Η πραγματική δοκιμασία της εκεχειρίας Ισραήλ-Ιράν  μόλις ξεκίνησε, με πολλούς αναλυτές να είναι ιδιαίτερα επιφυλακτικοί  για το αν αυτή θα τηρηθεί.

Σε αντίθεση με τη Χεζμπολάχ, η Ισλαμική Δημοκρατία είναι ένα κυρίαρχο κράτος με δηλωμένη πυρηνική φιλοδοξία, και ενώ ο Τραμπ απαιτεί αυτοσυγκράτηση από το Ισραήλ, η Ιερουσαλήμ θα πρέπει να διευκρινίσει τι θεωρεί παραβίαση και τι δικαιούται να πράξει ως απάντηση.

, η οποία επιτεύχθηκε μέσω μιας στρατιωτικής επιτυχίας που ήταν, σύμφωνα με πολλές αναφορές, άνευ προηγουμένου;

Η πρόσφατη ιστορία παρέχει ένα σημείο αναφοράς: τη συμφωνία εκεχειρίας με τη Χεζμπολάχ, η οποία έχει σε μεγάλο βαθμό τηρηθεί από τότε που επιτεύχθηκε.

Και στις δύο περιπτώσεις, Χεζμπολάχ και Ιράν, το Ισραήλ προετοιμάστηκε εκτενώς για πόλεμο με έναν εχθρό που είχε αποθηκεύσει βαλλιστικούς πυραύλους ικανούς να στοχεύσουν το ισραηλινό εσωτερικό μέτωπο.

Σε αναβρασμό τα συνεργεία αυτοκινήτων για το ψηφιακό πελατολόγιο! Κατεβάζουν ρολά από την 1η Ιουλίου

Η εκεχειρία Χεζμπολάχ-Ισραήλ

Ενάντια στη Χεζμπολάχ, έναν βαθιά εδραιωμένο ιρανικό πληρεξούσιο στον Λίβανο, το Ισραήλ αξιοποίησε με επιτυχία τα κέρδη του για να δημιουργήσει μια νέα στρατηγική πραγματικότητα.

Παρά τις συνεχιζόμενες ισραηλινές επιθέσεις στον Λίβανο, η Χεζμπολάχ μέχρι στιγμής απέχει από το να βοηθήσει τους Ιρανούς προστάτες της , έστω και συμβολικά.

Όταν ανακοινώθηκε η εκεχειρία με την σιιτική πολιτοφυλακή, πολλοί στο Ισραήλ, ιδιαίτερα στο βορρά, φοβήθηκαν ότι ο πόλεμος είχε τελειώσει πολύ νωρίς.

Αλλά μέχρι στιγμής, το αποτέλεσμα έχει διατηρηθεί, εν μέρει βοηθούμενο από μια μετατόπιση του δημόσιου αισθήματος στον Λίβανο κατά της Χεζμπολάχ.

Αυτός είναι ο χάρτης των τουρκολιβυκών ερευνών! "Η Ελλάδα δεν θα δεχθεί καμία παραβίαση κυριαρχικών δικαιωμάτων"

Η εκεχειρία με το Ιράν  είναι πιο περίπλοκη

Το Ιράν είναι ένα κυρίαρχο έθνος, όχι μια δύναμη-πληρεξούσιο, και οι πυρηνικές του φιλοδοξίες παραμένουν απτόητες - ίσως ακόμη και ενισχυμένες.

Ενώ το Ιράν μπορεί να έχει αποδειχθεί λιγότερο τρομερός αντίπαλος από ό,τι υποδηλώνουν τα χειρότερα σενάρια, δεν είναι ώρα για αλαζονεία ή υπερβολική αυτοπεποίθηση. Χάθηκαν ζωές, προκλήθηκαν ζημιές και η απειλή απέχει πολύ από το να τελειώσει.

