Ως μια νέα γενιά εθνικιστών χαρακτηρίζει ο αρθρογράφος Gideon Rachman των Financial Times όλους εκείνους παγκοσμίως που δεν βλέπουν με καλό μάτι και επικρίνουν τον δισεκατομμυριούχο επενδυτή…. Με πολλές δόσεις ειρωνείας ο αρθρογράφος σημειώνει πως με βάση τις θεωρίες συνομωσίας που κυκλοφορούν για τον Σόρος, ο δισεκατομμυριούχος είχε ένα… πολυάσχολο έτος.

«Από τις αρχές του 2017, έχει παραποιήσει μια χημική επίθεση στη Συρία, χρηματοδοτούσε πορείες κατά του Trump στην Ουάσινγκτον, έκανε πράξη το «σχέδιο Soros» για να πλημμυρίσει την Ουγγαρία με πρόσφυγες, αναγκάστηκε να αλλάξει κυβέρνηση στην πΓΔΜ, υπονόμευσε τον ισραηλινό πρωθυπουργό και ευθύνεται για την απόλυση πολλών βασικών στελεχών του Λευκού Οίκου. Δεν είναι λίγο για έναν άνδρα 87 ετών. Όλα τα παραπάνω είναι, φυσικά, θεωρίες συνωμοσίας. Αλλά το γεγονός ότι έχουν ακουσθεί φέτος – και όλα αυτά φέρουν το όνομα του κ. Σόρος – δεν είναι απλά μια περιέργεια. Λέει κάτι σημαντικό και ανησυχητικό για την παγκόσμια πολιτική» σημειώνει ο αρθρογράφος.

Και συνεχίζει κάνοντας μια ιστορικη΄αναδρομή: «Στη δεκαετία του 1990, ο κ. Σόρος βρισκόταν σε πλήρη αρμονία με το πνεύμα της εποχής, καθώς χρησιμοποίησε τα δισεκατομμύρια που είχε κάνει για να στηρίξει τη μετάβαση στη δημοκρατία στην μετακομμουνιστική Ευρώπη και αλλού. Αλλά τώρα το παγκόσμιο πολιτικό κλίμα έχει αλλάξει και οι φιλελεύθερες ιδέες είναι σε υποχώρηση. Για μια νέα γενιά εθνικιστών – από τις ΗΠΑ, τη Ρωσία και την Ουγγαρία – ο κ. Σόρος έγινε ο τέλειος κακοποιός.

Είναι διεθνιστής σε εποχή εθνικισμού. Είναι υποστηρικτής των ατομικών δικαιωμάτων, όχι των δικαιωμάτων των ομάδων. Είναι ο 29ος-πλουσιότερος άνθρωπος στον κόσμο, σύμφωνα με την λίστα Forbes. Και είναι επίσης Εβραίος, έτσι είναι εύκολο να υποδειχθεί στο ρόλο του σκιώδους και χειραγωγού διεθνούς χρηματοδότη, που κάποτε αφιερώθηκε στους Rothschilds».

Μάλιστα ο αρθρογράφος των Finanacial Times χαρακτηρίζει ως «ένα από τα πιο φρικαλέα κομμάτια της προπαγάνδας κατά του Σόρος φέτος την σύνδεση με τις παλιές κακίες εναντίον των Rothschilds».

Σύμφωνα με το άρθρο, όταν οι Αμερικανοί εθνικιστές ανησύχησαν ότι ο HR McMaster, σύμβουλος εθνικής ασφάλειας του Προέδρου Donald Trump, «καθαρίζει» τους συμμάχους τους στο Λευκό Οίκο, δημιούργησαν έναν ιστότοπο με την ονομασία «Διαρροές McMaster», στην οποία παρουσιάστηκε μια γελοιογραφία του κ. McMaster, του Soros και των» Rothschilds »

Ιδιαίτερη εντύπωση προκαλεί και μια αποκάλυψη του αρθρογράφου για τον πρωθυπουργό της Ουγγαρίας ο οποίος έχει εξελιχθεί σε πολέμιο του Σόρος. «Το 1989, ένας από τους δικαιούχους μιας υποτροφίας Soros για σπουδές στην Οξφόρδη ήταν ένας νεαρός Ουγγρός ακτιβιστής που ονομάζεται Βίκτορ Ορμπάν. Σήμερα, ο ίδιος ο κ. Orban είναι πρωθυπουργός της Ουγγαρίας και διαμαρτύρεται για τον εφάπαξ ευεργέτη του. Ο Ούγγρος ηγέτης έχει καταγγείλει στην εκστρατεία επανεκλογής του ένα υποτιθέμενο «σχέδιο Σόρος» που θα πλημμυρίσει την Ουγγαρία με μουσουλμάνους .

