Στο greek-observatory και τις Ειδήσεις Σεβόμαστε την ιδιωτικότητά σας

Εμείς και οι συνεργάτες μας αποθηκεύουμε ή/και έχουμε πρόσβαση σε πληροφορίες σε μια συσκευή, όπως cookies και επεξεργαζόμαστε προσωπικά δεδομένα, όπως μοναδικά αναγνωριστικά και τυπικές πληροφορίες που αποστέλλονται από μια συσκευή για εξατομικευμένες διαφημίσεις και περιεχόμενο, μέτρηση διαφημίσεων και περιεχομένου, καθώς και απόψεις του κοινού για την ανάπτυξη και βελτίωση προϊόντων.

Με την άδειά σας, εμείς και οι συνεργάτες μας ενδέχεται να χρησιμοποιήσουμε ακριβή δεδομένα γεωγραφικής τοποθεσίας και ταυτοποίησης μέσω σάρωσης συσκευών. Μπορείτε να κάνετε κλικ για να συναινέσετε στην επεξεργασία από εμάς και τους συνεργάτες μας όπως περιγράφεται παραπάνω. Εναλλακτικά, μπορείτε να αποκτήσετε πρόσβαση σε πιο λεπτομερείς πληροφορίες και να αλλάξετε τις προτιμήσεις σας πριν συναινέσετε ή να αρνηθείτε να συναινέσετε. Λάβετε υπόψη ότι κάποια επεξεργασία των προσωπικών σας δεδομένων ενδέχεται να μην απαιτεί τη συγκατάθεσή σας, αλλά έχετε το δικαίωμα να αρνηθείτε αυτήν την επεξεργασία. Οι προτιμήσεις σας θα ισχύουν μόνο για αυτόν τον ιστότοπο. Μπορείτε πάντα να αλλάξετε τις προτιμήσεις σας επιστρέφοντας σε αυτόν τον ιστότοπο ή επισκεπτόμενοι την πολιτική απορρήτου μας.

Αυτός ο ιστότοπος χρησιμοποιεί cookies για να βελτιώσει την εμπειρία σας.Δες περισσότερα εδώ.
ΑΠΟΨΕΙΣ

Κωνσταντίνος Κατσίφας: Πένθος αορίστου χρόνου… και δάκρυα

Πένθος αορίστου χρόνου και δάκρυα, δάκρυα πολλά, όχι για το παλικάρι, τον Κωνσταντίνο Κατσίφα, που ηρωικά θυσιάστηκε για μια πατρίδα που τον πρόδωσε (όπως προδίδει και όλη την Ελληνική μειονότητα στην Βόρειο Ήπειρο), το παλικάρι έχει λάβει λαμπρή θέση στον Παράδεισο μεταξύ των ηρώων μαρτύρων. Πένθος και δάκρυα για μας, τον εξαθλιωμένο λαό της Ελλάδος που ασπόνδυλοι πια ανεχόμαστε ακόμη την αισχρή συμμορία των προδοτών που έχουν καταλάβει την Xώρα και την οδηγούν στον αφανισμό.


Ναι, στον αφανισμό, διότι εργαζόμενοι μεθοδικά εδώ και δεκαετίες (με μεγαλύτερη ένταση κατά τα τελευταία χρόνια) χτυπούν καίρια και ροκανίζουν συγχρόνως και τις τρείς «ζωτικές ρίζες» του Έθνους μας:
Την Γλώσσα. Με τους αλλεπάλληλους ακρωτηριασμούς προσπαθούν να την αποξενώσουν από την γνήσια Ελληνική ενώ άλλες χώρες καθώς και διεθνείς επιχειρήσεις εισάγουν την εκμάθηση της Αρχαίας Ελληνικής…. Ας αναρωτηθεί καθένας, γιατί άραγε; Θα εκπλαγεί μέγιστα με αυτό που θα βρεί….

Τον Πολιτισμό. Καταστρέφοντας ποικιλοτρόπως τις Παραδόσεις, την Θρησκεία μας, διαστρεβλώνοντας την Ιστορία μας, τις Αξίες και Αρχές προκειμένου να δημιουργήσουν νεολαία άβουλη, αμόρφωτη, διεστραμμένη, πειθήνια στις επιταγές της νέας τάξης…
Αποτελεί η Χώρα μας εξαίρεση παγκοσμίως, καθώς είναι η μόνη που «θάβει», όταν μπορεί, πολιτιστικούς θησαυρούς της, σημαντικές αρχαιολογικές ανακαλύψεις…. (π.χ. ξύλινη πινακίδα με επιγραφή χρονολογημένη επακριβώς με την μέθοδο του άνθρακα- 14 στον «Δημόκριτο» στο 5260π.Χ., δηλαδή στο τέλος της μέσης νεολιθικής περιόδου! και απαγορεύτηκε η δημοσίευση!!! … μήπως διότι καταρρίπτεται ο μύθος περί φοινικικού αλφαβήτου;!!!), ενώ κάθε άλλη χώρα διατυμπανίζει και προβάλλει κάθε αρχαιολογικό στοιχείο που βρίσκει στον χώρο της, ακόμη και αν προέρχεται από άλλο λαό άλλης χώρας (πάμπολλα παραδείγματα, ένα ας αναφέρω μόνο: Carnuntum Αυστρία!).