Εάν οι ΗΠΑ - υπό τον Πρόεδρο Ντόναλντ Τραμπ, ο οποίος έχει διευκρινίσει ότι δεν επιδιώκει αλλαγή καθεστώτος - σκοπεύουν να επιδιώξουν διαπραγματεύσεις με το Ιράν για μια πιο αυστηρή πυρηνική συμφωνία, το Ισραήλ θα πρέπει να πιέσει για σαφώς καθορισμένα όρια στα πυρηνικά και πυραυλικά προγράμματα του Ιράν.

Θα χρειαστεί επίσης σαφείς ορισμούς για το τι συνιστά παραβίαση και τι θα επιτρέπεται στο Ισραήλ να κάνει σε απάντηση.

Παρά την επιτυχία των αεροπορικών επιχειρήσεων του Ισραήλ επί του Ιράν -ένα επίτευγμα από μόνο του- δεν υποκαθιστά συγκεκριμένους όρους σε μια συμφωνία που διαπραγματεύτηκαν άλλοι.

Αυτό το πλαίσιο καθιστά την ίδια την αντίδραση του Ισραήλ στα πυραυλικά πυρά του Ιράν μετά την έναρξη ισχύος της εκεχειρίας άξια κριτικής εξέτασης.

Αυτές είναι οι δύο βιβλικές προφητείες που σηματοδοτούν την είσοδο του κόσμου στις έσχατες ημέρες!

Η αντίθεση Τράμπ με Ισραηλινούς αξιωματούχους

Ενώ ανώτεροι Ισραηλινοί αξιωματούχοι -από τον υπουργό Άμυνας Israel Katz και τον υπουργό Οικονομικών Bezalel Smotrich μέχρι τον αρχηγό του επιτελείου των ισραηλινών αμυντικών δυνάμεων, αντιστράτηγο Eyal Zamir- έσπευσαν να κάνουν τολμηρές, αλαζονικές δηλώσεις που θύμιζαν την περίπτωση του Λιβάνου, ο Πρόεδρος Τραμπ φάνηκε να χλευάζει τη ρητορική τους.

Όχι μόνο επέπληξε δημόσια το Ισραήλ, αλλά τηλεφώνησε επίσης στον πρωθυπουργό Benjamin Netanyahu και φέρεται να επέμεινε να γυρίσουν τα ισραηλινά πολεμικά αεροσκάφη στον αέρα, καταλήγοντας αντ' αυτού σε μια περιορισμένη επίθεση σε μια ιρανική τοποθεσία ραντάρ.

Το αν ακόμη και αυτός ο μοναδικός στόχος άξιζε να εξοργίσει τον άνθρωπο που έδωσε το πράσινο φως για να χτυπήσει το πυρηνικό εργοστάσιο Fordow του Ιράν ,μια κίνηση που κανένας πρόεδρος των ΗΠΑ πριν από αυτόν δεν είχε εξετάσει σοβαρά, είναι αμφισβητήσιμο.

Το βασικό συμπέρασμα

Θα λέγαμε ότι το βασικό συμπέρασμα που προκύπτει από τα παραπάνω είναι  ότι  η διατήρηση καλών σχέσεων  του Ισραήλ με τις Ηνωμένες Πολιτείες δεν είναι απλώς θέμα ευγνωμοσύνης, αν και αυτό είναι επίσης σημαντικό, ειδικά στον απρόβλεπτο κόσμο του Τραμπ.

Είναι επίσης μια στρατηγική αναγκαιότητα  για το Ισραήλ στη νέα εποχή που ξεδιπλώνεται τώρα.

Εάν οι ΗΠΑ δεν είναι σταθερά στο πλευρό του Ισραήλ όταν χαράσσονται οι κανόνες εμπλοκής με το Ιράν, μπορεί να μην είναι εκεί την επόμενη φορά, όταν καταστεί σαφές ότι οι Ιρανοί δεν έλαβαν το μήνυμα.