Μια νέα μελέτη που διεξήχθη από ερευνητές στο αμερικανικό Πανεπιστήμιο του Ντιουκ αναφέρει ότι οι πιθανότητες η ανθρωπότητα να βιώσει μια μεγάλη πανδημία παρόμοια με αυτήν της νόσου COVID-19 είναι περίπου 40% και θα μπορούσε να αυξηθεί σημαντικά κατά τα επόμενα χρόνια.
Συγκεκριμένα, η σχετική μελέτη δημοσιοποιήθηκε στο περιοδικό «Proceedings of the National Academy of Sciences» και σε αυτήν επισημαίνεται πως εκτιμάται ότι η πιθανότητα πανδημίας τύπου COVID-19 είναι περίπου 2% για κάθε έτος επομένως, κατά συνέπεια, όσοι γεννήθηκαν το 2000, έχουν περίπου 38% πιθανότητες να περάσουν έστω μια πανδημία στη ζωή τους.
Ακόμα, τονίζεται πως μια πανδημία με επιπτώσεις παρόμοιες με αυτές του κορωνοϊού θα μπορούσε να ξανασυμβεί μέσα σε 60 χρόνια, σύμφωνα με την εν λόγω μελέτη.
Χαρακτηριστικά, οι επιστήμονες αναφέρουν: «Η αργή αποσύνθεση της πιθανότητας με την επιδημική ένταση υποδηλώνει ότι οι ακραίες επιδημίες είναι σχετικά πιθανές, μια ιδιότητα που δεν είχε εντοπιστεί προηγουμένως λόγω σύντομων αρχείων παρατήρησης και στατικών μεθόδων ανάλυσης. [...] Χρησιμοποιώντας πρόσφατες εκτιμήσεις για το ρυθμό αύξησης της εμφάνισης ασθενειών από ζωονοσογόνες δεξαμενές που σχετίζονται με περιβαλλοντικές αλλαγές, εκτιμούμε ότι η ετήσια πιθανότητα εμφάνισης ακραίων επιδημιών μπορεί να αυξηθεί έως και να τριπλασιαστεί κατά τις επόμενες δεκαετίες».
Επιπλέον, το Ινστιτούτο Υγείας Nτιουκ σημείωσε ότι η μελέτη διαπίστωσε την πιθανότητα εξαφάνισης της ανθρώπινης ζωής στη Γη εξαιτίας μιας πανδημίας.
Μάλιστα, σύμφωνα με τη σχετική εκτίμηση, μια πανδημία θα μπορούσε να συμβεί μέσα στα επόμενα 12.000 χρόνια.
Πάντως, έχοντας μελετήσει την πιο θανατηφόρα πανδημία της σύγχρονης ιστορίας, δηλαδή την ισπανική γρίπη που στοίχισε τη ζωή πάνω από 30 εκατομμυρίων ανθρώπων μεταξύ του 1918 και του 1920, οι ερευνητές υποθέτουν ότι είναι στατιστικά πιθανό ότι μια πανδημία παρόμοιου μεγέθους και ακραίων επιπτώσεων θα μπορούσε να συμβεί μέσα στα επόμενα 400 χρόνια.
Από την πλευρά του, ο Γουίλιαμ Παν, αναπληρωτής καθηγητής Παγκόσμιας Περιβαλλοντικής Υγείας στο Ντιουκ και ένας από τους συγγραφείς της μελέτης, σημείωσε: «Το πιο σημαντικό εύρημα είναι ότι μεγάλες πανδημίες, όπως η νόσος COVID-19 και η ισπανική γρίπη είναι σχετικά πιθανές».
Τέλος, η επιστημονική ομάδα υπογράμμισε ότι η μελέτη τους τονίζει τη σημασία των σωστών πρώιμων αντιδράσεων στις εστίες της νόσου και την ανάπτυξη των απαραίτητων υγειονομικών υποδομών, τόσο σε τοπικό όσο και σε παγκόσμιο επίπεδο.
