Σήμερα, οι παρευρισκόμενοι εις τον Ιερόν Ναόν Αγίου Αλεξίου Πατρών, Μετόχιον της Ιεράς Μονής Αγίας Λαύρας Καλαβρύτων, αισθανθήκαμε Έλληνες, με εθνική υπερηφάνεια και το κεφάλι ψηλά, γεμάτοι πίστη και ελπίδα, όταν ο ιερέας του Ναού εις το σύντομο κήρυγμα του ανεφέρθη στην προστασία της πατρίδος μας υπό της Παναγίας Μητέρας μας κατά τον πόλεμο του 1940, την οποία παρήχε και παρέχει παρά την αμαρτωλότητά μας. Εν συνεχεία ανεφέρθη στο πρόσωπο του τότε Αρχιεπισκόπου Αθηνών αοιδίμου, κυρού Χρυσάνθου του από Τραπεζούντος για τον χαρακτήρα του, ο οποίος είχε ανεπτυγμένο σε ύψιστο βαθμό το αίσθημα της εθνικής και προσωπικής αξιοπρέπειας λέγοντας «προτιμώ ιπτάμενος ως αετός να πέσω παρά έρπων να ζήσω». Ανεφέρθη , επίσης, στη σθεναρή στάση του έναντι των Γερμανών κατακτητών, στο ότι δεν παρέστη στην παράδοση της Αθήνας στα στρατεύματα κατοχής στις 27-4-1941 και αρνήθηκε να ορκίσει την πρώτη κυβέρνηση δοσιλόγων του στρατηγού Τσολάκογλου στις 30-4-1941, χαρακτηρίζοντας την ενέργειά του «πράξη αντεθνική στην οποία η Εκκλησία δεν είναι δυνατόν να δώσει όρκο και την ευλογία της». Εν συνεχεία αναφέρθη στην ιστορία της εικόνος αυτής – που βλέπετε- την οποία κατέχει ως ιερό κειμήλιο από τα χέρια του πατέρα του, που του την έδωσε ο Αρχιεπίσκοπος Χρύσανθος με την αφιέρωση
Νικηταί ὑπό τήν Σκέπη τῆς Παναγίας
† ὁ Ἀθηνῶν Χρύσανθος»
Στο τέλος της δοξολογίας με εθνικό παλμό έψαλαμε όλοι τον Εθνικό ύμνο της εκκλησίας μας «Τῇ ὑπερμάχῷ στρατηγῷ τὰ νικητήρια, ὡς λυτρωθεῖσα τῶν δεινῶν εὐχαριστήρια, ἀναγράφω σοι ἡ πόλις σου, Θεοτόκε· ἀλλ’ ὡς ἔχουσα τὸ κράτος ἀπροσμάχητον, ἐκ παντοίων με κινδύνων ἐλευθέρωσον, ἵνα κράζω σοί· Χαῖρε Νύμφη ἀνύμφευτε» και τον Ενθικό Ύμνο της πατρίδος μας. Ζητοκραυγάζοντας, όλο το εκκλησιασμα στο τέλος, «Ζητω η Ελλάδα μας». Στην απόλυση εδόθη ως ευλογία σε όλους τους πιστούς αντίγραφο της εικόνας της Παναγίας με την αφιέρωση του μακαριστού Αρχιεπισκόπου Αθηνών Χρυσάνθου.
Η Παναγία να μας σκεπάζει πάντα! Χρόνια Πολλά
ΖΗΤΩ Η ΕΛΛΑΣ