Δεν υπάρχει τέτοιο σχέδιο. Είναι αλήθεια ότι ο Σόρος είναι γενναιόδωρος υποστηρικτής φιλανθρωπικών οργανώσεων προσφύγων και υποστήριξε επίσης το σχέδιο της ΕΕ για επανεγκατάσταση των Σύρων προσφύγων σε όλο το μπλοκ, συμπεριλαμβανομένης της Ουγγαρίας. Αυτό ήταν αρκετή δικαιολογία για τον κ. Orban να γεμίσει τη χώρα με αφίσες που έδειχναν έναν χαμογελαστό κ. Σόρος και προτρέποντας: «Μην αφήνετε τον Σόρος να έχει το τελευταίο γέλιο»αναφέρει.

Η δαιμονοποίηση του κ. Soros στην Ουγγαρία, όπου γεννήθηκε, δεν αποτελεί μεμονωμένη περίπτωση. Κατά το παρελθόν έτος, καταγγέλθηκε από πολιτικούς ηγέτες στη πΓΔΜ, την Πολωνία, τη Ρουμανία και την Τουρκία, προσθέτει.

Τονίζει ακόμη πως και στην Αμερική υπήρξε επίσης υλικό καταγγελιών κατά του Soros. Πριν από το 2007, ο κ. Σόρος καταγγέλθηκε στο Fox News ως ο «Δρ -κακός ολόκληρου του κόσμου των αριστερών θεμελίων». Οι ρίζες του μίσους κατά του Σόρος στις ΗΠΑ ενδέχεται να χρονολογούνται από την αντίθεσή του στον πόλεμο στο Ιράκ.

Για των αρθογράφο των Financial Times «οι ακροδεξιές ομάδες παραπέμπουν στις ίδιες θεωρίες συνωμοσίας».

Τέλος σημειώνει πως, ορισμένοι ισχυροί ηγέτες έχουν πιο συγκεκριμένους λόγους να φοβούνται το Ίδρυμα Ανοικτής Κοινωνίας του Soros, το οποίο χρηματοδοτεί οργανώσεις της κοινωνίας των πολιτών που προωθούν την εκπαίδευση, τον ελεύθερο Τύπο, τα δικαιώματα των μειονοτήτων και τις πρωτοβουλίες κατά της διαφθοράς.

«Το 2015, η κυβέρνηση του Βλαντιμίρ Πούτιν τσακίζει το Ίδρυμα Ανοικτής Κοινωνίας από τη Ρωσία, αφού δεν ήταν πλέον πρόθυμη να ανεχτεί την υποστήριξη του τελευταίου σε οργανώσεις όπως το Memorial, το οποίο προώθησε την έρευνα για τον σοβιετικό τρόμο».

Στο άρθρο γίνεται αναφορά και για τις ενοχλήσεις από τις δραστηριότητες του κ. Soros και στο Ισραήλ κυρίως για την υποστήριξη του στα παλαιστινιακά δικαιώματα.

Κλείνοντας ο αρθογράφος σημειώνει πως «για την ιστορία, είχα ακριβώς δύο συνομιλίες με τον κ. Soros. Και στις δύο περιπτώσεις βρισκόμασταν στην ίδια δημόσια επιτροπή σε σεμινάρια που διοργάνωσε το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο Εξωτερικών Σχέσεων, ένα think-tank που χρηματοδοτεί εν μέρει.

Ποτέ δεν είχαμε μια ιδιωτική συζήτηση και σίγουρα δεν θα τον χαρακτηρίσω ως φίλο. Αλλά δεν έχω δισταγμό να επικροτήσω τη φιλανθρωπία του. Το γεγονός ότι πρέπει ακόμη να τον υπερασπιστεί κανείς λέει κάτι λυπηρό για τις εποχές στις οποίες ζούμε.

Οι FT που υπερασπίζονται τον Soros είναι απόδειξη ότι οι θεωρητικοί της συνωμοσίας είναι τρελοί»