Οι αλλαγές στον Ποινικό Κώδικα άγγιξαν και εκκλησιαστικά ζητήματα.
Ὡς Ἱεράρχης μιᾶς ἱστορικῆς Μητροπόλεως θλίβομαι βαθύτατα γιά τό νομικό, ἠθικό καί κατ’ ἐπέκτασιν πολιτιστικό ὀλίσθημα, τό ὁποῖο ὑφίσταται ἡ χώρα μας μέ τήν ψήφιση τῆς κατάργησης τῶν ἄρθρων 198, 199 καί 201 τοῦ Ποινικοῦ Κώδικα στό Ζ’ κεφάλαιο <<Ἐπιβουλή τῆς θρησκευτικῆς εἰρήνης>>. Πρόκειται γιά τήν ἀποποινικοποίηση τῆς κακόβουλης βλασφημίας, τῆς καθύβρισης θρησκευμάτων καί τῆςπεριΰβρισηςνεκρῶν.
Δέν εἶναι λογικό καί δίκαιο, ἡ ἀπεμπόλιση τοῦ ἔννομου ἀγαθοῦ τῆς θρησκευτικῆς εἰρήνης, καθ’ ὅτι ἡ σπουδαία νομοθεσία ὑπάρχει ἀκριβῶς γιά τήν ἀνάσχεση ἑνός μελλοντικοῦ κακοῦ. Ἰδιαίτερα, ἡ κατάργηση τοῦ ἄρθρου 201 Π.Κ. γιά τήνπεριΰβριση νεκρῶν τυγχάνει βαρύτατο σφάλμα γιατί ἀντιβαίνει πρός τίς πατροπαράδοτες ἀρχές περί αἰδοῦς, εὐπρέπειας, τιμῆς καί σεβασμοῦ ἀναφορικά μέ τούς νεκρούς μας, όπως αναφέρεται στο
Εὔλογος εἶναι ὁ προβληματισμός μας. Σ’ αὐτούς τούς δύσκολους καιρούς τῆς παγκοσμιοποίησης καί τῆς πολυπολιτισμικότητας ἀντί νά στερεώνουμε τό οἰκοδόμημα τῆς κοινωνίας φθάσαμε ἐκεῖ, ὅπου οἱ νόμοι διασείουν τά θεμέλιά του;
Ὡστόσο ἀξίζει νά σκεφθοῦμε τά σοφά λόγια: <<Κρείσσων σοφός ἰσχυροῦ>> (Παροιμ. Σολ. 24,5) καί <<εὐσέβεια πρός πάντα ὠφέλιμός ἐστιν>> (Α’ Τιμ. 4,8)._
