Μία ανησυχητική «αποκάλυψη» φέρεται να έκανε ο Αλεξάντερ Λουκασένκο στη συνάντηση που είχε με το συμβούλιο ασφαλείας του για να συζητήσει την εισβολή στην Ουκρανία και τη συμμετοχή της Λευκορωσίας.

Ο πρόεδρος της Λευκορωσίας συναντήθηκε με το συμβούλιο ασφαλείας του, μπροστά από ένα χάρτη που φαίνεται να περιγράφει λεπτομερώς το σχέδιο μάχης της Ρωσίας στην Ουκρανία και το πλάνο για την κατάληψη βασικών πόλεων.

Ο χάρτης ταιριάζει χονδρικά με τις μάχες που διεξάγονται πραγματικά στο πεδίο, αν και καλεί επίσης για επιθέσεις στην ουκρανική πόλη Ζίτομιρ που δεν έχει πληγεί ακόμη και μία ενδεχόμενη επίθεση στην Μολδαβία, η οποία συνορεύει με την Ουκρανία στα νοτιοδυτικά.

Στο βίντεο ο Λουκασένκο μιλά επίσης για πυραυλικές επιθέσεις από τη Λευκορωσία εναντίον σημαντικών ουκρανικών στόχων.

O Λουκασένκο με τους στρατηγούς του

Ο Λουκασένκο παρουσίασε λεπτομερείς ρωσικές γραμμές επίθεσης προς την Ουκρανία, μερικές από τις οποίες υλοποιήθηκαν τις πρώτες μέρες της εισβολής – όπως οι δυνάμεις που έφθασαν στο Κίεβο από το βορρά και στη Χερσώνα από την Κριμαία.

Αλλά «έδειξε» και αρκετές επιθέσεις που δεν έχουν ακόμη πραγματοποιηθεί. Μία από αυτές αναλύει εισβολή στη Μολδαβία από το λιμάνι της Οδησσού, υποδηλώνοντας ότι η Ρωσία σχεδιάζει προέλαση στη γείτονα της Ουκρανίας.

Μολδαβία: Μια σύντομη ιστορία

Η ταραγμένη ιστορία της Μολδαβίας χρονολογείται από το 1350. Στην πρώιμη κατάστασή της ήταν ο πρόδρομος της σημερινής Μολδαβίας και Ρουμανίας, και ήταν γνωστή ως Πριγκιπάτο της Μολδαβίας που ήταν υποτελές στην Οθωμανική Αυτοκρατορία από το 1500 έως τον 19ο αιώνα.

Το 1812, το ανατολικό μισό του πριγκιπάτου – η Βεσσαραβία – προσαρτήθηκε από τη Ρωσική Αυτοκρατορία. Πάνω από 100 χρόνια αργότερα, η Βεσσαραβία έγινε για λίγο ανεξάρτητη ως Λαϊκή Δημοκρατία της Μολδαβίας και ενώθηκε με τη Ρουμανία το 1918, αλλά καταλήφθηκε από τη Σοβιετική Ένωση αμέσως μετά κατά τη διάρκεια του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου.

Όταν τελείωσε ο πόλεμος το 1945, παρέμεινε στη Σοβιετική Ένωση, έως ότου η ΕΣΣΔ διαλύθηκε το 1991, οπότε η χώρα κήρυξε την ανεξαρτησία της και έγινε η Δημοκρατία της Μολδαβίας όπως είναι γνωστή σήμερα.

Ωστόσο, μια μικρή λωρίδα εδάφους βρίσκεται υπό τον έλεγχο της αποσχισθείσας κυβέρνησης της Υπερδνειστερίας από το 1990, η οποία είναι μία από τις τέσσερις μετασοβιετικές ζώνες «παγωμένης διαμάχης». Το μη αναγνωρισμένο αυτό κράτος είναι ανεξάρτητο (de facto) από τη Μολδαβία από τις 2 Σεπτεμβρίου του 1990, οπότε και διακήρυξε την ανεξαρτησία του υποβοηθούμενο από Ρώσους, Κοζάκους και Ουκρανούς εθελοντές.

Ο «χάρτης του Λουκασένκο»

Ο χάρτης που εμφάνισε ο Λουκασένκο χωρίζεται σε τέσσερα τμήματα που ευθυγραμμίζονται με τις περιφέρειες διοίκησης του στρατού της Ουκρανίας, παρουσιάζοντας ρωσικές επιθέσεις από τη Λευκορωσία, κατά μήκος των ανατολικών συνόρων της Ουκρανίας και από την κατεχόμενη Κριμαία.

Εμφανίζεται ως στόχος το Κίεβο – μια επίθεση που διαδραματίζεται αυτή τη στιγμή, με τις δυνάμεις να φεύγουν από το κατεχόμενο Ντόνετσκ και την Κριμαία και να κατευθύνονται στη Μελιτόπολη, την οποία έχει καταλάβει η Ρωσία.

Αλλά φαίνονται επίσης επιθέσεις να χτυπούν την πόλη Ντίνπρο, η οποία δεν έχει καταληφθεί πιθανώς επειδή οι ρωσικές δυνάμεις συγκρατήθηκαν από τη σκληρή αντίσταση στο Χάρκοβο, το οποίο βρίσκεται κατά μήκος της διαδρομής.

Μια άλλη επίθεση φαίνεται να κατευθύνεται προς την πόλη Τσερκάσι μέσω της πόλης Σούμι, όπου έχουν επίσης κρατηθεί οι ρωσικές δυνάμεις, ενώ μια τρίτη φαίνεται να αποσπάται από την επίθεση στο Κίεβο προς το Ζιτομίρ. Το στοιχείο που προκαλεί σύγχυση δείχνει στρατεύματα να επιτίθενται από το ουκρανικό λιμάνι της Οδησσού προς την Υπερδνειστερία, μια αποσχισθείσα περιοχή της Μολδαβίας που κατέχει η Ρωσία.

Ο Nικου Ποπέσκου αντιπρόεδρος της κυβέρνησης της Μολδαβίας, παραδέχτηκε σήμερα ότι η χώρα του βρίσκεται σε μια «πολύ επικίνδυνη ζώνη» με τον πληθυσμό να αισθάνεται «άγχος και φόβο». Όμως, πρόσθεσε, δεν αναμένει εισβολή και οτι θεωρεί τη μεγαλύτερη πρόκληση που αντιμετωπίζει η χώρα του μία πιθανή εισροή προσφύγων.

Ουκρανός στρατιωτικός αξιωματούχος είπε ότι τα λευκορωσικά στρατεύματα συμμετείχαν στον πόλεμο την Τρίτη στην περιοχή Τσερνίχιβ στο βορρά, χωρίς να δώσει λεπτομέρειες. Ο Λουκασένκο όμως είπε ότι η χώρα του δεν είχε σχέδια να συμμετάσχει στον πόλεμο.