Το «αποκαλυπτικό» πυρ, που είναι έτοιμο να καταβροχθίσει κάθε ζωή επί Γης και η συνάντηση με το άυλο πυρ της Θεότητος. Ο Γέροντας Σωφρόνιος του Έσσεξ δεν ήταν ο άνθρωπος που προσπαθούσε να φοβίσει τον λαό, προβλέποντας πολέμους ή άλλες καταστροφές.

Ήταν ένας βαθύς γνώστης της πνευματικής ιστορίας της ανθρωπότητας. Μία γνώση που προήλθε, όπως ο ίδιος έλεγε, μέσα από πύρινη προσευχή πολλών δεκαετιών για όλο τον κόσμο.

Στον επίλογο του βιβλίου του «Οψόμεθα τον Θεό καθώς εστίν», όπου περιγράφει όλη την πνευματική πορεία του και το οποίο αποτελεί την πολυτιμότερη παρακαταθήκη του, ο Γέροντας Σωφρόνιος μιλά για την «προετοιμασία του «αποκαλυπτικού» πυρός, που είναι έτοιμο να καταβροχθίσει κάθε ζωή επί της Γης».

Πράγματι, όπως δείχνει η κρίση της Κορεατικής Χερσονήσου, το αποκαλυπτικό πυρηνικό πυρ βρίσκεται στα χέρια παραφρόνων.

Ωστόσο, ως χριστιανοί δεν πρέπει να ταρασσόμαστε. Αυτό που πρέπει να μας προβληματίζει περισσότερο και από ένα πυρηνικό ολοκαύτωμα είναι η συνάντησή μας με τον Θεό, ο Οποίος είναι «πυρ καταναλίσκων», δηλαδή φωτιά που κατατρώγει τα πάντα. Σε αντίθεση με το ατομικό πύρ, αυτό το άυλο πυρ της Θεότητος νικιέται μόνο με την μετάνοια και την ταπείνωση.

Εάν συνειδητοποιούσαμε αυτήν την αλήθεια δεν θα πέφταμε ποτέ σε απόγνωση. Γράφει λοιπόν ο Γέροντας Σωφρόνιος στον Επίλογο του βιβλίου του:

«Στην αρχή του εικοστού αιώνα ο Χριστός είπε προς τον άγιο Σιλουανό: «Κράτει τον νου σου στον άδη και μη απελπίζου». Ποτέ δεν έμαθα την ακριβή ημερομηνία του γεγονότος αυτού. Είναι δυνατόν να συνέβη το έτος 1906.

Ένα έτος περίπου νωρίτερα, το 1905, έγινε γνωστή στον κόσμο η Εξίσωση του Αϊνστάϊν: E=mc2.
Αυτή η ανακάλυψη έθεσε το θεμέλιο της συγχρόνου επιστήμης και τεχνολογίας.

Αφ’ ενός άνοιξε κολοσσιαίες πηγές ζωτικής ενέργειας, αφ’ ετέρου ήταν η αφετηρία για την προετοιμασία του «αποκαλυπτικού» πυρός, που είναι έτοιμο να καταβροχθίσει κάθε ζωή επί της Γης.

Ο λόγος όμως ο οποίος δόθηκε στον Σιλουανό, ανυπέρβλητος σε αξία, αποτελεί για πολλούς πιστούς καθοδηγητικό αστέρι για την ασάλευτη Βασιλεία.

Ο λόγος του Χριστού «και μη απελπίζου» δόθηκε μέσω του Αγίου Σιλουανού στην εποχή μας, η οποία χαρακτηρίζεται από γενική απόγνωση, εξαιρετικά βαρειά.

Οι άνθρωποι του αιώνα μας συχνά, παρά την θέλησή τους, γίνονται ηθικοί συνεργοί ατελευτήτων τοπικών ή και παγκοσμίων ακόμη αδελφοκτονιών.

Ως τέτοιοι, αμετανόητοι ηθικοί συνεργοί, στερούνται αυτοί, κατά φυσικό τρόπο, την χάρη του Αγίου Πνεύματος και δεν μπορούν πλέον να πιστεύσουν στην αθανασία τους δια της αναστάσεως. Στα αλήθεια, ούτε καν την επιθυμούν.

Ακριβώς σε αυτήν την αυτοκαταδίκη σε πλήρη μετά θάνατον εκμηδένιση έγκειται η πνευματική ουσία της απογνώσεως.»

.vimaorthodoxias.gr