Η ῞Υψωση τοῦ Τιμίου Σταυροῦ χαρακτηρίζεται ὡς τό «καύχημα καί ἡ δόξα» τῆς ᾽Ορθοδοξίας. ῾Η τιμή πρός τόν Τίμιο Σταυρό ἀρχίζει ἀπό τούς ἀποστολικούς χρόνους.

Οἱ ἐπιστολές τοῦ ᾽Αποστόλου Παύλου εἶναι γεμάτες ἀπό χωρία μέ τά ὁποία ἐξαίρει τό ρόλο τοῦ Σταυροῦ στή διαδικασία τῆς σωτηρίας τοῦ ἀνθρώπου. ῾Η δύναμη τοῦ Τιμίου Σταυροῦ φάνηκε στό θαυμαστό ὅραμα τοῦ Μεγάλου Κωνσταντίνου˙ ὅλοι σας ξέρετε γιά τό «᾽Εν τούτῳ νίκᾳ». Τόν Τίμιο Σταυρό βρῆκε ἡ μητέρα τοῦ ῾Αγίου Κωνσταντίνου στήν ῾Ιερουσαλήμ.῾Ο ἐκκλησιαστικός συγγραφέας Παυλῖνος ἀναφέρει, ὅπως ἀκούσατε στήν Τράπεζα, ὅτι ἡ ἐκκλησία τῶν ῾Ιεροσολύμων θεώρησε ὅτι ὁ Σταυρός τοῦ Χριστοῦ ἀνήκει σέ ὅλη τήν χριστιανοσύνη γι᾽ αὐτό ἀποφάσισε νά τεμαχίσει τό Τίμιο Ξύλο καί νά τό διανείμει σέ ὅλη τήν ᾽Εκκλησία. ῎Ετσι διασώθηκαν μέχρι σήμερα πολλά τεμάχια, τά ὁποία φυλάσσονται σάν τά πολυτιμότερα κειμήλια, κυρίως στίς ἱερές μονές τοῦ ῾Αγίου ῎Ορους. Καί τό μοναστήρι μας ἔχει τεμάχιο Τιμίου Ξύλου, εἴχατε τό πρωί τήν εὐλογία νά τό προσκυνήσετε. Μιά προφητεία λέγει ὅτι ἕνα ἀπό τά συγκλονιστικά γεγονότα τοῦ τέλους τοῦ κόσμου θά εἶναι καί ἡ επανένωση τοῦ Τιμίου Σταυροῦ!

᾽Εμεῖς οἱ ὀρθόδοξοι τιμοῦμε μέ ἰδιαίτερο τρόπο τήν ἡμέρα τῆς ῾Υψώσεως τοῦ Σταυροῦ τοῦ Κυρίου μας. Οἱ ἱερές ἀκολουθίες ἔχουν πανηγυρικό χαρακτήρα, ἐνῶ ἔχει θεσπισθεῖ αὐστηρή νηστεία, σήμερα φάγαμε λάδι ἐ-πειδή εἶναι Σάββατο. Τήν ἡμέρα αὐτή πᾶμε στούς ναούς γιά νά προσκυνήσουμε τόν Τίμιο Σταυρό καί νά ἀντλήσουμε δύναμη καί χάρη οὐράνια ἀπό αὐτόν. Παίρνουμε κλώνους βασιλικοῦ σάν εὐλογία καί τούς βάζουμε στά εἰκονίσματα σάν ἐλιξίριο κατά τοῦ κακοῦ. Γνωρίζουμε πολύ καλά ὅτι ἡ προσκύνηση τοῦ Σταυρού εἶναι προσκύνηση τοῦ ἴδιου τοῦ ᾽Εσταυρωμένου Λυτρωτή μας Χριστοῦ καί ὄχι εἰδωλολατρική πράξη, ὅπως κακόβουλα μᾶς κατηγοροῦν οἱ αἰρετικοί.

Γιά τούς ᾽Ορθόδοξους ὁ Τίμιος Σταυρός εἶναι τό κλειδί μέ τό ὁποῖο ἀνοίγει ἡ πόρτα τοῦ Παραδείσου γιά νά μποῦμε μέσα. Μέ τό Σταυρό μπῆκε στόν Παράδεισο ὁ ληστής.

Εἶναι ἀκόμα τό κοφτερό σπαθί μέ τό ὁποῖο νικοῦμε τούς ἐχθρούς μας, τούς δαίμονες. «῞Οπλον κατά τοῦ διαβόλου τὸν Σταυρόν σου ἡμὶν δέδωκας…» ψάλλουμε.

Τό Τίμιο Ξύλο εἶναι ἡ σφραγίδα μας. ῞Οπως ἕνα ἔγγραφο γιά νά εἶναι ἔγκυρο πρέπει νά ἔχει τή σφραγίδα αὐτοῦ πού τό ἐκδίδει, ἔτσι κι ἐμεῖς κατά τήν ὥρα τῆς βαπτίσεώς μας ὁ ῾Ιερέας μᾶς σφραγίζει μέ τό σημεῖο τοῦ Σταυροῦ, ἀπό ἐκείνη τήν ὥρα εἴμαστε γνήσια παιδιά τοῦ Κυρίου μας.

῾Ο Σταυρός γιά μᾶς εἶναι τό σωσίβιό μας. ῾Ο ναυαγός γιά νά σωθεῖ ἀπό τά κύματα ψάχνει νά βρεῖ ἕνα σωσίβιο γιά νά κρατηθεῖ στήν ἐπιφάνεια τῆς θάλασσας καί νά σωθεῖ. Κι ἐμεῖς ὅταν οἱ δυσκολίες, οἱ πειρασμοί καί τά προβλήματα τῆς ζωῆς μᾶς κυκλώνουν καί προσπαθοῦν νά μᾶς πνίξουν πρέπει νά πιανόμαστε ἀπό τό Σταυρό τοῦ Κυρίου μας καί θά σωθοῦμε.

Πρέπει νά ξέρετε ὅτι ἡ δύναμη τοῦ Σταυροῦ δέν ἐξαρτάται ἀπό τί εἶναι φτιαγμένος, χρυσός, ασημένιος ή … , τή δύναμη τή δίνει τό σχῆμα. Νά ἔχετε πάντα πάνω σας Σταυρό γιά νά μή σᾶς πλησιάζουν οἱ δαίμονες καί σᾶς ρίχνουν στήν ἁμαρτία. Πρέπει νά τόν σεβόμαστε καί νά τόν τιμοῦμε.

῾Ο ῞Οσιος ᾽Αθανάσιος ὁ κτίτορας τῆς Μονῆς φοροῦσε πάντοτε πάνω του ἕνα σιδερένιο Σταυρό, τόν προσκυνήσατε στήν ἀκολουθία. Πάρτε τώρα ἕνα Σταυρό γιά εὐλογία, νά τόν ἔχετε πάντοτε ἐπάνω σας διότι τόν ἀκούμπησα στό Τίμιο Ξύλο.

ΙΕΡΑ ΜΟΝΗ ΜΕΓΙΣΤΗΣ ΛΑΥΡΑΣ