηγούμενη συζήτηση, άκουσε ένα βράδυ έναν παράξενο επαναλαμβανόμενο θόρυβο, σαν να χτυπούσε κάποιος με το δάχτυλό του τον γλόμπο της λάμπας. Γύρισε και κοίταξε ολόγυρά του, αλλά δε διέκρινε τίποτε το αξιοπερίεργο.Έπειτα, για μερικές ημέρες στη σειρά, η αινιγματικός αυτός θόρυβος εξακολουθούσε να ακούγεται πάντοτε την ίδια ώρα, ώσπου ξάφνου ο γλόμπος αναπήδησε από το λαμπατέρ και διαλύθηκε πάνω στο τραπέζι.Την επόμενη ημέρα, πληροφορήθηκε πως ο καλός του φίλος και συνάδελφος, ο ιατρός Χ…, είχε πεθάνει τη στιγμή που ακούστηκε για πρώτη φορά ο κρότος και κατά τα φαινόμενα, κράτησε την υπόσχεσή του να ειδοποιήσει τον φίλο του για τον θάνατό του από το Υπερπέραν.Σε μια άλλη περίπτωση, ένας Άγγλος ιατρός και η σύζυγός του έπαιρναν το τσάι τους μαζί με τέσσερις φίλες της, εκ των οποίων οι τρεις πρώτη φορά επισκέπτονταν την οικία τους.Ξάφνου, η μία από αυτές έβγαλε μια μικρή κραυγή, δείχνοντας προς μια σκοτεινή γωνιά του διαδρόμου, όπου είδε τη μορφή μιας ηλικιωμένης γυναίκας, τυλιγμένης μέσα σ’ ένα αχνό πέπλο ομίχλης, η οποία έγνεφε, σαν να τους αποχαιρετούσε.Αφού περιέγραψε με κάθε λεπτομέρεια τη μυστηριώδη φιγούρα, η οποία μετά από λίγο χάθηκε, οι οικοδεσπότες κατάλαβαν πως επρόκειτο για την πιστή και πολυαγαπημένη γηραιά νοσοκόμα της μητέρας του ιατρού, που, όμως, ενόσω γνώριζαν, ζούσε ακόμη.Μα, δύο μέρες αργότερα, έμαθαν πως η γυναίκα αυτή απεβίωσε την ίδια ώρα που η μορφή της είχε θεαθεί στο σπίτι, όπου εργαζόταν για τόσα χρόνια.Η είδηση δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα “ΝΕΟΛΟΓΟΣ ΠΑΤΡΩΝ”, στις 21/12/1928…
