Σύμφωνα με μια νέα έρευνα, διαπιστώθηκε πως αν οι άνθρωποι πλένουν τα χέρια τους τακτικά, φορούν μάσκες και κρατούν αποστάσεις μεταξύ τους, η πανδημία του κορωνοϊού θα μπορούσε σχεδόν να εξαλειφθεί, χωρίς καν να βρεθεί εμβόλιο ή επιπλέον θεραπείες.

Η έρευνα, που δημοσιεύθηκε την Τρίτη στο επιστημονικό περιοδικό PLoS Medicine, δημιούργησε ένα νέο μοντέλο που εξετάζει την εξάπλωση της ασθένειας και τις προσπάθειες που θα μπορούσαν να βοηθήσουν στον περιορισμό της. 

Οι δείκτες για τις επαφές που χρησιμοποιήθηκαν στη μελέτη στηρίζονται στην αλληλεπίδραση των πολιτών της Ολλανδίας, όμως το μοντέλο μπορεί να εφαρμοστεί και σε άλλες δυτικές χώρες, όπως σημειώνουν οι ερευνητές στο Πανεπιστημιακό Νοσοκομείο της Ουτρέχτης.

«Μια μεγάλη πανδημία μπορεί να προληφθεί αν η αποτελεσματικότητα αυτών των μέτρων ξεπεράσει το 50%», έγραψαν οι ερευνητές.

​Αν, ωστόσο, η αντίδραση του κόσμου είναι αργή, όμως εντέλει οι συμπεριφορές αλλάξουν, ο αριθμός των κρουσμάτων θα μειωθεί, όμως η κορύφωσή τους δεν θα καθυστερήσει, βάσει πάντα του μοντέλου των ερευνητών.

Αν οι κυβερνήσεις προχωρήσουν γρήγορα σε lockdown, όμως κανείς δεν λάβει περαιτέρω προσωπικά προστατευτικά μέτρα, αυτό θα καθυστερήσει αλλά δε θα μειώσει την ένταση της κορύφωσης των κρουσμάτων. Μια παρέμβαση τριών μηνών θα μπορούσε να καθυστερήσει την κορύφωση κατά επτά μήνες το πολύ, καταλήγει η μελέτη. 

Αν η επιβεβλημένη από την κυβέρνηση κοινωνική αποστασιοποίηση συνδυαστεί με συνείδηση της σημασίας της ασθένειας και προσωπικά επιπλέον μέτρα, το μέγεθος της κορύφωσης θα μειωθεί, ακόμη και μετά την άρση των περιορισμών.

«Επιπλέον, η επίδραση του συνδυασμού μέτρων που επιβάλλουμε οι ίδιοι στους εαυτούς μας λειτουργεί προσθετικά», έγραψαν οι επιστήμονες.

​«Με πρακτικούς όρους, αυτό σημαίνει ότι ο κορωνοϊός δεν θα προκαλέσει μεγάλα ξεσπάσματα σε μια χώρα όπου το 90% του πληθυσμού υιοθετεί το συχνό πλύσιμο των χεριών και την τήρηση αποστάσεων, τα οποία έχουν αποτελεσματικότητα 25%».

Ακόμη και αν επιβάλουμε στον εαυτό μας την τήρηση αποστάσεων, οι επαφές με τους άλλους ενδέχεται να μην εξαλειφθούν πλήρως. Για παράδειγμα, τα άτομα που συγκατοικούν αλληλεπιδρούν, αυξάνοντας τις πιθανότητες να κολλήσουν ο ένας τον άλλο. Επομένως οι μικρές εξάρσεις παραμένουν πιθανές.

Ο ρόλος των κυβερνήσεων

Οι συγγραφείς υποστηρίζουν ότι οι κυβερνήσεις θα πρέπει να ενημερώσουν τον κοινό για τον τρόπο μετάδοσης του ιού και να καταστήσουν σαφή τη σημασία της κοινωνικής αποστασιοποίησης, της καλής υγιεινής και της χρήσης της μάσκας για τον έλεγχο της συνεχιζόμενης επιδημίας. Δεν διευκρινίζουν αν είναι καλύτερο αυτές οι κινήσεις να έχουν συμβουλευτικό ή καταναγκαστικό χαρακτήρα.

Από το μοντέλο δεν λείπουν και οι περιορισμοί. Δεν λαμβάνει υπόψη του δημογραφικά στοιχεία, ούτε και την ατελή απομόνωση εκείνων που ασθενούν από κορωνοϊό, πράγμα που σημαίνει ότι μπορούν να μολύνουν εκείνους που τους φροντίζουν σε ένα θεραπευτήριο ή στο σπίτι. Επιπλέον δεν αναφέρεται στην πιθανότητα δεύτερης λοίμωξης.