Ἡ ζωὴ τοῦ ἁγίου Παντελεήμονος μοιάζει, ἀγαπητοί μου μὲ ἕνα κῆπο. Σᾶς καλῶ λοιπὸν νὰ ἐπισκεφθοῦμε τὸν κῆπο αὐτόν, κ᾿ ἐγὼ θὰ προσπαθήσω νὰ σᾶς φτειάξω ἀπὸ τὰ ἄνθη του μία ἀνθοδέσμη ἐπιλέγοντας ὡρισμένα σημεῖα ἀπὸ τὸν βίο τοῦ ἁγίου. Παρακαλῶ προσέξτε.
Τὸ σπίτι ποὺ γεννήθηκε ὁ ἅγιος Παντελεήμων δὲν ἦταν ταιριασμένο. Εἶχε διχόνοια· καὶ μάλιστα στὸ σπουδαιότερο ζήτημα, στὴ θρησκεία. Ὁ πατέρας ἄρχοντας καὶ ἐπίσημος, ἐγωιστὴς καὶ ὑπερήφανος, ἦταν εἰδωλολάτρης.
Ἡ μητέρα, μιὰ ἁγία γυναίκα, ἦταν πιστὴ καὶ ἀφωσιωμένη στὸν ἐσταυρωμένο Λυτρωτή.
Στὴν ψυχὴ τοῦ παιδιοῦ ἔγινε πάλη. Ποιόν ἀπὸ τοὺς δυὸ ν᾿ ἀκολουθήσῃ; Τὸ ἔλυσε τὸ πρόβλημα· ἀκολούθησε τὴ μητέρα. Καὶ αὐτὴ σὰν κηπουρὸς φύτεψε μέσ᾿ στὰ στήθη τοῦ παιδιοῦ της τὴν πίστι στὸν ἀληθινὸ Θεὸ καὶ τὴν ἀγάπη στὸν Κύριο ἡμῶν Ἰησοῦν Χριστόν. Καὶ ὅ,τι φυτεύει ἡ μάνα, δὲν μποροῦν νὰ τὸ ξερριζώσουν ὅλοι οἱ δαίμονες.
