Απώλεια η παραίτηση του κυβερνητικού εκπροσώπου Χρήστου Ταραντίλη. Απώλεια για τις τελευταίες εθνοκεντρικές και πατριωτικές φωνές που έχουν απομείνει στη ΝΔ. Σε μια ΝΔ με κεντροαριστερό-διεθνιστικό «κεφάλι» και «χέρια» (Μητσοτακέϊκο και ΓΑΠίστικο ΠΑΣΟΚ) και δεξιά «πόδια» (ψηφοφόροι).
Οι δεξιοί ψηφοφόροι τους «πήγαν» στην εξουσία, το «κεφάλι» κυβερνάει και τα «χέρια» κάνουν όλη την «δουλειά».
Ο Χρήστος Ταραντίλης, ένας εξαιρετικός επιστήμονας και συνεπής δεξιός (ειδικά για τα σημερινά δεδομένα της ΝΔ), απλά ήταν πολύ σοβαρός για να παραμείνει σε μια κυβέρνηση που έχει κυλίσει στην απόλυτη κοινωνική και εθνική παρακμή.
Δεν χρειάζεται να πούμε γιατί παραιτήθηκε.
Απλά να τονίσουμε ότι εντάχθηκε το 1994, επί του αείμνηστου προέδρου της ΝΔ Μιλτιάδη Έβερτ στη ΔΑΠ-ΝΔΦΚ, σε μια εποχή πολύ δύσκολη για τη ΝΔ, που μόλις είχε ηττηθεί και έκανε την μεγάλη «δεξιά» στροφή για επιστροφή στις εθνικές ρίζες της η οποία υπονομεύθηκε από το «μητσοτακέϊκο» σε όλα τα επίπεδα.
Και διετέλεσε υπεύθυνος του Μαθηματικού Τμήματος στο Πανεπιστήμιο Πατρών καθώς και Υπεύθυνος Οργάνωσης Πάτρας το 1994, επί ΠΑΣΟΚ σε μια Πάτρα που «έβραζε» κατά της ΝΔ, μετά τα γεγονότα που είχαν οδηγήσει στον θάνατο Τεμπονέρα το 1990.
Πού να χωρέσει κανονικός δεξιός σε αυτή τη ΝΔ;
