Eίναι καλό που ο γερμανικός Τύπος και συγκεκριμένα η Handelsblatt υπενθυμίζει στον πολύ κοντής μνήμης γερμανικό λαό που υβρίζει καθημερινά τον αντίστοιχο ελληνικό, ότι η οικονομική του ανάπτυξη οφείλεται στο γεγονός ότι οι ΗΠΑ χάρισαν τα χρεή τους το 1953 και ότι κα΄τι τέτοιο θα πρέπει να γίνει τώρα και με την Ελλάδα.

Η διαφωνία μεταξύ ΔΝΤ και Βόλφγκανγκ Σόιμπλε για τη βιωσιμότητα του ελληνικού χρέους, στην ουσία έχει σταματήσει την προοπτική μιας συμφωνίας μεταξύ Ελλάδας και δανειστών αλλά ο Β.Σόιμπλε σκοπίμως ξεχνάει και τα γερμανικά ΜΜΕ ως επί το πλέίστον αδιαφορούν να θυμίζουν ότι το Βερολίνο είναι πρωταθλητής στο να μην πληρώνει τα χρέη του

Επικαλούμενη διεθνείς οικονομολόγους, όπως τον Γάλλο Τομά Πικετί και τον αμερικανό Τζέφρι Σαξ, η εφημερίδα υπενθυμίζει τη Συμφωνία του Λονδίνου, το 1953, με την οποία διαγράφηκαν τα χρέη της Γερμανίας και υποστηρίζει ότι η σημερινή κατάσταση της Ελλάδας θυμίζει σε πολλά εκείνη της μεταπολεμικής Γερμανίας, όταν η χώρα δεν μπορούσε να ξεπληρώσει τα χρέη της.

«Ιστορικοί της οικονομίας είναι πεπεισμένοι ότι το κούρεμα χρέους συνέβαλε αποφασιστικά στο να ξεπεράσει η οικονομικά γονατισμένη Γερμανία τις άλλες ευρωπαϊκές χώρες παρά το ότι επωφελήθηκαν περισσότερο από το σχέδιο Μάρσαλ, όπως τονίζει βρετανοαμερικανική ερευνητική ομάδα» σημειώνεται στο άρθρο, που παραπέμπει σε διαπιστώσεις του ΄Αλμπρεχτ Ρίτσι από το London School of Economics ότι η Γερμανία οφείλει το οικονομικό θαύμα, το σταθερό μάρκο και την ευνοϊκή θέση των δημοσιονομικών της στο δραστικό κούρεμα χρέους.

Η ερευνητική ομάδα εξέτασε με ποιο τρόπο η Συμφωνία του Λονδίνου επηρέασε τις δημόσιες δαπάνες και διαπίστωσε ότι με το κούρεμα του χρέους βελτιώθηκε η πιστοληπτική αξιοπιστία της χώρας.

Η κυβέρνηση ήταν σε θέση να παίρνει νέα δάνεια με χαμηλά επιτόκια, ενώ από την έναρξη των διαπραγματεύσεων στα μέσα του 1951 μέχρι την κατάληξή τους τα επιτόκια κρατικών ομολόγων δεκαετούς διάρκειας έπεσαν από 3 σε 1,8%.

Από αυτήν τη μείωση επωφελήθηκαν επίσης και οι επιχειρήσεις μειώνοντας παράλληλα τα έξοδά τους σε ξένο νόμισμα.

Και ο γερμανός δημοσιογράφος επισημαίνει: «Αυτό που η Γερμανία έπραξε με επιτυχία, δηλαδή να χρησιμοποιήσει την αυξημένη πιστοληπτική αξιοπιστία της για να πάρει νέα δάνεια, χρησιμοποιείται σήμερα από τη γερμανική πλευρά ως ένα από τα βασικά επιχειρήματα εναντίον ενός κουρέματος του ελληνικού χρέους, επειδή δεν υπάρχει εμπιστοσύνη ότι η Αθήνα θα χρησιμοποιήσει τα χρήματα επωφελώς. Αλλά και τότε υπήρχαν επικριτές της συμφωνίας που εξέφραζαν τον φόβο ότι το κούρεμα χρέους θα οδηγούσε τη γερμανική κυβέρνηση σε ασταθή δημοσιονομική πολιτική».

«Σημασία έχει εάν χρειάζεται ένα κούρεμα»

Στην έρευνα επισημαίνονται ωστόσο και οι διαφορές ανάμεσα στην μεταπολεμική Γερμανία και τη σημερινή Ελλάδα. Ότι τότε στο επίκεντρο τέθηκε η αποδοτικότητα της γερμανικής οικονομίας, ενώ σήμερα κυριαρχούν η εξυπηρέτηση του χρέους και η εφαρμογή των μέτρων λιτότητας και των μεταρρυθμίσεων.

Μην λέμε ότι θέλουμε μια ήταν η βασική διαφορά ότι τότε η Γερμανία ήταν σημαντικός εταίρος των ΗΠΑ κατά τον Ψυχρό Πόλεμο με τους Σοβιετικούς, ενώ η Ελλάδα δεν είναι τόσο σημαντική χώρα για κανέναν στη σημερινή παγκόσμια συγκυρία εκτός βέβαια εάν αλλάξει στάση η αμερικανική υπερδύναμη επί κυβερνήσως Ν.Τραμπ με δεδομένο βέβαιαι ότι ο Αμερικανός πρόεδρος θα μπορέσει να επιβληθεί του «βαθέως» αμερικανικού κράτους.