Τὶς τελευταῖες ἡμέρες (ὅπως εἴθισται πάντα τὶς ἱερὲς ἡμέρες τῆς Μεγάλης Ἑβδομάδος) μὲ ἀφορμὴ τοποθετήσεις κυβερνητικῶν βουλευτῶν ἀναμοχλεύτηκε τὸ θέμα τοῦ Ἁγίου Φωτός! Προκεται περὶ θαύματος; Ὀφείλει τὸ Ἑλληνικὸ Δημόσιο νὰ ἀναλαμβάνει τὸ κόστος τῆς μεταφορᾶς του καὶ νὰ τοῦ ἀποδίδει τιμὲς ἀρχηγοῦ κράτους;
Ἡ ἀμφισβήτηση τοῦ ἀνὰ τοὺς αἰῶνες ἐπαναλαμβανόμενου θαύματος ποὺ ἐνσπείρουν οἱ διασῶτες τοῦ μαρξισμοῦ καὶ τοῦ ἀθεϊστικοῦ διαφωτισμοῦ τῆς Δϋσης δὲν μᾶς κάνει ἐντύπωση! Θὰ τολμούσαμε νὰ ποῦμε ὅτι ὁ ἔξωθεν πόλεμος κατά τῆς Ὀρθοδοξίας μας εἶναι δικαιολογημένος! Τὰ πράγματα γίνονται πολὺ κρισιμότερα ὅταν ἐντὸς Ἐκκλησίας καὶ μάλιστα ἀπὸ τοὺς πιό ὑψηλοὺς θώκους της ἀμφισβητεῖται καὶ λοιδορεῖται τὸ Θαῦμα τοῦ Ἁγίου Φωτός! Εἶναι ὄντως μεγάλη πρόκληση νὰ μὴν γίνεται ἀπὸ τὸ Φανάρι ἀποδεκτὸ ἕνα ἀπὸ τὰ μεγαλύτερα θάυματα τῆς Πίστεώς μας τὴν στιγμὴ ποὺ καὶ παπικοὶ ἀκόμα μαρτυροῦν τὴν γνησιότητα τοῦ Ἁγίου Φωτός!
Διαβάστε σχετικὸ κείμενο τοῦ πρωτοπρεσβυτέρου τοῦ Οἰκουμενικοῦ θρόνου π. Γεωργίου Τσέτη ποὺ δημοσιεύτηκε τὸ 2006 στὴν ἐφημερίδα «Τὸ Βῆμα»…
Ἄρθρο τοῦ Μέγα πρωτοπρεσβύτερου τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριαρχείου
ΓΕΩΡΓΙΟΥ ΤΣΕΤΣΗ — (ΤΟ ΒΗΜΑ 21/4/2006)
«Ἡ ἐπικείμενη ἑορτὴ τοῦ Πάσχα ξανάφερε στὸ προσκήνιο τὸ θέμα τῆς ἁφῆς τοῦ Ἁγίου Φωτός. Σὲ συνδυασμὸ μάλιστα μὲ τὶς φημολογούμενες προθέσεις τοῦ καθηρημένου πρώην Πατριάρχου Ἱεροσολύμων Εἰρηναίου νὰ κάνει δυναμικὴ κάθοδο στὸν Πανάγιο Τάφο τὸ Μέγα Σάββατο καὶ μὲ τὴν ἀνοχή, ἂν ὄχι τὴν στήριξη, τοῦ Ἰσραὴλ νὰ προεστεῖ τῆς τελετῆς τοῦ Ἁγίου Φωτός. Ἂς ἐλπίσουμε ὅτι πρόκειται γιὰ φῆμες καὶ δὲν θὰ ξαναγίνουμε μάρτυρες φαιδροτήτων ποὺ θὰ ἐρεθίσουν κόσμο καὶ θὰ ταράξουν τὴν γαλήνη τῶν ἡμερῶν.
Τὰ τεκταινόμενα στὴν Ἱερουσαλὴμ καὶ ὁ κίνδυνος νὰ πολιτικοποιηθεῖ μία βασικὴ γιὰ τὴν πίστη μας λειτουργικὴ πράξη, δίνουν πλέον στὴν Ἐκκλησία τὴν μοναδικὴ εὐκαιρία νὰ ἄρει τὸ πέπλο μυστηρίου ποὺ καλύπτει μέχρι σήμερα τὰ σχετικὰ μὲ τὴν ἁφὴ τοῦ Ἁγίου Φωτός, διαφωτίζοντας τοὺς πιστοὺς ὅσον ἀφορᾶ τὸ θεολογικὸ ὑπόβαθρο καὶ τὸν συμβολισμὸ τῆς ὡραίας καὶ εὐφρόσυνης αὐτῆς τελετῆς, καὶ ἐξηγοῦμαι.
Ὑπάρχει, αἰῶνες τώρα, διάχυτη ἡ πεποίθηση στὸν εὐσεβῆ μέν, ἀλλὰ θεολογικὰ καὶ λειτουργικὰ ἀπαίδευτο ὀρθόδοξο πιστό, ποὺ ψάχνει γιὰ «θαύματα» προκειμένου νὰ πληρώσει τὸ πνευματικό του κενό, ὅτι κατὰ τὴν τελετὴ ἁφῆς τὸ Ἅγιον Φῶς κατέρχεται θαυματουργικὰ «οὐρανόθεν» γιὰ νὰ ἀνάψει τὴν λαμπάδα τοῦ Πατριάρχου.
