Στο greek-observatory και τις Ειδήσεις Σεβόμαστε την ιδιωτικότητά σας

Εμείς και οι συνεργάτες μας αποθηκεύουμε ή/και έχουμε πρόσβαση σε πληροφορίες σε μια συσκευή, όπως cookies και επεξεργαζόμαστε προσωπικά δεδομένα, όπως μοναδικά αναγνωριστικά και τυπικές πληροφορίες που αποστέλλονται από μια συσκευή για εξατομικευμένες διαφημίσεις και περιεχόμενο, μέτρηση διαφημίσεων και περιεχομένου, καθώς και απόψεις του κοινού για την ανάπτυξη και βελτίωση προϊόντων.

Με την άδειά σας, εμείς και οι συνεργάτες μας ενδέχεται να χρησιμοποιήσουμε ακριβή δεδομένα γεωγραφικής τοποθεσίας και ταυτοποίησης μέσω σάρωσης συσκευών. Μπορείτε να κάνετε κλικ για να συναινέσετε στην επεξεργασία από εμάς και τους συνεργάτες μας όπως περιγράφεται παραπάνω. Εναλλακτικά, μπορείτε να αποκτήσετε πρόσβαση σε πιο λεπτομερείς πληροφορίες και να αλλάξετε τις προτιμήσεις σας πριν συναινέσετε ή να αρνηθείτε να συναινέσετε. Λάβετε υπόψη ότι κάποια επεξεργασία των προσωπικών σας δεδομένων ενδέχεται να μην απαιτεί τη συγκατάθεσή σας, αλλά έχετε το δικαίωμα να αρνηθείτε αυτήν την επεξεργασία. Οι προτιμήσεις σας θα ισχύουν μόνο για αυτόν τον ιστότοπο. Μπορείτε πάντα να αλλάξετε τις προτιμήσεις σας επιστρέφοντας σε αυτόν τον ιστότοπο ή επισκεπτόμενοι την πολιτική απορρήτου μας.

Αυτός ο ιστότοπος χρησιμοποιεί cookies για να βελτιώσει την εμπειρία σας.Δες περισσότερα εδώ.
ΔΙΕΘΝΗ

Ο Economist εξηγεί: Πώς μπορεί να κερδίσει τις προεδρικές εκλογές η Μαρίν Λεπέν

Όπως σημειώνει ωστόσο, καμία δημοσκόπηση αυτή τη χρονιά, δεν έχει υποδείξει ότι θα μπορούσε να είναι η νικήτρια του δεύτερου γύρου των προεδρικών εκλογών που θα διεξαχθούν στις 7 Μαΐου. Στη Γαλλία για να αναδειχθεί κάποιος νικητής των προεδρικών εκλογών θα πρέπει να κερδίσει την απόλυτη πλειοψηφία των ψηφισάντων. «Αυτό θέτει τον πήχη ψηλά -αλλά, αριθμητικά, θα μπορούσε να συμβεί», τονίζει ο Economist και εξηγεί:

«Την τελευταία φορά που η κ. Λεπέν κατέβηκε για την προεδρία το 2012, εξασφάλισε 6,4 εκατομμύρια ψήφους, ή 18%. Η προσέλευση στις γαλλικές προεδρικές εκλογές είναι σταθερά υψηλή, περίπου το 80% των 46 εκατομμυρίων που είναι εγγεγραμμένοι στους εκλογικούς καταλόγους, περίπου το 75% ρίχνει έγκυρο ψηφοδέλτιο. Υποθέτοντας ότι η προσέλευση θα παραμείνει ίδια φέτος, θα χρειαστεί την υποστήριξη λίγων παραπάνω από 17.4 εκατομμυρίων ψηφοφόρων στον δεύτερο γύρο προκειμένου να κερδίσει την προεδρία. Αυτό σημαίνει ότι ότι η κ. Λεπέν πρέπει σχεδόν να τριπλασιάσει τις ψήφους από το 2012.

Για να δείτε πόσο δύσκολο θα ήταν αυτό, εξετάστε τις πρόσφατες δημοσκοπήσεις, οι οποίες δίνουν στην Λεπέν περίπου 26% στον πρώτο γύρο, ή περίπου 9 εκατομμύρια ψήφους. Αυτό την κρατάει, για περισσότερες από 8 εκατομμύρια ψήφους, μακριά από την πλειοψηφία του δεύτερου γύρου. Ένα πιο γενναιόδωρο σενάριο βασίζεται στο 42% που σημείωσε στον δεύτερο γύρο των περιφερειακών εκλογών του 2015, όταν η Λεπέν, κυριάρχησε εκεί που λέγεται σήμερα Hauts-de-France. Μια περιοχή με βάρια βιομηχανία και ορυχεία σε παρακμή βλέπει θετικά το Εθνικό Μέτωπο, το οποίο έχει πολύ δυνατή τοπική παρουσία εδώ και αρκετά χρονιά. Οι περισσότερες περιοχές της Γαλλίας, με εξαίρεση τον νότο, είναι λιγότερο θετικές μαζί του. Σε περίπτωση που κατάφερνε -όσο απίθανο κι αν φαίνεται- να πετύχει αυτό το ποσοστό σε εθνικό επίπεδο τον Μάιο, η κ. Λεπέν θα κέρδιζε τον τεράστιο αριθμό των 14,6 εκατομμυρίων ψήφων. Αυτό, παρόλα αυτά, δεν θα ήταν αρκετό να της διασφαλίσει την απόλυτη πλειοψηφία, σύμφωνα με τα παραδοσιακά ποσοστά προσέλευσης.

Τι θα συμβεί, ωστόσο, αν οι ψηφοφόροι, μη εμπνευσμένοι από την εναλλακτική στην κ. Λεπέν -είτε τον Φρανσουά Φιγιόν (κεντροδεξιά), τον Εμανουέλ Μακρόν (κέντρο), ή τον Μπενουά Αμόν (σοσιαλιστής)- αποφασίσουν να παραμείνουν στο σπίτι μαζικά, από το να ενωθούν πίσω από τον αντίπαλό της στον δεύτερο γύρο; Προκειμένου να κερδίσει την απόλυτη πλειοψηφία στην πιο συντηρητική υπόθεση (9,3 εκατομμύρια ψήφους), η προσέλευση θα πρέπει να καταρρεύσει στο 40%. Αν η κ. Λεπέν κατάφερνε ένα μεγαλύτερο ποσό (14,7 εκατομμύρια ψήφους), η προσέλευση θα πρέπει να πέσει στο 63%, η περίπου στο 68% αν συμπεριληφθούν τα άκυρα ψηφοδέλτια. Από την στιγμή που ιδρύθηκε η Πέμπτη Δημοκρατία από τον Σαρλ Ντε Γκολ το 1958, αυτό δεν έχει συμβεί ποτέ. Κάτι που καθιστά μία πρόεδρο Μαρίν Λεπέν απίθανο ενδεχόμενο -όχι όμως αδύνατο».

Tags
Back to top button