Με άρθρο του στην εφημερίδα του Αμβούργου «Welt am Sonntag», τον Μάιο του 1953, ο Γερμανός μηχανικός George Klein προκάλεσε αίσθηση με την αποκάλυψη στην οποία προέβη.

Σύμφωνα με τον Klein, ο ιπτάμενος δίσκος που είχε κατασκευαστεί στον Καναδά, είχε ήδη δοκιμαστεί επιτυχώς, όχι όμως στον Καναδά, αλλά στην Ευρώπη. Συγκεκριμένα, ο ιπτάμενος δίσκος είχε πετάξει πάνω από την Πράγα, πρωτεύουσα της Τσεχοσλοβακίας, σε μεγάλο ύψος, με ταχύτητα 2.000 χιλιομέτρων την ώρα. Με την ολοκλήρωση της πτήσης, το ιπτάμενο σκάφος επανήλθε στη βάση του.

Η κατασκευή του ιπτάμενου δίσκου είχε γίνει από την καναδική εταιρία Avro, η οποία ιδρύθηκε το 1945. Ο Klein αποκάλυψε ότι είχε παρακολουθήσει την πρώτη δοκιμαστική πτήση και ότι είχε ακούσει τους Καναδούς εμπειρογνώμονες να εκφράζουν την ικανοποίησή τους για το θετικό αποτέλεσμα.

Στο ίδιο άρθρο αναφέρεται, σύμφωνα με τα γραφόμενα του Klein, ότι και οι Γερμανοί είχαν επιτύχει να κατασκευάσουν ιπτάμενους δίσκους. Το 1944 είχαν υποβληθεί στον Χίτλερ τα σχέδια για την κατασκευή τριών τύπων ιπτάμενων δίσκων. Ο Χίτλερ ενέκρινε τα σχέδια και η κατασκευή τους άρχισε αμέσως. Σύμφωνα με τον Klein, υπήρχε μεγάλη ομοιότητα μεταξύ των Γερμανικών και των Καναδικών ιπτάμενων δίσκων.

«Αν οι Γερμανοί ήταν ελεύθεροι να κατασκευάσουν ιπτάμενους δίσκους, ασφαλώς θα είχαν κάνει τους τελειότερους», ανέφερε ο Klein. Οι Γερμανοί είχαν αρχίσει να ασχολούνται με τους ιπτάμενους δίσκους από το 1941. Την επίβλεψη της όλης εργασίας είχε αναλάβει το Υπουργείο Εξοπλισμών. Ο Χίτλερ είχε διαθέσει μεγάλα κονδύλια για την εφαρμογή των σχεδίων των Γερμανών μηχανικών, αναφορικά με τους ιπτάμενους δίσκους.

Τον πρώτο δίσκο κατασκεύασε ο μηχανικός Μίλλε, ειδικός στις ρουκέτες V-2. Δύο άλλοι μηχανικοί, οι Χάμπερμολ και Σχρίβερ, τελειοποίησαν άλλους τύπους δίσκων, με μεγαλύτερη διάμετρο. Ο ιπτάμενος δίσκος του Σχρίβερ έκανε την πρώτη πτήση του στις 14 Φεβρουαρίου του 1945 και είχε διάμετρο 42 μέτρων.

Τόσο ο Σχρίβερ όσο και ο Χάμπερμολ εξαφανίστηκαν, μετά την κατάληψη της Τσεχοσλοβακίας, από τον Κόκκινο Στρατό. Όσο για τον Μίλλε, υπήρχε η πληροφορία ότι βρισκόταν στις ΗΠΑ, όπου και εργαζόταν για λογαριασμό της Αμερικανικής Κυβέρνησης. Μάλιστα, λεγόταν ότι ο ίδιος ήταν ο σχεδιαστής των αμερικανικών ρουκετοβόλων, με τα οποία είχε εφοδιαστεί η Αμερικανική Αεροπορία.

Τα ρουκετοβόλα αυτά, τα οποία παράγονταν στο πλαίσιο του προγράμματος της Αμερικανικής Άμυνας, μπορούσαν να αναπτύξουν ταχύτητα μεγαλύτερη αυτής του ήχου και να πετάξουν μεγάλες αποστάσεις, χωρίς στάση για ανεφοδιασμό. Ανάλογα ρουκετοβόλα κατασκεύαζε τότε και η Μεγάλη Βρετανία, με άκρα μυστικότητα, ως προς τα χαρακτηριστικά τους γνωρίσματα.

Η είδηση δημοισεύθηκε στην εφημερίδα «ΝΕΟΛΟΓΟΣ ΠΑΤΡΩΝ», στις 10/05/1953…