Ὅπως ὅμως ἀναφέρει ὁ διαπρεπής καθηγητὴς Κωνσταντῖνος Καλοκύρης στὸ περισπούδαστο σύγγραμμά του «Τὸ Ἀρχιτεκτονικὸ Συγκρότημα τοῦ Ναοῦ τῆς Ἀναστάσεως Ἱεροσολύμων καὶ τὸ Θέμα τοῦ Ἁγίου Φωτὸς» πρόκειται γιὰ ἕναν θρύλο, ὁ ὁποῖος καλλιεργήθηκε στοὺς Ἅγιους Τόπους μετὰ τὴν εἰσβολὴ τῶν σταυροφόρων καὶ μέσα στὰ πλαίσια τῆς διαμάχης Ὀρθοδόξων Λατίνων καὶ Ἀρμενίων, ποὺ ὁ καθεὶς διεκδικοῦσε δι’ ἑαυτὸν τὸ προνόμιο τοῦ «λαμβάνειν ἐξ οὐρανοῦ» τὸ ἀνέσπερο Φῶς!
Ἡ εὐχὴ τὴν ὁποία ἀναπέμπει ὁ Πατριάρχης πρὸ τῆς ἁφῆς μέσα στὸ Ἱερὸ Κουβούκλιο εἶναι σαφέστατη καὶ δὲν ἐπιδέχεται καμιὰ παρερμηνεία. Ὁ Πατριάρχης δὲν προσεύχεται γιὰ τὴν διενέργεια θαύματος. Ἁπλῶς «ἀναμιμνήσκεται» τῆς θυσίας καὶ τῆς τριημέρου Ἀναστάσεως τοῦ Χριστοῦ καὶ ἀπευθυνόμενος σ’ Αὐτὸν λέγει: «ἐκ τοῦ ἐπὶ τοῦτον τὸν φωτοφόρον σου Τάφον ἐκκαιομένου φωτὸς εὐλαβῶς λαμβάνοντες, διαδίδομεν τοῖς πεστεύουσιν εἰς σὲ τὸ ἀληθινὸν φῶς, καὶ δεόμεθά σου ὅπως ἀναδείξεις αὐτὸ ἁγιασμοῦ δῶρον…» Πράγμα τὸ ὁποῖο σημαίνει ὅτι ὁ Πατριάρχης ἀνάβει τὴν λαμπάδα του ἀπὸ τὴν ἀκοίμητη κανδήλα ποὺ βρίσκεται πάνω στὸν Πανάγιο Τάφο. Ὅπως ἀκριβῶς πράττει ὁ κάθε Πατριάρχης καὶ ὁ κάθε κληρικὸς τὴν ἡμέρα τῆς Λαμπρῆς, ὅταν παίρνει Φῶς Χριστοῦ ἀπὸ τὴν ἀκοίμητη κανδήλα ποὺ βρίσκεται ὑπεράνω τῆς συμβολίζουσας τὸν Τάφο τοῦ Κυρίου Ἁγίας Τράπεζας.
Τὸ μυστήριο ὅμως ποὺ καλλιεργήθηκε γύρω ἀπὸ τὸ τελετουργικό τῆς ἁφῆς τοῦ Ἁγίου Φωτὸς καὶ οἱ λαϊκὲς περὶ αὐτοῦ ἀντιλήψεις στὶς μέρες μας συνετέλεσαν στὴν οἰκειοποίηση καὶ ἐκμετάλλευση ἀπὸ ἔξω ἐκκλησιαστικοὺς κύκλους τῆς ἄκρως συμβολικῆς καὶ κατανυκτικῆς αὐτῆς λειτουργικῆς πράξεως τῆς Ἐκκλησίας μας. Ὁ λόγος γιὰ τὴν διαπόμπευση τοῦ Ἁγίου Φωτὸς μὲ τὴν ὀργανωμένη ἀεροπορικὴ μεταφορά του στὸν ἑλλαδικὸ χῶρο, συνοδεία κυβερνητικῶν παραγόντων, τιμητικῶν ἀγημάτων, εὐζώνων καὶ προσκόπων (καὶ φυσικὰ τηλεοπτικῶν συνεργείων!), προκειμένου ὅπως ὁ νεοέλληνας γιορτάσει «αὐθεντικὸ ἑλληνικὸ Πάσχα». Ὡσὰν οἱ πρόγονοί μας νὰ μὴ γιόρταζαν Ἀνάσταση Χριστοῦ προτοῦ ἐφευρεθεῖ τὸ ἀεροπλάνο! Ἢ ὡσὰν οἱ ἀνὰ τὰ πέρατα τῆς οἰκουμένης Ὀρθόδοξοι νὰ μὴν ἑορτάζουν Πάσχα Κυρίου, μιά καὶ ἡ Ὀλυμπιακὴ δὲν «πετᾶ» ὡς τὶς χῶρες τους!
Ἐπέστη ὅμως καιρὸς νὰ τερματισθεῖ ὁ διασυρμὸς τῶν Θείων. Εἶναι δὲ σόλοικο καὶ ἀποτελεῖ ἀσέβεια τὸ νὰ ἀποδίδει κανεὶς «τιμὲς Ἀρχηγοῦ Κράτους» στὸ Ἅγιον Φῶς, τὸ ὁποῖο προέρχεται ἀπὸ τὸν τάφο ἐκείνου ποὺ δήλωσε ὅτι «ἡ Βασιλεία ἡ ἐμὴ οὐκ ἔστιν ἐκ τοῦ κόσμου τούτου».
Μέγας πρωτοπρεσβύτερος ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΤΣΕΤΣΗΣ
ΤΟ ΒΗΜΑ 21/4/2006
