Σύμφωνα με δήλωση Τούρκου υψηλόβαθμου αξιωματούχου, το μεσαίας εμβέλειας σύστημα αντιαεροπορικής άμυνας  Hisar-O, ολοκλήρωσε επιτυχώς τις δοκιμές του.

Ο Hisar-O έχει τη δυνατότητα ανίχνευσης, εντοπισμού και παρακολούθησης μέχρι και 60 στόχων σε απόσταση έως 25 χιλιόμετρα και έχει τη δυνατότητα προσβολής μιας ευρείας γκάμας  εχθρικών στόχων στόχων όπως μαχητικών αεροσκαφών, ελικοπτέρων, Drone, πυραύλων cruise και πυραύλων αέρος-εδάφους

"Θα θέλαμε να εκφράσουμε την ευγνωμοσύνη μας σε όλους τους ενδιαφερόμενους που συνέβαλαν σε αυτό το έργο, ειδικά στους εταίρους του έργου  τις εταιρείες Aselsan και Roketsan", δήλωσε ο Ismail Demir, επικεφαλής της Τουρκικής Αρχής Αμυντικών Βιομηχανιών.

Διαπιστώσεις-Συμπεράσματα

Η Τουρκία το τελευταίο χρονικό έχει βαλθεί να πείσει την Διεθνή κοινότητα και κοινή γνώμη συμπεριλαμβανομένης  της Ελλάδας, για τα μεγάλα άλματα και προόδους της πολεμικής της βιομηχανίας. Σε αυτό το πλαίσιο εντάσσεται και η παραπάνω πομπώδης ανακοίνωση. Ωστόσο παρακολουθώντας στενά τις εξελίξεις διαπιστώνουμε ότι η τουρκική πολεμική βιομηχανία κάθε άλλο παρά αυτάρκης είναι επί του παρόντος τουλάχιστον και σημαντικά της προγράμματα είτε καθυστερούν χαρακτηριστικά λόγω εξάρτησης τους από ξένες εταιρείες παραγωγής, είτε έχουν μπεί ήδη στο ψυγείο.

Χαρακτηριστικά παραδείγματα υπάρχουν πολλά, όπως για παράδειγμα το "εθνικό άρμα  ΑLTAY", τα drone ΒΑΥRAKTAR, το "εθνικό αεροσκάφος TFX" και πολλά άλλα, για τα οποία οι Τούρκοι έβαζαν μάλιστα και χρονοδιαγράμματα υλοποίησης τα οποία αποδείχθηκαν ανεφάρμοστα και ανεκπλήρωτα.

Για το εθνικό άρμα Altay λόγου χάρη, σήμερα τουρκικά ΜΜΕ "διαρρέουν" ότι το κιβώτιο ταχυτήτων και ο κινητήρας που επρόκειτο να εξοπλιστεί το άρμα τους θα προερχόταν από Γερμανική εταιρεία, τώρα θα προέρχονται από 2 εταιρείες της Νότιας Κορέας. Διατείνονται μάλιστα ότι τελικά οι εν λόγω εταιρείες θα τους χορηγήσουν την πιστοποίηση και την τεχνογνωσία ούτως ώστε τα παραπάνω βασικά απάρτια του άρματος να τα κατασκευάζει τουρκική εταιρεία.

Ουσιαστικά μιλάμε για πάντρεμα αυτών των 2 βασικότατων εξαρτημάτων σε ένα άρμα Γερμανικού σχεδιασμού όπως είναι το Altay. Μιλάμε για πρωτοποριακή "πατέντα" παγκοσμίως. Τώρα τί αξιοπιστία μπορεί να έχει το εν λόγω άρμα και αν επιχειρησιακά θα μπορεί να συγκριθεί με τα αντίστοιχα  Γερμανικά-Αμερικανικά-Γαλλικά-Βρετανικά άρματα, αυτό αποτελεί μεγάλο ερωτηματικό.

Αν έρθουμε στα "περιβόητα και πολυδιαφημισμένα" υποτίθεται τουρκικά UAV  Bayraktar, τότε θα δούμε πως οι κάμερές τους προέρχονται από Καναδική εταιρεία, η οποία έχει επιβάλλει εμπάργκο στην Τουρκία. Πρόσφατα μάλιστα ο Τούρκος ΥΠΑΜ Ακάρ "εκλιπαρούσε " τον Καναδό ομόλογό του να μεσολαβήσει για το εν λόγω θέμα. Αντιλαμβανόμαστε εύκολα ότι ένα Drone χωρίς κάμερα υψηλής ευκρίνειας και ανάλυσης-παντός καιρού μοιάζει με έναν τυφλό κύκλωπα, αφού δεν μπορεί να βλέπει και να αναγνωρίζει  αναγνωρίζει στόχους και συνεπώς να τους προσβάλλει.

Αναφορικά με το πρόγραμμα  του αεροσκάφους TF-X, οι Τούρκοι το 2019 σε έκθεση στο Παρίσι εμφάνισαν τη "μακέτα του", η οποία αεροδυναμικά ήταν εντυπωσιακή-εφάμιλλη του F-22 Raptor, αλλά βέβαια χωρίς κινητήρα και ηλεκτρονικά μέσα, τα οποία είναι και η "καρδιά" του οποιουδήποτε μαχητικού αεροσκάφους. Τώρα όσον αφορά το θέμα του κινητήρα, μέχρι στιγμής αγνοείται η "τύχη του"...., ενώ για τα ηλεκτρονικά του συστήματα γίνονται κάποιες γενικές αναφορές από την Τουρκία.

Και εδώ το ερώτημα είναι το ίδιο, μπορεί ένα τέτοιο αεροσκάφος ακόμη και αν και όταν κατασκευαστεί να έχει τύχη απέναντι στην πάνοπλη Ελληνική πολεμική Αεροπορία των F-16 VIPER, των RAFALE και των επικείμενων προς απόκτηση F-35; Μάλλον όχι.

Παραθέσαμε τα παραπάνω προκειμένου να διαφωτίσουμε το αναγνωστικό κοινό αναφορικά με τα επιτεύγματα της τουρκικής πολεμικής βιομηχανίας και της τουρκικής προπαγάνδας πάνω σε αυτά, αποδεικνύοντας ότι η πραγματικότητα είναι πολύ διαφορετική από αυτήν που θέλουν να μας παρουσιάσουν οι Τούρκοι.

Γεγονός είναι ότι επειδή έχουν αντιληφθεί οι Τούρκοι , ότι για τα επόμενα χρόνια η Ελληνική Πολεμική Αεροπορία θα κυριαρχεί κατά κράτος σε βάρος τους σε Αιγαίο και ΝΑ. Μεσόγειο, έχουν μπεί στην αγωνιώδη προσπάθεια βελτίωσης της αντιαεροπορικής τους άμυνας, η οποία μάλλον είναι μάταιη, αφού το καλύτερο αντιαεροπορικό όπλο ενάντια σε ένα μαχητικό αεροσκάφος είναι ένα άλλο μαχητικό αεροσκάφος.

Η αντιαεροπορική άμυνα της Τουρκίας ακόμη και στην ιδεατή περίπτωση για εκείνη, που αναπτυχθεί σε μεγάλο βαθμό στα τρία επίπεδα, μικρό-μεσαίο-μεγάλο βεληνεκές, δεν θα μπορεί να αντιμετωπίσει την πανίσχυρη αεροπορία μας , η οποία θα την καταστείλει τελικά.