Στο Dungworth της Αγγλίας, στέκει αγέρωχα στην ερημιά μιας πένθιμης κοιλάδας, εδώ και αιώνες, το Κάστρο Conisbrough. Ο παλιός του πύργος δεσπόζει επιβλητικά πολύ πάνω από τα τείχη του, εσωκλείοντας έναν θρύλο, που μεταδίδεται ακόμα από γενιά σε γενιά.
Στην κορυφή της μεγάλης, δρύινης σκάλας του, που οδηγεί στα σκονισμένα διαμερίσματά του, βρίσκεται το πορτραίτο μιας καλόγριας σε φυσικό μέγεθος. Λένε ότι η καλόγρια αυτή έβγαινε κάθε βράδυ από την κορνίζα της και κτυπούσε ελαφρά τις πόρτες των δωματίων, όπου κοιμούνταν οι τελευταίοι λιγοστοί ένοικοι του πύργου.
Εάν κανείς ξεγελιόταν και απαντούσε «εμπρός», τότε η πόρτα άνοιγε χωρίς τον παραμικρό θόρυβο, το φάντασμα φανερωνόταν μπροστά τους, χάραζε στον αέρα το σημείο του σταυρού και εξαφανιζόταν.
Ο Οίκος του Eastbury, στο Dorset της Αγγλίας, είναι μια παλιά, μισογκρεμισμένη έπαυλη, τυλιγμένη κι αυτή στον δικό της μύθο. Από καιρού εις καιρόν, εμφανίζεται μια άμαξα που τρέχει μανιασμένα, αλλά αθόρυβα. Την τραβούν δυο ακέφαλα άλογα, που τα διευθύνει ένας επίσης ακέφαλος αμαξηλάτης.
Έξαφνα, κάτω από την πυκνή σκιά των δέντρων, παρουσιάζεται ένας άντρας, που προχωρεί θαρρετά προς την αλλόκοσμη άμαξα. Ο ακέφαλος αμαξηλάτης ρωτά με φωνή που βγαίνει σπηλαιώδης από τον λάρυγγά του: «Πού πάτε, κύριε;» «Στον πύργο», ακούγεται η απάντηση.
Τότε, το φάντασμα πηδά επάνω στην άμαξα, προχωρεί προς τον πύργο, ανεβαίνει σ’ ένα δωμάτιο και κατόπιν, ακούγεται ένας ανατριχιαστικός θρήνος.
Κατά την παράδοση, πρόκειται για το φάντασμα του William Doggett, υπηρέτη του Richard Grenville-Temple, 2ου Κόμη του Τεμπλ, που εξαπάτησε τον κύριό του, υπεξαιρώντας ένα μεγάλο χρηματικό ποσό, που δεν μπόρεσε ποτέ να αποπληρώσει. Ατιμασμένος, αυτοκτόνησε τελικά μέσα στην πολυτελέστατη οικία, βάφοντας με το αίμα του το μαρμάρινο πάτωμα του Οίκου Eastbury.
Η είδηση δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα «ΝΕΟΛΟΓΟΣ ΠΑΤΡΩΝ», στις 14/03/1936…