Το Φυσικό Περιβάλλον – την Γή της Ελλάδος όπου αναπτύχθηκε ο Ελληνικός πολιτισμός. Δεν χρειάζεται να αναφέρω πολλά, τα πρόσφατα τραγικά γεγονότα στην Αττική (Ραφήνα, Μάτι,κλπ) έδειξαν περίτρανα ότι όχι μόνο για την προστασία της γης δεν ενδιαφέρονται οι «πολιτικοί και κυβερνώντες» αλλά ούτε και για την προστασία της ζωής των ανθρώπων…
Η δημιουργία προστατευόμενων περιοχών που προέκυψε από την υποχρεωτική εφαρμογή της νομοθεσίας της Ε.Ε. καθώς και η σύσταση Φορέων Διαχείρισης των περιοχών αυτών με τον τρόπο που έγινε, κατέληξε τελικά σε φιάσκο και κοροϊδία αφού εκτός από λίγες εξαιρέσεις (βλέπε π.χ. Κερκίνη ) που χάρις στην αγάπη και φιλότιμο συγκεκριμένων ατόμων λειτουργούν, οι περισσότερες περιοχές (Εθνικά Πάρκα, περιοχές Νatura 2000) βρίσκονται στο έλεος διαφόρων ασυνείδητων που τις υποβαθμίζουν με ποικίλες παράνομες δραστηριότητες (λαθροθηρία, λαθροϋλοτομία, λαθραλιεία, παράνομη δόμηση κ.α…. βλέπε π.χ. Εθνικό Πάρκο Δέλτα Νέστου-Βιστωνίδας-Μητρικού κ.α.).
Έχουμε δεί τα πλέον εξωφρενικά στον τόπο μας …. Τούρκο πρωθυπουργό να παραδέχεται ότι η ΜΙΤ έβαζε φωτιές στην Ελλάδα και όχι μόνο δεν κουνήθηκε φύλλο, αλλά είδαμε πρωθυπουργούς της Ελλάδος να κάνουν κουμπαριές με τους Τούρκους και να προσπαθούν να μας πείσουν για «Ελληνο-τουρκική φιλία»!!!!

Αν θελήσει κανείς να απαριθμήσει τα εξωφρενικά που ζήσαμε και ζούμε στον τόπο αυτό …. είναι ατελείωτα…


Αδυνατώ να πιστέψω ότι όλα αυτά τα τραγικά δεν τα βλέπουμε ως λαός …
Τότε γιατί δεν ξεσηκωνόμαστε να απαλλαγούμε από τους προδότες;

Στην προκειμένη περίπτωση, δεν είναι δυνατόν να μην βλέπουμε την εν ψυχρώ εκτέλεση ενός Έλληνα πατριώτη…

Θα ανεχθούμε την εξύβρισή του; Την συγκάλυψη της δολοφονίας; Την σπίλωση της μνήμης του πατριώτη που έπεσε υπερασπιζόμενος την Ελληνική Σημαία;

Ο Κωνσταντίνος Κατσίφας δεν ήταν «μια ψυχή που χάθηκε άδικα» όπως είπε κάποιος πολιτικάντης… η δόλια εκτέλεσή του μπορεί και πρέπει να γίνει ένα ποτάμι που θα πνίξει τους προδότες και δοσίλογους…θα ξυπνήσει και ξεσηκώσει όλους εμάς που νοιώθουμε Ελληνες….

Για τους εκτελεστές του δεν αξίζει παρά τούτο να πω, δεν μπορούμε να περιμένουμε από βάρβαρους διαφορετική συμπεριφορά. Τέτοιοι είναι και το αποδεικνύουν με τις πράξεις τους.

Εμείς όμως ως κληρονόμοι του Πολιτισμού που έδωσε το Φως στον Κόσμο, έχουμε χρέος…

Όχι προς τον εθνομάρτυρα, ούτε προς τους προγόνους μας από τους οποίους κληρονομήσαμε..

Προς τον εαυτό μας. Τιμώντας τους νεκρούς, και δή μάρτυρες, τους προγόνους, την Πατρίδα δεν αποδίδουμε τιμή και χάρη σ’ αυτούς, αλλά στον εαυτό μας! Αποδεικνύουμε ότι είμαστε άξιοι της προσφοράς τους. Εκείνοι κάνοντας το χρέος ή την θυσία τους έχουν τιμηθεί από τις πράξεις τους και λάβανε την αμοιβή τους στον Παράδεισο, δεν τους προσδίδει πρόσθετη δόξα η δική μας αναγνώριση.

Χρέος προς τον εαυτό μας είναι να τιμήσουμε τους Εθνομάρτυρές μας στους οποίους έχει συγκαταλεχθεί και ο Κωνσταντίνος Κατσίφας, καθώς και την Πατρίδα μας, αν θέλουμε να αποδειχθούμε άξιοι αυτής της Πατρίδας και της Κληρονομιάς, άλλως θα τα χάσουμε.

Πότε θα σηκώσουμε το ανάστημα να κάνουμε αυτό που πρέπει λοιπόν;

Ποιοι θα οδηγήσουν τον Ελληνικό Λαό στην απελευθέρωσή του;

Με πόνο πενθούσης καρδιάς προβληματίζομαι, αγανακτώ, προσεύχομαι και περιμένω…

Ελένη Δαρόγλου

Tags
Back to top button